Αρχαία ελληνική μυθολογία

Μειξογενή, Θεοί και δαίμονες

Εισαγωγή


Ορειχάλκινο διακοσμητικό πρόσθετο λέβητα, περίπου 650 π.Χ., Βοστόνη, Μουσείο Καλών Τεχνών, 99.458


Στην υποενότητα αυτή περιλαμβάνονται λήμματα για μειξογενείς θεότητες, δηλαδή όχι με μία φύση. Με αυτή τη λογική, βρίσκονται εδώ θεότητες πτερωτές, όπως η Νίκη, η Ίριδα και η Έρις, ο Έρωτας και ο Αντέρωτας, ο Βορέας και οι Βορεάδες· θεότητες θαλάσσιες και ποτάμιες συνήθως με κεφάλι ανθρώπου και σώμα ταύρου ή φιδιού, όπως ο Αχελώος και ο Ωκεανός, ο Γλαύκος και ο Νηρέας· θεότητες με γενετικές ανωμαλίες και υπερβολές, όπως ο Πρίαπος και ο Σειληνός· θεότητες με περισσότερες από δύο φύσεις, όπως η Σφίγγα. Οι θεότητες αυτές διακρίνονται για την ταχύτητά τους, κυρίως οι πτερωτές, για τη σχέση τους με τη γονιμότητα, κυρίως οι υδάτινες και οι φαλλικές, για τη σχέση τους με τον ύπνο και τον θάνατο, για την καταδίωξη των ενόχων και τον τιμωρητικό τους χαρακτήρα.