Όταν γράφεις μία εργασία έχεις χρησιμοποιήσει

κάποιες πηγές

(βιβλία, περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες, φωτογραφίες, χάρτες, CD ROM).

Από όλες αυτές τις πληροφορίες διάλεξες αυτές που σου ήταν χρήσιμες,

τις επεξεργάστηκες στο μυαλό σου και έβγαλες κάποια συμπεράσματα

που τα παρουσίασες σε γραπτή μορφή.

Το να χρησιμοποιήσεις υλικό που βρήκαν ή σκέφτηκαν άλλοι

είναι σωστό και αποδεικνύει ότι «δεν τα έβγαλες από το μυαλό σου» απλώς,

αλλά στηρίχτηκες σε κάποια επιστημονικά δεδομένα.

Το να μην αναφέρεις όμως πού στηρίχτηκες για να γράψεις τη δική σου εργασία

θεωρείται στην καλύτερη περίπτωση αμέλεια,

στη χειρότερη δε, της απλής αντιγραφής, απαράδεκτο αδίκημα,

που λέγεται λογοκλοπή.

Γι? αυτό λοιπόν, επειδή δεν είσαι «κύμβαλο αλαλάζον»

αλλά σκεπτόμενο άτομο, που σου αρέσει να μαθαίνεις πραγματικά,

α αφομοιώνεις δηλαδή τη γνώση για να τη χρησιμοποιήσεις δημιουργικά,

πρέπει

α) να αναφέρεις τις πηγές σου μέσα στο κείμενο

β) να γράψεις τη βιβλιογραφία στο τέλος της εργασίας σου

Έτσι αποδεικνύεις και πως έχει μελετήσει σε βάθος

και πως δεν έχεις αντιγράψει!

Για τον τρόπο σύνταξης της βιβλιογραφίας

δες, εδώ.