Ένα αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη υλοποιήσαμε στο Νηπιαγωγείο μας Γνωρίσαμε τον μεγάλο Έλληνα ποιητή, τη ζωή και τα έργα του και ασχοληθήκαμε με ποιήματα από τη συλλογή : ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ. Τον αγαπήσαμε και ταξιδέψαμε μαζί του μέσα από ποιήματα και κολλάζ. Αφορμή για αυτό το αφιέρωμα στάθηκε το ΤΡΕΛΟΒΑΠΟΡΟ, το οποίο επεξεργαστήκαμε παραμονές 28ης Οκτωβρίου και βλέποντας το ενδιαφέρον των παιδιών, κυρίως για τα μελοποιημένα συνεχίσαμε. Έτσι φτάσαμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς και τι καλύτερος αποχαιρετισμός από την παρουσίαση αυτού του αφιερώματος
Σχετικές δραστηριότητες :
http://nip-lakkom.chal.sch.gr/
Ξεκινήσαμε κάπως έτσι…..
Λίγα λόγια για τους γονείς
Νηπιαγωγός: Σας καλέσαμε σήμερα στο Νηπιαγωγείο μας για να παρακολουθήσετε ένα αφιέρωμα στον μεγάλο Έλληνα ποιητή, Οδυσσέα Ελύτη. Αφορμή για το ξεκίνημα αυτού του αφιερώματος, στάθηκε ένα ποίημα που το διαβάσαμε και το επεξεργαστήκαμε, παραμονές 28ης Οκτωβρίου και έχει τίτλο: Το τρελοβάπορο. Γι΄αυτό θα ήθελα να ανοίξουμε αυτή την παρουσίαση με αυτό ακριβώς το ποίημα
1ο Νήπιο:
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες «βίρα μαινα»
Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ τις δυο μεριές
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο
κι έχει λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό.
Απο τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς,
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
2ο Νήπιο
Έλα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ,
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο,
Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε,
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!
Νηπιαγωγός: Ποιος ήταν όμως ο Οδυσσέας Ελύτης, αυτός ο μεγάλος άνδρας που αγαπήθηκε και τιμήθηκε από όλο τον κόσμο;
Νήπιο: Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης τον Νοέμβριο του 1911. Το πραγματικό του όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης. Οι γονείς του, Παναγιώτης και Μαρία Αλεπουδέλη, είχαν εργοστάσιο που έφτιαχνε σαπούνια. Όταν ήταν 3 χρόνων μετακόμισαν στην Αθήνα. Αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και τη θάλασσα και έγραψε πολλά ποιήματα. Εμείς μάθαμε ποιήματα από τη συλλογή: Τα ρω του έρωτα
Νηπιαγωγός
Στα 14 έχασε τον πατέρα του και αργότερα η μοίρα ξαναχτυπά με το χαμό της μεγαλύτερης αδελφής του από την ισπανική γρίπη. Ο Οδυσσέας φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο με δασκάλους τους περίφημους δημοτικιστές Ι.Κακριδή και Ι.Μ.Παναγιωτόπουλο. Νεαρός διακρίθηκε στον στίβο, αλλά μια περιπέτεια της υγείας του έβαλε τέλος στις αθλητικές του επιδόσεις. Γράφει, ωστόσο, ως έφηβος, στη Διάπλαση των Παίδων με διάφορα ψευδώνυμα. Η οικογένειά του επιθυμεί να σπουδάσει χημεία, ο ίδιος όμως, πνεύμα ανήσυχο, αφήνει τις σπουδές του και γράφεται στη Νομική Σχολή, χωρίς να την τελειώσει, κι αρκετά αργότερα τον τραβάει η Φιλοσοφία. Εν τω μεταξύ, στροφή στη ζωή του θα αποτελέσει η ανάγνωση των ποιημάτων του Πωλ Ελυάρ, αυτού που ποτέ δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα την ποίηση! Γνωρίζεται ως φοιτητής με τους σημαντικότερους Έλληνες διανοούμενους της εποχής του (Σεφέρη, Σικελιανό, Τερζάκη, Θεοτοκά, Πολίτη κ.α.) και συνδέεται φιλικά με τον πρόωρα χαμένο ποιητή Γιώργο Σαραντάρη και τον Αντρέα Εμπειρίκο, με τον οποίο γυρίζει τη Λέσβο αναζητώντας έργα του ζωγράφου Θεόφιλου. 24 χρονών δημοσιεύει ποιήματά με το ψευδώνυμο Ελύτης κι ένα χρόνο αργότερα γίνεται έκθεση με κολλάζ του στην Αθήνα
Το 1937 υπηρετεί ως έφεδρος στην Κέρκυρα κι όταν ξεσπά ο πόλεμος, βρίσκεται στη ζώνη του πυρός για κάποιους μήνες, μέχρι που επιστρέφει λόγω του τύφου που κόντεψε να του στοιχίσει τη ζωή. Μετά τον πόλεμο δημοσιεύει τη συλλογή του Ήλιος ο Πρώτος. Θητεύει στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας αλλά παραιτείται (δύο φορές!) και παίρνει το δρόμο για το Παρίσι, όπου θα μείνει τέσσερα περίπου χρόνια. Εκεί γνωρίζει τον Ελυάρ, τον Πικάσο και την αφρόκρεμα της διανόησης και της τέχνης. Αρχίζει το Άξιον Εστί, που θα του πάρει δέκα χρόνια μέχρι να εκδοθεί. Στην Ελλάδα εμπλέκεται στην πνευματική ζωή, και βραβεύεται για το Άξιον Εστί 19 χρόνια πριν το Νόμπελ, ενώ ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και το έργο του αναγνωρίζεται μέσα και έξω από την Ελλάδα.
Το 1979, βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας ?για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα τού σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία?. Ο λόγος του στη Στοκχόλμη είναι αντάξιος του έργου του: ?Ας μου επιτραπεί να μιλήσω στο όνομα της φωτεινότητας και της διαφάνειας??. Το βραβείο του κατέθεσε στο Μουσείο Μπενάκη, και το θαυμάσαμε από κοντά στην έκθεση Θεοχαράκη. Στα χρόνια που ακολουθούν, γνωρίζει ποικίλες τιμές και διακρίσεις, ενώ εξακολουθεί να φιλοτεχνεί τα αγαπημένα του κολλάζ. Πεθαίνει το 1996 στην Αθήνα από ανακοπή.
Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας με ένα μικρό θεατρικό δρώμενο, εμπνευσμένο από τα νεανικά χρόνια του Ελύτη και από τα ποιήματά του, που τα διαβάσαμε, τα επεξεργαστήκαμε και τα τραγουδήσαμε όλο αυτό το διάστημα με τα παιδιά και έχει τίτλο:
Το όνειρο του Οδυσσέα
Ακούγεται: ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΒΟΡΙΑ ( ορχηστρικό) και ο Οδυσσέας μπαίνει στη σκηνή. Πηγαινοέρχεται σκεφτικός, κάθεται, γράφει, σχίζει, ξαναγράφει. Μπαίνει η μαμά του , τον ψάχνει και τον χαϊδεύει στην πλάτη
Μαρία Αλεπουδέλη
Αγόρι μου, ακόμα είσαι ξυπνητός
σκυμμένος στα χαρτιά σου;
Τον ύπνο σου τον έχασες
μαζί και τα μυαλά σου
Οδυσσέας Ελύτης
Άσε με, μάνα άσε με
να ψάξω και να γράψω
όμορφες λέξεις μαγικές
για την Ελλάδα που αγαπώ
την Θάλασσα, τον ουρανό
και όλος ο κόσμος να τα μάθει
ποιητής σα θα γενώ
Μαρία Αλεπουδέλη
Μακάρι παιδάκι μου καλό
να βγει το όνειρο αληθινό
Μα ποιητής για να γενείς
πρέπει και λίγο να ξεκουραστείς
Άντε κοιμήσου τώρα!!!!
Οδυσσέας Ελύτης
Έλα ύπνε πάρε με και ταξίδεψε με
στο Αιγαίο που αγαπώ
Αύριο για τον άνεμο θα γράψω
για τα πουλιά, για τ’ αστέρια
για τους γλάρους και τα σύννεφα
Για μάγισσες, κοχύλια και γοργόνες……
Ο Οδυσσέας αποκοιμιέται και αρχίζει το…..όνειρο
Ακούγεται η Ποδηλάτισσα και γίνεται μια δραματοποίηση του ποιήματος. Κάθε στροφή και μία κίνηση. Αφού εκτελέσει τις κινήσεις απαγγέλλει….
Ποδηλάτισσα
Σε βλέπω κάθε μέρα που κοιτάς τη θάλασσα
πως σε μαγεύει ο ουρανός
και η φαντασία σου τρέχει
Έλα μαζί μου στο όνειρο να περπατήσεις
και τους θαλασσινούς μου φίλους να γνωρίσεις
Ετοιμάζεται ο γλάρος και τον συνοδεύουν, τα αστέρια και το Πέλαγος
Στο άκουσμα της παραπάνω μουσικής βγαίνουν όλοι και μπαίνουν στη θέση τους, ενώ ο γλάρος πετάει τριγύρω. Κάπου στην β’ στροφή ο γλάρος γονατίζει και τα αστέρια χορεύουν γύρω του…..
Γλάρος
Πάνω από το πέλαγο πετώ
στο χώμα πάω να κοιμηθώ
έχω φίλους τα χαλίκια
και παρηγοριά τα φύκια
με ταΐζουν τα παιδιά
και όλοι οι ναύτες συντροφιά
Είμαι παρατηρητής
του Αιγαίου ταξιδευτής
Συνεχίζεται η μουσική και ο γλάρος πετάει γύρω από το πέλαγος, μυρίζοντας το
Πέλαγος
Κλείνω μέσα την ποδιά μου
όλα τα νησιά παιδιά μου
Στο απέραντο γαλάζιο
κύματα και αφρούς τινάζω
δες επάνω μου πως λάμπει
του ουρανού κάθε σημάδι
Συνεχίζεται η μουσική και τα αστέρια εκτελούν τις δικές τους κινήσεις
1ο Αστέρι
Φωτίζουμε τον ουρανό
την νύχτα για να βλέπεις
Και παίζουμε κυνηγητό
με το φεγγάρι το λαμπρό
2ο Αστέρι
Φωτίζουμε το πέλαγο
να βλέπουν τα καΐκια
να΄ναι μεγάλη η ψαριά
γεμάτα και τα δίχτυα
3ο Αστέρι
Φωτίζουμε και τα όνειρα
με ευχές να βγουν αλήθεια
Προστάτες των μικρών παιδιών
που αγαπούν τα παραμύθια
Ακούγονται τα…..Τζιτζίκια
Βγαίνει πρώτα το πρώτο τζιτζίκι, παίζοντας τρομπέτα, γύρω από τον Οδυσσέα Ελύτη. Σε λίγο ακολουθούν τα υπόλοιπα με βιολιά Αφού παίξουν λίγο σταματάμε τη μουσική και τραγουδάν την τελευταία στροφή μόνα τους
1ο Τζιτζίκι
Αφέντη και αρχηγέ μας
πηγή της ζεστασιάς
άπλωσε το φως σου
φώτισε και μας
Σ το άκουσμα του τραγουδιού: Ο Ήλιος ο ηλιάτορας- Νταλάρας, Λάγιος
Τα τζιτζίκια έκπληκτα, αφήνουν τα όργανά τους και ψάχνουν τριγύρω. Εμφανίζεται ο ήλιος και τα τζιτζίκια πιάνουν τη μπέρτα του και τον ακολουθούν και τον προσκυνούν. Μόλις σταματήσει η μουσική…..
2ο Τζιτζίκι
Ήλιε μας και βασιλιά μας
του κόσμου οδηγός
είσαι η συντροφιά μας
κάθε πρωί καυτός
3ο Τζιτζίκι
Πως μας αρέσει η ξάπλα
η τεμπελιά και η ζέστη
χωμένοι στα χωράφια
αρχίζουμε το γλέντι
4ο Τζιτζίκι
Και όποιος το δρόμο χάσει
και αναρωτηθεί
τζιτζίκια άγγελοί μου
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει
Ζει! ζει! ζει!
Και συνεχίζουμε με: Το κοχύλι-Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Στο άκουσμα της παραπάνω μουσικής, βγαίνουν οι γοργόνες και εκτελούν τις δικές τους χορευτικές κινήσεις. Κάπου στη μέση εμφανίζεται το Μαγισσάκι περνώντας και ακουμπώντας τις γοργόνες. Μόλις τελειώσει το μουσικό κομμάτι…..
1η Γοργόνα
Μέρες και νύχτες πίσω από τα καράβια τρέχουμε
κλαίμε και γελάμε
Αν ζει ακόμα ο αδερφός μας
ο Μέγα Αλέξανδρος ρωτάμε
2η Γοργόνα
Πλάσματα της θάλασσας
με ανθρώπινο μυαλό
Τις νύχτες με τ΄αστέρια
βγαίνουμε από το βυθό
3η Γοργόνα
Τότε αν είσαι μες τη βάρκα
και κάνεις μια ευχή
κοιτώντας ένα αστέρι
θα βγει αληθινή
Πιάνονται γύρω από το Μαγισσάκι….
Μαγισσάκι
Σαν αερικό του Μάη στις ζωές σας τριγυρίζω
δε με βλέπει ανθρώπου μάτι, τις ψυχές μόνο αγγίζω
Φέρνω αγάπη και ευτυχία μες στο μπλε το ξάγναντο
κι όταν έρθει ο χειμώνας όνειρο γίνομαι άφαντο
Βάζουμε: Το μαγισσάκι- Νένα Βενετσάνου
Όλοι οι ήρωες οδηγούμενοι από το μαγισσάκι, χορεύουν γύρω από τον κοιμισμένο Ελύτη Μόλις σταματήσει η μουσική κρύβονται πίσω του Μένει μόνο η Ποδηλάτισσα και κουβεντιάζει μαζί του
Ποδηλάτισσα: Θα γράψεις για μας όταν μεγαλώσεις Οδυσσέα;
Οδυσσέας: Ναι, θα γράψω. Θα γράψω για όλα αυτά που τριγυρίζουν στο μυαλό μου και μια μέρα σε ένα Νηπιαγωγείο θα μου αφιερώσουν μια θεατρική παράσταση
Η παραπάνω μουσική συνεχίζεται και οι ήρωες παίρνουν τις θέσεις τους Κλείνουμε τραγουδώντας τραγούδια που δεν ακούστηκαν στο θεατρικό
( Πηγές: ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ και ΜΑΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ, Κατερίνας Τζαβάρα)
Πρόσφατα σχόλια