Ο Άγιος Γεώργιος Νεομάρτυρας εν Ιωαννίνοις (17 Ιανουαρίου)

17 Agios Georgios en Ioanninois a

Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στο Τζούρχλι Γρεβενών από τον Κωνσταντίνο και τη Βασίλω. Στα οκτώ του χρόνια έμεινε ορφανός. Κάποια μέρα βρήκε δουλειά σε κάποιους αγάδες. Έπειτα από λίγο καιρό, βρήκε δουλειά ως ιπποκόμος για οκτώ χρόνια, στον Χατζή Αβδουλάχ που ήταν αξιωματικός του Ιμίν πασά. Αυτοί εκεί τον φώναζαν "Γκιαούρ Χασάν" και γι' αυτό τον είχαν σαν Τούρκο παρά σαν Χριστιανό. Το 1836 όταν ήρθαν τα αφεντικά του στα Γιάννενα, ήρθε κι αυτός μαζί τους. Εκεί αρραβωνιάστηκε μια νέα πιστή και θεοφοβούμενη, την Ελένη. Την ημέρα του αρραβώνα, κάποιος τούρκος χότζας γνωρίζοντας τον Άγιο και πώς τον φώναζαν πιο πριν, τον συκοφάντησε λέγοντάς του: «Εσύ τούρκος θα πάρεις χριστιανή;» Έτσι τον συκοφάντησαν στον κατή. Αλλά ο Γεώργιος μαζί με έναν άλλο Χριστιανό που ήταν μαζί του, τους είπε ότι είναι Χριστιανός κάνοντας συγχρόνως και το σημείο του Σταυρού. Όταν μετά από ανακρίσεις ρώτησαν και τον Χατζή Αβδουλάχ, αυτός είπε ότι ήταν Χριστιανός, τον ελευθέρωσαν. Έτσι ελεύθερος πια, την ερχόμενη Κυριακή, του Αγίου Δημητρίου, στεφανώθηκε με την Ελένη. Έπειτα πήγαν στην Προύσα και αργότερα στα Ιωάννινα.

Μετά από λίγο καιρό γέννησαν ένα γιο και στις 7 Ιανουαρίου βάφτισαν το γιο τους. Λίγες μέρες αργότερα, περνώντας από την αγορά, τον είδαν και τον ανέβασαν στον Νταούτ πασά για να εξακριβώσουν αν είναι Χριστιανός ή τούρκος. Στις συνεχόμενες ανακρίσεις του είπαν ότι ή θα τουρκέψει ή θα τον σκοτώσουν. Εκεί κάποιος πρώην Χριστιανός εβδομήντα χρονών του είπε ότι άφησε την πίστη των Χριστιανών και έγινε μουσουλμάνος, και αυτό ήταν μεγάλος πειρασμός για τον Γεώργιο. Αλλά του απάντησε κατάλληλα και με γενναιότητα. Στο τέλος τον φυλάκισαν. Στη φυλακή συνάντησε και άλλους Χριστιανούς στους οποίους διηγήθηκε την ιστορία τους και αυτοί με τη σειρά τους τον παρότρυναν στο μαρτύριο. Αργότερα του έδεσαν τα πόδια στο ξύλο και έβαλαν επάνω τους μια πλάκα πενήντα οκάδες βάρος. Όταν τον ρώτησαν οι υπόλοιποι πώς και δεν έπαθε τίποτα, τους απάντησε ότι είδε μια οπτασία έναν ασπροφορεμένο νέο που του έδωσε κουράγιο. Ξημερώνοντας Σάββατο τον έφεραν και πάλι στον κατή όπου και πάλι ομολόγησε την Αγία τριάδα. Κι ενώ βλέποντας τη γενναιότητά του, ήθελε να τον απολύσει, ο τουρκικός όχλος ήθελε να τον θανατώσουν.

Κάποιοι Χριστιανοί ήθελαν να μεσιτεύσουν για να τον απελευθερώσουν, αλλά ο Γεώργιος τους είπε να μην πτοηθούν, διότι θα μαρτυρήσει για τον Χριστό. Όταν ξημέρωσε η μέρα Δευτέρα του Αγίου Αντωνίου, ήρθαν πέντε δήμιοι και του ανήγγειλαν την είδηση ότι θα τον θανατώσουν. Ο δε Άγιος έτρεχε πρώτος απ' όλους προς το μαρτύριο. Στο τέλος έκανε το Σταυρό του, ζήτησε συγχώρεση απ' όλους και φώναξε για άλλη μια φορά πως είναι Χριστιανός. Ενώ μιλούσε του φόρεσαν το σκοινί, το τράβηξαν και έτσι παρέδωσε το πνεύμα του σε ηλικία 30 ετών. Το λείψανό του τα επόμενα βράδια έβγαζε φως, γεγονός που προκαλούσε ταραχή στους τούρκους και χαρά στους Χριστιανούς, οι οποίοι ζήτησαν το λείψανό του και το ενταφίασαν με τιμές. Το σκοινί του μαρτυρίου και το ρούχο του Αγίου αποτέλεσαν αμέσως πηγή πολλών θαυμάτων.

Ακούστε το βίο εδώ: