Ο Άγιος Δημήτριος ο Νεομάρτυρας, εν Κωνσταντινουπόλει (27 Ιανουαρίου)

Ο Δημήτριος εργαζόταν στον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης, σε μία ταβέρνα ενός Χριστιανού του Χατζή Παναγιώτη. Ήταν πολύ δυνατός στο σώμα, αλλά και πολύ σεμνός στο ήθος. Ήταν τότε 25 χρονών. Για τα χαρίσματά του αυτά, οι τούρκοι που πήγαιναν για να πιουν κρασί εκεί, τον φθονούσαν. Κάποια μέρα από το πολύ κρασί, αυτοί μέθυσαν και μάλωσαν μεταξύ τους, σε σημείο που να μαχαιρωθεί ένας απ' αυτούς. Ο Δημήτριος τότε μαζί με τους άλλους της ταβέρνας πήγε να τους χωρίσει και να τους ειρηνεύσει για να μη γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Κι έτσι αφού τους χώρισαν, τους έδιωξαν από την ταβέρνα.

Την άλλη μέρα, οι τούρκοι γεμάτοι από φθόνο πήγαν στο Βεζίρη τον χτυπημένο τούρκο, συκοφαντώντας τον Δημήτριο, ότι τάχα αυτός τον χτύπησε. Έτσι ο Βεζίρης κάλεσε τον Δημήτριο σε απολογία. Ο νέος είπε όλα τα γεγονότα όπως έγιναν, αλλά δεν έγινε πιστευτός. Τότε ο Βεζίρης του είπε ότι ή τούρκος θα γίνεις ή αλλιώς θα θανατωθείς. Του αποκρίνεται τότε ο μάρτυρας: ούτε τούρκο χτύπησα, ούτε τούρκος γίνομαι. Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός πάλι θα πεθάνω. Έτσι αποφάσισαν να τον αποκεφαλίσουν. Και τον πήραν για να το κάνουν.

Στο δρόμο όμως, ήρθε διαταγή που έλεγε να τον γυρίσουν πίσω. Και άρχισαν με γλυκά λόγια, υποσχέσεις και ταξίματα να προσπαθούν να τον πείσουν να τουρκέψει. Μη μπορώντας κανένας να τον μεταπείσει, ο βεζίρης έδωσε διαταγή και τον αποκεφάλισαν μπροστά στην ταβέρνα του. Έτσι κέρδισε το στεφάνι του μαρτυρίου. Για τρεις νύχτες ένα φως ουράνιο έλαμπε πάνω από το λείψανό του. Μετά από τρεις μήνες, οι τούρκοι σκότωσαν και τον Παναγιώτη, τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας εξαιτίας του μίσους που είχαν προς τον μάρτυρα Δημήτριο.

Ακούστε το βίο εδώ: