Ιούλιος του 196…. Πρωΐ πρωΐ στη παραλία της Καμαριώτισσας παρατηρείται κινητικότητα. Ένας ψαράς συνοδευόμενος απο ένα παιδάκι 6 ετών προχωράει προς το τρεχαντήρι του που είναι τραβηγμένο στην στεριά πάνω στα φαλάγγια του και δεμένο με το σκοινί του παλάγγου. Στον ώμο του έχει ένα πάνινο δισάκι τον (ντουυυυβά) όπου έχει μέσα 4 ντομάτες σχεδόν πράσινες λίγο άσπρο ψωμί μερικές ελιές και ένα μικρό κομμάτι χαλβά Ο μικρός κρατάει ένα πλαστικό παγούρι γεμάτο με νερό απο την Τουρκόβρυσα (Τουρκόβυυυυσα) Σταματάνε μπροστα στην πλώρη του τρεχαντηριού και στη μάσκα του ξεχωρίζει το όνομά του: Αγιος Νικόλαος Λ.Σ 45. Ο ψαράς αφού έβαλε την «κμπάνια» του μέσα στο αμπάρι λύνει από το τρεχαντήρι το παλάγγο και λέει στον μικρό που περιμένει υπομονετικά εντολές:-Βάλε τον πήρο .( Είναι ο φελλός που κλείνει την τρύπα που εχει στην τρόπιδα το σκάφος) Ο μικρός παίρνει τον φελλό τον τυλίγει με ένα πανάκι σκύβει στο πίσω μέρος του σκάφους βάζει με επιμέλεια τον πήρο και τον κτυπάει ελαφρά με μια πετρα να σφηνώνει για να μην υπάρχει κίνδυνος να βγει και να βουλιάξει το καΐκι Ο ψαράς αφού έλυσε το σχοινί αφήνει το σκάφος να κυλήσει πάνω στα φαλάγγια και να πέσει απαλά στη θάλασσα δημιουργόώτας πλαφασμό . Είναι σαν να έλεγε : Καιρός ήτανε να πέσω στη θάλασσα. Η στεριά με σκοτώνει Το τρεχαντήρι σε χρώμα γκρι έπαιζε παιχνιδιάρικο ανυπόμονα και περίμενε να παλέψει με τα κύματα του βοριά. Δεν υπάρχει πιο όμορφο θέαμα απο ένα τρεχαντήρι να πολεμά το πυκνοθαλάσσι του Βοριά Αφού μαζεύουν το παλάγγο για καλό και για κακό βάζουν μέσα και τα φαλάγγια. Ποιος ξέρει? Ισως χρειαστεί να τραβήξουν το σκαφος έξω αν πιάσει μεγάλη φουρτούνα. Μπαίνουν και οι δυο μέσα και ο μικρός βάζει τα κουπιά να σπρωξει το σκαφος προς η μπούκα του λιμανιού ενώ ο καπετάνιος ετοιμάζει την μηχανή Πρέπει πρωτα να ζεσταθεί με τον φλόγιστρο και μετά να της δώσει κίνηση ώστε να πάρει μπροστά Πρόκειται για μηχανή Ελληνικής κατασκευής «Αξελού) 5 ΗΡ Μικρή για ένα τόσο μεγάλο σκάφος Του έδινε πολύ ώθηση και ταχύτητα δεν μπορούσε όμως να το πατήσει κάτω και στις φουρτούνες «ξεπροπέλιαζε» έβγαινε η προπέλα του έξω και μπαλάριζε η μηχανή Για να έχει σταθερή πορεία στις μεγάλες φουρτούνες του βάζανε μερικές πέτρες στη πρύμνη του για να πιάνει η προπέλα Οι μηχανές αυτές αν έπαιρναν μπροστά δεν έσβηναν εύκολα. Όμως μάζευαν πολύ άνθρακα στην πυρόφουσκα και έπρεπε κάθε 5-6 φορες να τη καθαρίζει κάποιος αλλιώς κινδύνευε να μείνει από μηχανή και ειδικά πάνω σε μπουρίνια. Επίσης δεν είχε ρελαντί .Όλα αυτά θα μας χρειαστούν παρακάτω Στη προκειμένη περίπτωση ο μικρός έπαιζε και τον ρόλο της μίζας αφού έδινε κίνηση στο βολάν με το πόδι.Το βολάν ήταν στο αμπάρι έπρεπε να βγάλει ένα πήρο έξω και να τον πατήσει αριστερά ώστε η μηχανή να κινηθεί ασκώντας πίεση στον κύλινδρο. Πολλές φορές όμως δεν προλάβαινε να τραβήξει το πόδι και η μηχανή τον σήκωνε ψηλά. είχε μάθει όμως ένα κόλπο. Κρατούσε το σπιράγιο σφιχτά οπότε τον πετούσε ψηλά αλλά έπεφτε πολύ ομαλά και άρα δεν κινδύνευε το ίδιο και τώρα .Αφού ανοίχτηκε αρκετά από την παραλία βγάζει τα κουπιά και τα τακτοποιεί στην κουπαστή περιμένοντας να ακούσει τον φλόγιστρο να σβήνει.Και πραγματικά σε λίγο ακούει την πολύ ευχάριστη εντολή:- Μπροοός .Πιάνει τον πήρο και τον κτυπάει με όλη του τη δύναμη. Η μονοκύλινδρη μηχανή αρχίζει και στρέφει μια αριστερά και μια δεξιά. Κάποια στιγμή αποφασίζει και γυρνάει δεξιά. Ο μικρός κλείνει το αμπάρι προσεκτικά και παει πίσω στο δοιάκι για να πιάνει και η προπέλα Η μηχανή είχε μόνο δυο επιλογές Μπρος και κράτει Δεν ειχε ανάποδα αν και είχαν βρεί τρόπο να κάνουν ανάποδα. Την αφηνες να σβήνει και λίγο πριν σβήσει άφηνες τα πετρέλαια Αν ήσουνα τυχερός έπαιρνε ανάποδες στροφές Αξίζει να σημειωθεί πως η μηχανή ούτε κάρτερ είχε και ο μικρός εκτός των άλλων ήτανε και λαδάς. Έριχνε με το λαδικό στα κινητά της μέρη αλλά καμιά φορά έριχνε παραπάνω οπότε πεταγότανε το λάδι έξω.Σήμερα όμως όλα φαινότανε καλά. Βγήκε από το λιμάνι και έστρεψε Βόρεια : Προορισμός ο Φονιάς.
