Η ΘΑΛΑΣΣΑ

? θάλασσα ε?ναι σ?ν τ?ν ?ρωτα:
μπαίνεις κα? δ?ν ξέρεις ?ν θ? βγε?ς.
Πόσοι δ?ν ?φαγαν τ? νιάτα τους ?
μοιρα?ες βουτιές, θανατερ?ς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ?θέατα,
ρουφ?χτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
?λίμονο ?ν κόψουμε τ? μπάνια
Μόνο κα? μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
?λίμονο ?ν προδώσουμε τ? θάλασσα
Γιατ? ?χει τρόπους ν? μ?ς καταπίνει.
? θάλασσα ε?ναι σ?ν τ?ν ?ρωτα:
χίλιοι τ? χαίρονται ? ?νας τ?ν πληρώνει.(1962)

Εκε?νοι πο? μ?ς παίδεψαν ?κε?νοι πο? μ?ς παίδεψαν βαραίνουν μέσα μας πι? πολύ, ?μως ? δική σου τρυφερότητα πόσο καιρ? ?κόμα θ? βαστάξει; ?,τι μ?ς γλύκανε, τ? ξέπλυνε ? χρόνος κι ? συναλλαγή, ?κε?νοι πο? μ?ς χαμογέλασαν βουλιάξαν σ? βαθι? πηγάδια κα? μείναν μόνο κε?νοι πο? μ?ς πλήγωσαν, ?κε?νοι πο? ?ρνήθηκαν ν? το?ς ?ποταχτο?με. ?κε?νοι πο? μ?ς παίδεψαν βαραίνουν πι? πολύ… (1955)

?πικίνδυνη Μοναξιά

?ταν τ?ς νύχτες τριγυρν? στ? μοναξιά μου,
ψάχνω μέσ? σ? χιλιάδες πρόσωπα ν? βρ?
?κε?νο τ? τρεμούλιασμα στ?ν ?κρη το? ματιο? σου.
?ν ?στω κι ?νας μόνο ?πηχο?σε
κάτι ?π? τ? δική σου ?μορφιά,
θ? το? ?λεγα: -«Λοιπόν, τί περιμένεις;
μ? τ? καρφι? τ?ν παπουτσι?ν σου κάρφωσέ με».
κα? δ? θ? καρτερο?σα πι? γλυκ? φιλ?
ο?τε μία τρυφερ? περίπτυξη.
 

?ναστολή

?,τι ?νειρεύτηκα τόσα κα? τόσα βράδια,
?,τι πεθύμησα μ? τόση ?λλοφροσύνη,
?,τι σχεδίασα μ? τόσο πυρετό,
μόλις σ? δ?, γλυκιά μου ?ξουθένωση,
στ? μάτια κα? τ? χείλη τ? ?ναστέλλω,
γι? μία στιγμ? πι? ?πελπισμένη τ? ?ναβάλλω,
γιατί μονάχα ?ταν τ? χέρια μου σ? χάνουν,
? πονεμένη φαντασία μου σ? κερδίζει.

?ν?ς λεπτο? σιγή

?σε?ς πο? βρήκατε τ?ν ?νθρωπό σας
κι ?χετε ?να χέρι ν? σ?ς σφίγγει τρυφερά,
?ναν ?μο ν? ?κουμπ?τε τ?ν πίκρα σας,
?να κορμ? ν? ?περασπίζει τ?ν ?ξαψή σας,
κοκκινίσατε ?ραγε γι? τ?ν τόση ε?τυχία σας,
?στω κα? μία φορά;
Ε?πατε ν? κρατήσετε ?ν?ς λεπτο? σιγή
γι? το?ς ?πεγνωσμένους;

Τ? Δάσος

Δ?ν ξεριζώνονται ο? νύχτες ?π? μέσα μας,
βλασταίνουν φύλλα κα? κλαδι?
κι ?ρχονται τ? πουλι? το? ?ρωτα κα? κελαηδο?νε.
Δ?ν ξεριζώνονται ο? νύχτες ?π? μέσα μας,
ο? σπόροι τους φυτρώνουν δάσος σκοτεινό,
στ?ς λόχμες του ? φόβος ?νεδρεύει.
Ζ?α μικρ? κα? ζ?α ?γρια τ? κατοικο?ν,
?χεντρες ?ρπουν κα? ρημάζουν τ?ς φωλιές μας,
λιοντάρια ?τοιμάζονται ν? μ?ς ξεσκίσουν.
Δ?ν ξεριζώνονται ο? νύχτες ?π? μέσα μας,
?γιναν δάσος σκοτειν? κα? μ?ς πλακώνουν.

? Φωτογράφος

Σ? α?τ?ν ?δ? τ? γειτονι?
σ? α?τ? ?δ? τ? μερ?
? φωτογράφος θά ?πρεπε
ν? ?τανε ξεφτέρι
νά ?ταν τεχνίτης, μερακλ?ς
κι ?π? ?μορφι? ν? ξέρει.
Σ? α?τ?ν ?δ? τ? γειτονι?
?ς ?μουν φωτογράφος
ν? ?πηρετ? τ?ν ?μορφι?
μ? τέχνη κα? μ? πάθος.
Νά ?ρχοντ? ?μορφοκόριτσα
κα? λαϊκ?ς παρέες
ν? παίρνουν πόζες ?μορφες
καμαρωτ?ς κι ?ρα?ες
γι? ε?κοσιτετράωρες
κα? ?βδομαδια?ες.
 

ΤΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΑΣ

Τί ν? τ? κάνω τ? τραγούδια σας
ποτ? δ? λένε τ?ν ?λήθεια
? κόσμος ?ποφέρει κα? πον?
κι ?σε?ς τ? ?δια παραμύθια
Τί ν? τ? κάνω τ? τραγούδια σας
ε?ναι πολ? ζαχαρωμένα
ταιριάζουν σ? σοκολατόπαιδα
μ? δ? ταιριάζουνε γι? μένα
 

ΙΘΑΚΗ

Δ?ν ξέρω ?ν ?φυγα ?π? συνέπεια
? ?π? ?νάγκη ν? ξεφύγω τ?ν ?αυτό μου,
τ? στεν? κα? μικρόχαρη ?θάκη
μ? τ? χριστιανικά της σωματε?α
κα? τ?ν ?σφυχτική της ?θική.
Πάντως, δ?ν ?ταν λύση, ?ταν ?μίμετρο.
Κι ?π? τότε κυλιέμαι ?π? δρόμο σ? δρόμο
?ποχτώντας πληγ?ς κι ?μπειρίες.
Ο? φίλοι πο? ?γάπησα ?χουνε πι? χαθε?
κι ?μεινα μόνος τρέμοντας μήπως μ? δε? κανένας
πο? κάποτε το? μίλησα γι? ?δανικά?
Τώρα ?πιστρέφω μ? μίαν ?ποπτη προσπάθεια
ν? φαν? ?ψογος, ?κέραιος, ?πιστρέφω
κι ε?μαι, Θεέ μου, σ?ν τ?ν ?σωτο πο? ?φήνει
τ?ν ?λητεία, πικραμένος, κα? γυρνάει
στ?ν πατέρα τ?ν καλόκαρδο, ν? ζήσει
στο?ς κόλπους του μίαν ?σωτία ?διωτική.
Τ?ν Ποσειδ?να μέσα μου τ?ν φέρνω,
πο? μ? κρατάει πάντα μακριά.
Μ? κι ?ν ?κόμα δυνηθ? ν? προσεγγίσω,
τάχα ? ?θάκη θ? μο? βρε? τ? λύση;
 

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Σπασμένες μέσα μου ε?κόνες ?νταπόκρισης,
ρήμαγμα μέσα σ? ξένες ?γκαλιές,
?πελπισμένο κρέμασμα ?π? λαγόνια ξένα.
Πέσιμο ?κε? πο? μοναχ? ? μοναξι? ?δηγε?:
ν? ?ποτάξω ?κόμη κα? τ? πνε?μα μου,
ν? τ? προσφέρω σ?ν τ?ν ?σχατη ?ποταγή.

ΒΡΟΧΟΣ

Τώρα πο? σ? ?χω διαγράψει ?π? τ?ν καρδιά μου,
ξαναγυρν?ς ?λο κα? πι? πολ? ?πίμονα,
?λο κα? πι? πολ? τυραννικά.
Δ?ν ?χουν ?λεος τ? μάτια σου γι? μένα,
δ?ν ?χουν τρυφερότητα τ? λόγια σου,
τ? δάχτυλά σου ?γιναν τώρα πι? σκληρά,
?γιναν πι? κατάλληλα γι? τ? λαιμό μου.
 

ΕΡΩΤΑΣ

Ν? σο? γλείψω τ? χέρια, ν? σο? γλείψω τ? πόδια ?
? ?γάπη κερδίζεται μ? τ?ν ?ποταγή.
Δ?ν ξέρω π?ς ?ντιλαμβάνεσαι ?σ? τ?ν ?ρωτα.
Δ?ν ε?ναι μόνο μούσκεμα χειλι?ν,
φυτέματα ?γκαλιασμάτων στ?ς μασχάλες,
συσκότιση παραπόνου,
παρηγορι? σπασμ?ν.
Ε?ναι προπάντων ?παλήθευση τ?ς μοναξι?ς μας,
?ταν ?πιχειρο?με ν? κουρνιάσουμε σ? δυσκολοκατάχτητο κορμί. 

ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ

?λα ν? ?νταλλάξουμε κορμ? κα? μοναξιά.
Ν? σο? δώσω ?πόγνωση, ν? μ?ν ε?σαι ζ?ο,
ν? μο? δώσεις δύναμη, ν? μ?ν ε?μαι ράκος.
Ν? σο? δώσω συντριβή, ν? μ?ν ε?σαι μο?τρο,
ν? μο? δώσεις χόβολη, ν? μ?ν ξεπαγιάσω.
Κι ?στερα ν? πέσω μ? κατάνυξη στ? πόδια σου,
γι? ν? μάθεις πι? ν? μ?ν κλωτσ?ς. 

ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

?ταν σ? περιμένω κα? δ?ν ?ρχεσαι,
? νο?ς μου πάει στο?ς τσαλακωμένους,
σ? α?το?ς πο? ?ρες στέκονται σ? μία ο?ρά,
?ξω ?π? μία πόρτα ? μπροστ? σ? ?ναν ?πάλληλο,
κι ?κλιπαρο?ν μ? μία α?τηση στ? χέρι
γι? μία ?πογραφή, γι? μία ψευτοσύνταξη.
?ταν σ? περιμένω κα? δ?ν ?ρχεσαι,
γίνομαι ?να με το?ς τσαλακωμένους.

ΤΕΛΟΣ

Τώρα πο? βρ?κα πι? μίαν ?γκαλιά,
καλύτερη κι ?π? ?,τι λαχταρο?σα,
τώρα πο? μο? ?ρθαν ?λα ?πως τ? ?θελα
κι ?ρχίζω ν? βολεύομαι μ?ς στ?ν κρυφ? χαρά μου,
νιώθω π?ς κάτι μέσα μου σαπίζει. 

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΩ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

?γκαταλείπω τ?ν ποίηση δ? θ? πε? προδοσία,
δ? θ? πε? ?νοίγω ?να παράθυρο γι? τ? συναλλαγή.
Τέλειωσαν πι? τ? πρελούδια, ?ρθε ? ?ρα το? κατακλυσμο?.
?σοι δ?ν ε?ναι ?ρκετ? κολασμένοι πρέπει ?πιτέλους ν? σωπάσουν,
ν? δο?ν μ? τί καινούριους τρόπους μπορο?ν ν? ?παυδήσουν τ? ζωή.
?γκαταλείπω τ?ν ποίηση δ? θ? πε? προδοσία.
Ν? μ? μ? κατηγορήσουν γι? ε?κολία, π?ς δ?ν ?σκαψα βαθιά,
π?ς δ? βύθισα τ? μαχαίρι στ? πι? γυμνά μου κόκαλα.
?μως ε?μαι ?νθρωπος κι ?γώ, ?πιτέλους κουράστηκα, π?ς τ? λένε,
κούραση πι? τρομαχτικ? ?π? τ?ν ποίηση ?πάρχει;
?γκαταλείπω τ?ν ποίηση δ? θ? πε? προδοσία.
Βρίσκει κανε?ς τόσους τρόπους ν? ?πιμεληθε? τ?ν καταστροφή του.

ΜΙΚΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Τ? Κορμ? κα? τ? Σαράκι

μπατιρημένο κουρε?ο
Σάββατο βράδυ
χωρ?ς δουλει?
μπατιρημένο κορμ?
Σάββατο βράδυ
χωρ?ς ?ρωτα
τ? φιλ?
?νώνει πι? πολ?
?π? τ? κορμ?
γι? α?τ? τ? ?ποφεύγουν
ο? πι? πολλο?
τ? γατί μου
δ? χορταίνει μόνο μ? χάδια
θέλει κα? φαΐ
τ? κορμί μου
δ? χορταίνει μόνο μ? φαΐ
θέλει κα? χάδια
?π? ?λα τ? ?φηρημένα ο?σιαστικ?
πειράζει ν? ?ξαιρέσουμε τ? μοναξιά;
?φαίρεσε τ? νύχτα ?π? τ? μάτια σου ?
π?ς ν? παλέψω μόνος με το?ς δυό σας;
? νύχτα ε?ναι παγερ?
κα? μ? ?χεις στήσει
μ? γέλασες
μ? γέρασες
μ?ν καταργε?τε τ?ν ?πογεγραμμένη
?δίως κάτω ?π? τ? ?μέγα
ε?ναι κρ?μα ν? ?κλείψει
? πι? μικρ? ?σέλγεια
το? ?λφαβήτου μας
κάθε φορ? πο? νομίζω π?ς σ? ?χω στ? χέρι
βλέπω πόσο ? ?ρωτας ε?ναι ?χειροποίητος
?λαιον θέλω κα? ο? θυσίαν
κι ?με?ς πο? θυσιαστήκαμε;
κι ?με?ς πο? δ? λαδώσαμε;
?χτισα τ?ν παράδεισό μου
μ? τ? ?λικ? τ?ς κόλασής σου
θυσίασα τ?ν ?πνο μου κυρία
γι? ν? διαβάσω τ? ποιήματά σας
κι ?κε?να μ? ?ποκοίμησαν
Θανάση γιατί ?κοψες τ? ?λφα ?π? μπροστά;
γι? ?να γράμμα χάνεις τ?ν ?θανασία
τ? πρόβατα ?πήργησαν
ζητο?ν καλύτερες συνθ?κες σφαγ?ς
«?ταν πεθάνω, ν? μ? θάψτε στ? χωριό» ?
θέλουν ν? τιμήσουν μ? τ? πτ?μα τους
τ?ν πατρίδα πο? ?ρνήθηκαν μ? τ? σ?μα τους
?ρα?α ?ρμηνεύεις τ? τραγούδια
?ς δο?με π?ς τ? καταφέρνεις κα? στ? παρατράγουδα
κα? τί δ?ν κάνατε γι? ν? μ? θάψετε
?μως ξεχάσατε π?ς ?μουν σπόρος
μι? γυνα?κα στ? δρόμο
μαλώνει τ? παιδάκι της
«δε θ? π?με στ? σπίτι;
θ? σ? κρεμάσω ?νάποδα»
γύρισα κι ε?δα τ? μικρό:
?τανε κιόλας κρεμασμένο
? νύχτα μ? ?δήγησε σ? α?το?ς το?ς δρόμους;
? α?το? ο? δρόμοι μ? ?δήγησαν στ? νύχτα;
γι? τ? πέτσινο σακάκι σου
πο? σ? κάνει τόσο ?ρα?ο
?χασε τ? ζωή του ?να ζ?ο
κα? κοντεύω ν? τ? χάσω κι ?γώ