Πήρα πριν μερικές μέρες ένα e-mail από το συνάδελφο Γιώργο Χλαπάνη του 2ου Λυκείου Κω. Η ομάδα του σχολείου αυτού συμμετείχε στον φετινό Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής και απέσπασε το 3ο βραβείο στην κατηγορία του Λυκείου. Έμαθα λοιπόν ότι στο μάθημα επιλογής «Εφαρμογές Υπολογιστών» στη Β΄Λυκείου, οι συνάδελφοι Γιώργος Χλαπάνης και Θοδωρής Γκεβεζές έχουν αναπτύξει μια σπουδαία δραστηριότητα γύρω από τη ρομποτική. Οι μαθητές είναι χωρισμένοι σε ομάδες με χρέωση ενός ρομπότ στην καθεμία. Είναι περίπου 4-5 μαθητές ανά ομάδα-ρομπότ.

Ουσιαστικά οι μαθητές φτάνουν σε αυτό το επίπεδο στο 3ο-4ο μάθημα και σταδιακά το προχωρούν. Για παράδειγμα το αρχικό πρόβλημα για επίλυση είναι «αγώνας δρόμου με στροφή» και στη συνέχεια στόχος είναι το ρομπότ να ακολουθεί μια γραμμή, στο πλαίσιο ενός γενικότερου project για την Α΄ και Β΄ τάξη. Για να υπάρχει κίνητρο η πρώτη ομάδα που το πετυχαίνει ή βγαίνει πρώτη παίρνει 20, η δεύτερη 19 και η χειρότερη (αν προσπάθησε) 17. Ωστόσο η αξία του όλου εγχειρήματος δεν βρίσκεται βέβαια τόσο στη μέθοδο βαθμολόγησης, όσο στο πώς αυτό κινητοποιεί τους ίδιους τους μαθητές με όλους τους δυνατούς τρόπους: από το να λύσουν οι ίδιοι ένα πραγματικό πρόβλημα, να κάνουν την κατασκευή, να παρακάμψουν τα εμπόδια, να παρουσιάσουν τη λύση τους, να αγωνιστούν για την καλύτερη λύση και βεβαίως μέσα στην όλη διαδικασία να παίξουν και να απολαύσουν τη συμμετοχή τους. «Οι μαθητές τρέχουν σαν τρελοί, πρώτη φορά είδα να έχει χτυπήσει κουδούνι για να φύγουν 2.10 οι μαθητές και να μένουν ακόμη να δουν μια τελευταία ομάδα… να αγωνίζεται» λένε οι εκπαιδευτικοί.

Δείτε τα σχετικά video στα:

Κάντε ένα σχόλιο

Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να αφήσετε σχόλιο. Σύνδεση »

Blog created by Maria Samiou