Απόψεις ( Eπιμέλεια Ζαχαρίας Σκαφίδας )

Τα επτά είδη εξυπνάδας

{Δεν σκαμπάζει από ορθογραφία - αλλά στο μπαλέτο πετάει. Είναι σκράπας στα μαθηματικά - αλλά μπορεί να επιδιορθώσει το ραδιόφωνο σας. Κι αυτά τα παιδιά είναι προικισμένα - με τρόπους που οι εκπαιδευτικοί έχουν παραμελήσει.}

ΠΑΡΤΕ ΕΝΑ κομμάτι χαρτί, διπλώστε το στα δύο, ύστερα διπλώστε το άλλες δυο φορές στη μέση. Πόσα τετράγωνα υπάρχουν μετά το τελευταίο δίπλωμα; Τώρα φανταστείτε το νεροχύτη στην κουζίνα. Ποια στρόφιγγα ελέγχει το ζεστό νερό; Ή σκεφτείτε το παρακάτω τεστ: Ένας άντρας και μια γυναίκα, που περπατάνε μαζί, ξεκινάνε με το δεξί τους πόδι. Η γυναίκα κάνει τρία βήματα σε κάθε δύο του άντρα. Σε ποιο σημείο θα υψώσουν ταυτόχρονα το δεξί πόδι τους απ' το έδαφος;
Τα παραπάνω τεστ ελέγχουν την ικανότητα αντίληψης του χώρου, την ικανότητα να βλέπουμε τον γύρω κόσμο με ακρίβεια και να μετατρέπουμε ή να τροποποιούμε τις εικονικές παραστάσεις. Πρόκειται για ένα από τα τουλάχιστον επτά είδη ευφυΐας, λέει ο ψυχολόγος του Χάρβαρντ Χάουαρντ Γκάρντνερ στο νέο τολμηρό βιβλίο του Νοητικές Προδιαθέσεις - η Θεωρία της Πολλαπλής Ευφυΐας. Ο Γκάρντνερ, καθώς και άλλοι ειδικοί, έχει αρχίσει να πιστεύει ότι πολλά κρυφά ταλέντα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν, αν τονίσει κανείς τα διάφορα είδη νοητικών ικανοτήτων που υπάρχουν πέρα απ' αυτό που μετριέται με τα συνηθισμένα τεστ ευφυΐας.
«Η κοινωνία μας έχει τρεις προκαταλήψεις,» λέει ο Γκάρντνερ: «Την Τεστομανία, την Δυτικομανία και την Αριστομανία.» Η Τεστομανία είναι η υπερβολική σημασία που δίνεται στον αριθμό του Δείκτη Ευφυΐας - δηλαδή στο πηλίκο που προκύπτει μετά τα διάφορα τεστ. Η Δυτικομανία είναι ο τρόπος σκέψης που εστιάζεται αποκλειστικά στις ικανότητες που μπορούν να μετρηθούν, παραγνωρίζοντας τις εκλεπτυσμένες αντιλήψεις των Ανατολικών λαών για την ενορατική και μη λογική ευφυΐα. Και η Αριστομανία ρίχνει όλο το βάρος της στις περγαμηνές, χωρίς να δίνει αρκετή σημασία σε πιο γνήσιες εγγυήσεις διανοητικών ικανοτήτων.

Περισσότερα...

Φωτοαρχαιολογία ( Του Αντώνη Κάτανου )

Mαντεία

Στην αρχαία Ελλάδα όπως γνωρίζουμε καμία σοβαρή απόφαση δεν λαμβανόταν χωρίς τη συμβουλή του μαντείου είτε πρόκειται για πόλεμο ή για ίδρυση αποικίας. Τα μαντεία τα επισκεπτόταν όχι μόνο οι άρχοντες αλλά και απλοί άνθρωποι ζητώντας τη συμβουλή του θεού ή για θεραπεία. Ολόκληρη η αρχαία ιστορία στηριζόταν σε μια αλληλουχία χρησμών. Ως γνωστό, οι αρχαίοι Έλληνες είχαν θέσει τις βάσεις του ορθολογισμού και των θετικών επιστήμων. Ο σημερινός άνθρωπος θα ρωτούσε, πως είναι δυνατόν οι αρχαίοι να πίστευαν στα μαντεία. Από που τα μαντεία αντλούσαν τη δύναμη τους. Εμείς στην εποχή μας είμαστε βυθισμένοι τόσο βαθειά στον υλικό και καταναλωτικό πολιτισμό που αδυνατούμε να κατανοήσουμε τον πνευματικό πολιτισμό των αρχαίων.

Τα μαντεία αντλούσαν τη δύναμη τους από τις τιτάνιες δυνάμεις της Γαίας σε συνδυασμό το λαμπρό απολλώνιο φως που λούζει το όμορφο φυσικό περιβάλλον. Οι θέσεις των μαντείων και των ιερών δεν ήσαν τυχαίες. Ιδρύθηκαν σε τόπους υψηλής ενέργειας σύμφωνα με το γεωδαιτικό τριγωνισμό. Το επιβλητικό τοπίο που βρίσκονται ανάγει την ψυχή στον στοχασμό και στην πνευματική ανάταση.

Το κορυφαίο των μαντείων ήταν των Δελφών .Όταν βρεθείς στην υποβλητική Κασταλία πηγή και γευτείς το ύδωρ ατενίζοντας την χαράδρα των Φαιδριάδων τότε θα νιώσεις το μεγαλείο και την δύναμη του αρχαιοτέρου μαντείου αφιερωμένο αρχικά στη Μητέρα Γη.

Αρχικά τα μαντεία ήταν οι βαθιές σπηλιές και τα χάσματα πλησίον πηγών. Η μητέρα Γη από τα σπλάχνα της γέννησε εκατομμύρια έμψυχα όντα. Οι πρώτοι άνθρωποι στη μητέρα Γη απευθύνονταν για όλα τα προβλήματα τους. Τα σπλάχνα της Γαίας ήταν τα σπήλαια και οι πηγές με τα κελαρυστά νερά. Το γήινο χάσμα των Φαιδριάδων με το ύδωρ ήταν η μήτρα ?δελφύς? της μάνας γης όπου έλαβε το όνομα Δελφοί. Ας σημειωθεί ότι κατά την παράδοση στο Ιδαίον άντρο γεννήθηκε ο Ζεύς στο δε άντρο του όρους Κύνθου γεννήθηκε ο Απόλλων.

Περισσότερα...

H εξέλιξη της σημαίας ( Του Ζαχαρία Σκαφίδα )

Tα σύμβολα της σημαίας: Ο δικέφαλος αετός στην Ευρώπη

Ο αετός στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Α.Ρ.Α)
Οι αετοί είναι το κατ' εξοχήν εραλδικό ζώο στην Α.Ρ.Α. Στις γερμανικές φυλές ο αετός ήταν το πουλί του Θεού Οντίν και στους Ρωμαίους το σύμβολο του αυτοκράτορα. Ο Καρλομάγνος αφού στέφθηκε αυτοκράτορας από τον πάπα (800 μ.χ)θεώρησε τον εαυτό του διάδοχο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ονόμασε την αυτοκρατορία Α.Ρ.Α. Φυσικό ήταν να υιοθέτηση τον αυτοκρατορικό αετό τον Ρωμαίων με την διαφορά ότι κοίταζε αριστερά. Πριν το 1815 δεν υπήρξε Γερμανικό κράτος. Μετά το 1400 ένας από τους τίτλους του αυτοκράτορα ήταν και βασιλιάς της Γερμανίας. Το 1433 ο δικέφαλος υιοθετείται από τον αυτοκράτορα Sigismund και βάζει το έμβλημα του στο στήθος του δικέφαλου. Από τα μέσα του 15ου αιώνα και μετά, οι αντίστοιχοι αυτοκράτορες βάζουν το έμβλημα της δυναστείας τους στο στήθος του αετού.
Όλο και περισσότερο, αλλά όχι ομοιόμορφα, ο αετός απόκτησε ένα ξίφος και μια σφαίρα, καθώς επίσης και μια κορώνα. Το 1806 με την επικράτηση του Ναπολέοντα διαλύεται η Α.Ρ.Α. και το έμβλημα δεν υφίσταται. Τότε πηγαίνει στην αυτοκρατορική ράβδο του Ναπολέοντα και στην επίστεψη των σημαιών του. Η Αυστρία που είχε αναλάβει την ηγεσία τη ένωσης, είχε υιοθετήσει αμέσως πριν από τη διάλυση της Α.Ρ.Α. τον δικέφαλο, οπότε μέχρι το 1848 χρησιμοποιείται το έμβλημα της Αυστρίας. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης 1848, μια νέα κάλυψη όπλων του Ράιχ υιοθετήθηκε από τη γερμανική εθνική συνέλευση στην εκκλησία του ST Paul στη Φρανκφούρτη. Ο μαύρος δικέφαλος αετός διατηρήθηκε, αλλά χωρίς τα τέσσερα σύμβολα του αυτοκράτορα, το ξίφος, την αυτοκρατορική σφαίρα, το σκήπτρο και τη κορώνα. Ο αετός στηρίχτηκε σε μια χρυσή ασπίδα πάνω της ήταν ένα πεντάκτινο χρυσό αστέρι. Και στις δύο πλευρές η ασπίδα πλαισιώθηκε από δύο σημαίες με μαύρο, κόκκινο και χρυσό χρώμα.Το έμβλημα, εντούτοις, δεν κέρδισε ποτέ τη γενική αποδοχή.
Περισσότερα...

Eκπαίδευση - Πρόσφατες ειδήσεις

Ιστορικά Κτίρια

No_Smoking_please!

Like_Video!

Retro_auto_1920-1970!

Τώρα!

Έχουμε 13 επισκέπτες συνδεδεμένους

Yποστήριξη - ΡΥΘΜόΣ

Στην οθόνη -και στον πίνακα- φαίνονται όλα εύκολα, απλά και θεαματικά, αφού γίνονται με ένα κλίκ ή με μία γραμμή!
Δεν αποτυπώνεται όμως το μέγεθος της προαπαιτούμενης προσπάθειας, ώστε να έχουμε το τελικό αποτέλεσμα!

Eπικοινωνία