Απόψεις ( Eπιμέλεια Ζαχαρίας Σκαφίδας )
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στις σχέσεις του με τους μαθητές και τους γονείς
Ένα ευκολοδιάβαστο και συγχρόνως εξαιρετικό άρθρο βγαλμένο μέσα από πείρα και μελέτη χρόνων.
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι οι σχέσεις του με τους μαθητές κυρίως, αλλά και με τους γονείς των μαθητών.
Η διαπίστωση του προβλήματος είναι και προφανής ?αφού ο καθένας αντιλαμβάνεται την ύπαρξη του? αλλά και επιστημονική.
Αναφέρομαι λ.χ. στην έρευνα του καθηγητή του Παν. Κρήτης Κώστα Μάνου με θέμα: «Στάσεις εφήβων ή πώς μας βλέπουν και τι θέλουν οι έφηβοι», Αθήνα 1990, στην οποία, ανάμεσα σε άλλα ενδιαφέροντα συμπεράσματα, αναφέρεται ότι το 50% των μαθητών έχουν κάποιο πρόβλημα ή προβλήματα με τους καθηγητές τους (Βλ. σ. 146).Στην εισήγηση μου λοιπόν, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τις βασικότερες προϋποθέσεις με τις οποίες ο εκπαιδευτικός θα ξεπεράσει τις δυσκολίες του στις παραπάνω σχέσεις του, αλλά και τα βασικότερα σημεία τριβών που συναντά στην επικοινωνία του με μαθητές και γονείς. Κάποτε ο καθηγητής επιβαλλόταν με το κύρος του και την αυθεντία του. 'Ότι έλεγε ήταν αναμφισβήτητο. Στην εποχή μας όμως, έχουν πλέον εκλείψει οι αυθεντίες.
Φωτοαρχαιολογία ( Του Αντώνη Κάτανου )
Mαντεία
Στην αρχαία Ελλάδα όπως γνωρίζουμε καμία σοβαρή απόφαση δεν λαμβανόταν χωρίς τη συμβουλή του μαντείου είτε πρόκειται για πόλεμο ή για ίδρυση αποικίας. Τα μαντεία τα επισκεπτόταν όχι μόνο οι άρχοντες αλλά και απλοί άνθρωποι ζητώντας τη συμβουλή του θεού ή για θεραπεία. Ολόκληρη η αρχαία ιστορία στηριζόταν σε μια αλληλουχία χρησμών. Ως γνωστό, οι αρχαίοι Έλληνες είχαν θέσει τις βάσεις του ορθολογισμού και των θετικών επιστήμων. Ο σημερινός άνθρωπος θα ρωτούσε, πως είναι δυνατόν οι αρχαίοι να πίστευαν στα μαντεία. Από που τα μαντεία αντλούσαν τη δύναμη τους. Εμείς στην εποχή μας είμαστε βυθισμένοι τόσο βαθειά στον υλικό και καταναλωτικό πολιτισμό που αδυνατούμε να κατανοήσουμε τον πνευματικό πολιτισμό των αρχαίων.
Τα μαντεία αντλούσαν τη δύναμη τους από τις τιτάνιες δυνάμεις της Γαίας σε συνδυασμό το λαμπρό απολλώνιο φως που λούζει το όμορφο φυσικό περιβάλλον. Οι θέσεις των μαντείων και των ιερών δεν ήσαν τυχαίες. Ιδρύθηκαν σε τόπους υψηλής ενέργειας σύμφωνα με το γεωδαιτικό τριγωνισμό. Το επιβλητικό τοπίο που βρίσκονται ανάγει την ψυχή στον στοχασμό και στην πνευματική ανάταση.
Το κορυφαίο των μαντείων ήταν των Δελφών .Όταν βρεθείς στην υποβλητική Κασταλία πηγή και γευτείς το ύδωρ ατενίζοντας την χαράδρα των Φαιδριάδων τότε θα νιώσεις το μεγαλείο και την δύναμη του αρχαιοτέρου μαντείου αφιερωμένο αρχικά στη Μητέρα Γη.
Αρχικά τα μαντεία ήταν οι βαθιές σπηλιές και τα χάσματα πλησίον πηγών. Η μητέρα Γη από τα σπλάχνα της γέννησε εκατομμύρια έμψυχα όντα. Οι πρώτοι άνθρωποι στη μητέρα Γη απευθύνονταν για όλα τα προβλήματα τους. Τα σπλάχνα της Γαίας ήταν τα σπήλαια και οι πηγές με τα κελαρυστά νερά. Το γήινο χάσμα των Φαιδριάδων με το ύδωρ ήταν η μήτρα ?δελφύς? της μάνας γης όπου έλαβε το όνομα Δελφοί. Ας σημειωθεί ότι κατά την παράδοση στο Ιδαίον άντρο γεννήθηκε ο Ζεύς στο δε άντρο του όρους Κύνθου γεννήθηκε ο Απόλλων.
H εξέλιξη της σημαίας ( Του Ζαχαρία Σκαφίδα )
Tα σύμβολα της σημαίας: Ο αετός
Ο αετός πάντα έκανε εντύπωση στον άνθρωπο λόγω του μεγέθους και της δύναμης του. θεωρούνταν πάντα ο βασιλιάς των αιθέρων. Το γράμμα Α του ιερογλυφικού συστήματος των Αιγυπτίων παριστάνεται με την εικόνα του αετού, που σημαίνει ζεστασιά της ζωής, την μέρα, την καταγωγή. Σε όλους τους λαούς υπήρξε το πτηνό των θεών και το σύμβολο της βασιλικής δύναμης. Γενικά στη μυθολογία είναι το πτηνό του ήλιου. Στην αρχαία Κίνα, "ying" είναι η λέξη για τον αετό και τον ήρωα. Στην αρχαία Συρία ο αετός ήταν ο ήλιος-Θεός.Στη ινδική μυθολογία είναι ο ίππος του Βισνού και ο αετός Garouda που ορμά από τα ύψη πάνω στο φίδι όπως περίπου στο Βυζαντινό ψηφιδωτό του 6ου αιώνα δίπλα. Πρώτα εμφανίζεται στην Μεσοποταμία, τον βλέπουμε δίπλα στο ανάγλυφο του Ιμντουγκούτ. Στην Ελληνική μυθολογία είναι το σύμβολο του Δία, που του φέρνει το βέλος όταν ετοιμάζεται για τον αγώνα ενάντια στους Τιτάνες.
Από τον 5ο αιώνα π.χ. έχομε νομίσματα τής Ολύνθου, της Ήλιδος, των Λακεδαιμονίων, της Ακράγαντος, με τον αετό σε διάφορες μορφές. Ο Πτολεμαίος ο Σωτήρ, που ίδρυσε το Ελληνοαιγυπτιακό κράτος, χρησιμοποιεί τον αετό σαν σύμβολο και έμβλημα του. Οι Δρυίδες είχαν τον αετό σύμβολο του θεού τους. Ο αετός είναι το σύμβολο των αθανάτων και της ανθρώπινης ψυχής. Είναι το έμβλημα της κοσμικής ισχύος. Για τους χριστιανούς είναι το σύμβολο του Αγίου Πνεύματος και του Ευαγγελιστού Ιωάννη. Κατά την χειροτονία νέου επισκόπου αυτός πατά πάνω σε ύφασμα (τον αετό) που απεικονίζεται αετός με ανοιγμένα φτερά. Στην παλαιοχριστιανική εποχή έμπαινε σε σαρκοφάγους σαν σύμβολο της αναστάσεως του Χριστού. Η σφίγγα της Αιγύπτου φέρει φτερά αετού που είναι το σύμβολο της γνώσης.
Eκπαίδευση - Πρόσφατες ειδήσεις
Ιστορικά Κτίρια

No_Smoking_please!

Like_Video!

Retro_auto_1920-1970!

Τώρα!
Eπικοινωνία
