Απόψεις ( Eπιμέλεια Ζαχαρίας Σκαφίδας )
Τα επτά είδη εξυπνάδας
{Δεν σκαμπάζει από ορθογραφία - αλλά στο μπαλέτο
πετάει. Είναι σκράπας στα μαθηματικά - αλλά
μπορεί να επιδιορθώσει το ραδιόφωνο σας.
Κι αυτά τα παιδιά είναι προικισμένα - με τρόπους που οι εκπαιδευτικοί έχουν παραμελήσει.}
ΠΑΡΤΕ ΕΝΑ κομμάτι χαρτί, διπλώστε το στα δύο, ύστερα διπλώστε το άλλες δυο φορές στη μέση. Πόσα τετράγωνα υπάρχουν μετά το τελευταίο δίπλωμα; Τώρα φανταστείτε το νεροχύτη στην κουζίνα. Ποια στρόφιγγα ελέγχει το ζεστό νερό; Ή σκεφτείτε το παρακάτω τεστ: Ένας άντρας και μια γυναίκα, που περπατάνε μαζί, ξεκινάνε με το δεξί τους πόδι. Η γυναίκα κάνει τρία βήματα σε κάθε δύο του άντρα. Σε ποιο σημείο θα υψώσουν ταυτόχρονα το δεξί πόδι τους απ' το έδαφος;
Τα παραπάνω τεστ ελέγχουν την ικανότητα αντίληψης του χώρου, την ικανότητα να βλέπουμε τον γύρω κόσμο με ακρίβεια και να μετατρέπουμε ή να τροποποιούμε τις εικονικές παραστάσεις. Πρόκειται για ένα από τα τουλάχιστον επτά είδη ευφυΐας, λέει ο ψυχολόγος του Χάρβαρντ Χάουαρντ Γκάρντνερ στο νέο τολμηρό βιβλίο του Νοητικές Προδιαθέσεις - η Θεωρία της Πολλαπλής Ευφυΐας. Ο Γκάρντνερ, καθώς και άλλοι ειδικοί, έχει αρχίσει να πιστεύει ότι πολλά κρυφά ταλέντα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν, αν τονίσει κανείς τα διάφορα είδη νοητικών ικανοτήτων που υπάρχουν
πέρα απ' αυτό που μετριέται με τα συνηθισμένα τεστ ευφυΐας.
«Η κοινωνία μας έχει τρεις προκαταλήψεις,» λέει ο Γκάρντνερ: «Την Τεστομανία, την Δυτικομανία και την Αριστομανία.» Η Τεστομανία είναι η υπερβολική σημασία που δίνεται στον αριθμό του Δείκτη Ευφυΐας - δηλαδή στο πηλίκο που προκύπτει μετά τα διάφορα τεστ. Η Δυτικομανία είναι ο τρόπος σκέψης που εστιάζεται αποκλειστικά στις ικανότητες που μπορούν να μετρηθούν, παραγνωρίζοντας τις εκλεπτυσμένες αντιλήψεις των Ανατολικών λαών για την ενορατική και μη λογική ευφυΐα. Και η Αριστομανία ρίχνει όλο το βάρος της στις περγαμηνές, χωρίς να δίνει αρκετή σημασία σε πιο γνήσιες εγγυήσεις διανοητικών ικανοτήτων.
Φωτοαρχαιολογία ( Του Αντώνη Κάτανου )
Δρακόσπιτα
Ιδιότυπα κτίσματα, κατασκευασμένα από μεγάλες, πλακόμορφες, σχιστολιθικές πέτρες, κατά το ψευδοϊσόδομο σύστημα. Βρίσκονται στη νοτιοδυτική Εύβοια, κυρίως στο όρος Όχη. Έχουν σχήμα τετράπλευρου ορθογώνιου, με μεγάλο πάχος στην τοιχοποιία. Οι διαστάσεις του δ. της Όχης είναι 4,87 χ 9,80 μ. Οι κατασκευές αυτές είναι πολύ φροντισμένες? ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στους αρμούς των λίθων, ορισμένοι από τους οποίους έχουν τεράστιες διαστάσεις. Οι σχισμές στον τοίχο δεξιά και αριστερά της θύρας εισόδου χρησιμεύουν ως φωτιστικά ανοίγματα. Η στέγη του κτίσματος είναι διαμορφωμένη κατά το εκφορικό σύστημα (κάθε σειρά λίθων εξέχει στο μέσο περισσότερο από την προηγούμενη). Το άνοιγμα που σχηματίζεται στην κορυφή καλύπτεται από μία πλάκα (το κλειδί).
Αρκετά από τα δ. έχουν καταστραφεί γιατί το υλικό τους χρησιμοποιήθηκε στους νεότερους χρόνους. Πολλές συζητήσεις έχουν γίνει για τη χρήση και για τη χρονολόγησή τους. Έτσι, έχει υποστηριχθεί ότι χρησίμευαν ως τάφοι, κατοικίες βοσκών, φρυκτωρίες ή ναοί.
Κατά τον καθηγητή Ν. Μουτσόπουλο που ερεύνησε ανασκαφικά το αποκαλούμενο Σπίτι του δράκου της Όχης, τα δ. είναι κατασκευάσματα των αρχαιότερων κατοίκων της Εύβοιας (Πελασγών, Δρυόπων, Αβάντων κ.ά.), που ήξεραν να οικοδομούν με την κυκλώπεια τεχνική. Με βάση τα ευρήματα των αρχαϊκών και νεότερων χρόνων (αγγεία, κάρβουνα, κόκαλα κ.ά.), εικάζεται ότι το δ. της Όχης λειτουργούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα ως χώρος θυσιών. Το δ. αυτό πιθανόν να ήταν ναός των Δρυόπων? η λατρεία συνεχίστηκε εκεί έως τους ελληνιστικούς χρόνους, γιατί οι κάτοικοι εξακολούθησαν να το θεωρούν ως τόπο καθαγιασμένο.
Με τα δ. συνδέονται πολλοί νεοελληνικοί θρύλοι.
H εξέλιξη της σημαίας ( Του Ζαχαρία Σκαφίδα )
Tα σύμβολα της σημαίας: O δράκος στις σημαίες
Το σύμβολο του δράκου μέσα στους αιώνες:
Ο δράκος όπως τον βλέπουμε στη στήλη του Τραϊανού, χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τους Δάκους. Οι Δάκοι παρίσταναν τον θεό Ζάλμοξη ή Γκεμπελεϊση σαν δράκο με το κεφάλι λύκου. Ο Αρριανός (95-175 μ.χ.) περιγράφει τις πρώτες σημαίες των Δάκων σαν μακρύ μανίκι. Ήταν πάνω σε κοντάρι τον κρατούσαν ιππείς και με την κίνηση του αναβάτη πετούσε σαν φίδι που σφύριζε στο αέρα. Αργότερα στην άκρη του κοίλου υφάσματος πρόσθεσαν το κεφάλι του δράκου. Μετά τους Δάκες τον δράκο πήραν οι σύμμαχοι τους Σαρμάτες, Πάρθοι, Σασσανίδες. Στην Scriptores Historiae Augustae, Aurelianus 28,4 αναφέρεται ότι όταν ο Αυρηλιανός ανακατέλαβε την Παλμήρα το 272 μ.χ. μέσα στα περσικά λάφυρα υπήρχαν και περσικές σημαίες με δράκους. Ο δράκος υιοθετήθηκε από τους Ρωμαίους τον 2ο αιώνα με την εισαγωγή των Σαρματών στον Ρωμαϊκό στρατό. Ο Αρριανός αναφέρει ότι χρησιμοποιήθηκαν από τους Σκύθες και πιθανώς εννοούσε τους Σαρμάτες. Οι Ρωμαίοι άρχισαν πρώτα να τον χρησιμοποιούν στα "ιππικά γυμνάσια" Ο Αρριανός περιγράφει τους δράκους ζωηρόχρωμους που φέρονταν στις παρελάσεις του ιππικού των Ρωμαίων. την ίδια εποχή οι λαοί των στεπών είχαν κεφάλια ζώων στα κοντάρια τους. Αναφέρεται ότι οι λεγεωνάριοι του Γαλερίου 253-268 είχαν παρελάσει με δράκους. Επίσης στα στρατεύματα το Αυρηλιανού το 270-275 υπήρχαν δρακονάριοι. Η Αψίδα του Γαλερίου χτίστηκε το 305 μετά την νίκη του Γαλερίου κατά των Περσών το 296-297. Στο πάνω αριστερό μέρος της αψίδας φαίνονται οι δράκοι που κρατούσε το ιππικό.
Eκπαίδευση - Πρόσφατες ειδήσεις
Ιστορικά Κτίρια

No_Smoking_please!

Like_Video!

Retro_auto_1920-1970!

Τώρα!
Eπικοινωνία
