Μυκηναϊκός Πολιτισμός

Κατά την παράδοση, ιδρυτής των Μυκηνών ήταν ο Περσεύς, γιος του Διός και της Δανάης. Ο Περσεύς ανέθεσε στους μυθικούς Κύκλωπες, τους οικοδόμους της Τύρινθας, να του κτίσουν τα τείχη της ακροπόλεως. Γι αυτό κι ονομάστηκαν κυκλώπεια. Η περιοχή των Μυκηνών έχει κατοικηθεί ήδη από νεολιθικούς χρόνους χωρίς διακοπή έως την καταστροφή της από σεισμούς και πυρκαγιές το 1100 π.Χ.Η περιγραφή του Παυσανία είναι η τελευταία είδηση που έχουμε για της Μυκήνες προτού ανακαλυφθεί ξανά ο χώρος από τους θησαυροθήρες λόρδος Έλγιν και Sligo οι οποίοι κατέκλεψαν κατά καιρούς διάφορα αντικείμενα, ιδίως από τον θησαυρό του Ατρέως. Πραγματικές ανασκαφές άρχισαν μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους.Οι ανασκαφές αποκάλυψαν την Πύλη των Λεόντων, βασιλικούς θολωτούς και θαλαμοειδείς τάφους, μέγαρο του ανακτόρου, υπόγεια κρήνη, κτήρια, εργαστήρια, κατοικίες κ.α. Έξω από τα τείχη βρίσκονται ίχνη μυκηναϊκών δρόμων καθώς και μυκηναϊκές γέφυρες. Παράλληλα με τους Μυκηναΐους κυριάρχησαν και οι Μινύες αρχαιότατο ελληνικό φύλο με γενάρχη τον Μινύα, γιο του Διός και της Ισιόνης ή γιος του Χρύση από το γένος του Σισύφου. Από τις αρχές της τρίτης π.Χ. χιλιετίας οι Μινύες εξαπλώθηκαν από την Λευκάδα μέχρι τον Καύκασο ως Αργοναύτες. Γιός του Μινύα ο Ορχομενός ίδρυσε τον Βοιωτικό Ορχομενό.

Tα σύμβολα της σημαίας: Ο αετός

Ο αετός πάντα έκανε εντύπωση στον άνθρωπο λόγω του μεγέθους και της δύναμης του. θεωρούνταν πάντα ο βασιλιάς των αιθέρων. Το γράμμα Α του ιερογλυφικού συστήματος των Αιγυπτίων παριστάνεται με την εικόνα του αετού, που σημαίνει ζεστασιά της ζωής, την μέρα, την καταγωγή. Σε όλους τους λαούς υπήρξε το πτηνό των θεών και το σύμβολο της βασιλικής δύναμης. Γενικά στη μυθολογία είναι το πτηνό του ήλιου. Στην αρχαία Κίνα, "ying" είναι η λέξη για τον αετό και τον ήρωα. Στην αρχαία Συρία ο αετός ήταν ο ήλιος-Θεός.Στη ινδική μυθολογία είναι ο ίππος του Βισνού και ο αετός Garouda που ορμά από τα ύψη πάνω στο φίδι όπως περίπου στο Βυζαντινό ψηφιδωτό του 6ου αιώνα δίπλα. Πρώτα εμφανίζεται στην Μεσοποταμία, τον βλέπουμε δίπλα στο ανάγλυφο του Ιμντουγκούτ. Στην Ελληνική μυθολογία είναι το σύμβολο του Δία, που του φέρνει το βέλος όταν ετοιμάζεται για τον αγώνα ενάντια στους Τιτάνες.
Από τον 5ο αιώνα π.χ. έχομε νομίσματα τής Ολύνθου, της Ήλιδος, των Λακεδαιμονίων, της Ακράγαντος, με τον αετό σε διάφορες μορφές. Ο Πτολεμαίος ο Σωτήρ, που ίδρυσε το Ελληνοαιγυπτιακό κράτος, χρησιμοποιεί τον αετό σαν σύμβολο και έμβλημα του. Οι Δρυίδες είχαν τον αετό σύμβολο του θεού τους. Ο αετός είναι το σύμβολο των αθανάτων και της ανθρώπινης ψυχής. Είναι το έμβλημα της κοσμικής ισχύος. Για τους χριστιανούς είναι το σύμβολο του Αγίου Πνεύματος και του Ευαγγελιστού Ιωάννη. Κατά την χειροτονία νέου επισκόπου αυτός πατά πάνω σε ύφασμα (τον αετό) που απεικονίζεται αετός με ανοιγμένα φτερά. Στην παλαιοχριστιανική εποχή έμπαινε σε σαρκοφάγους σαν σύμβολο της αναστάσεως του Χριστού. Η σφίγγα της Αιγύπτου φέρει φτερά αετού που είναι το σύμβολο της γνώσης.