ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

 

Στην αρχαία Ελλάδα δεν γνωριζαν τα χημικά στοιχεία με τον τρόπο που σήμερα έχουμε κωδικοποιήσει το χημικό βασίλειο της ύλης.

Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη στοιχείων και σε μια κατάταξη όχι βέβαια επαναλαμβανόμενη , αλλά με βάση την ύλη που μας περιβάλλει συναντούμε στις απόψεις των Ιώνων φιλοσόφων.

 

 

Ο Θαλής ο Μιλήσιος (585 π.Χ.) θεωρούσε ως βασικό συστατικό της ύλης το νερό, λόγω του ότι το ύδωρ βρίσκεται σε μεγάλη αφθονία και σε διάφορες μορφές. Επίσης το ύδωρ είναι απαραίτητο για τη ζωή.

 

Ο Αναξιμένης ο Μιλήσιος (524π.Χ) χαρακτήριζε τον αέρα ως βασικό συστατικό της ύλης.Επειδή ο αέρας είναι απαραίτητος για τη ζωή, περικλείει τα πάντα και βρίσκεται σε ακατάπαυστη κίνηση.

 

Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος (530 π.Χ.) θεωρούσε οτι η ουσία των πάντων είναι ο αριθμός: "αριθμός τα πάντα και αρμονία".

Ο Δημόκριτος (460 π.Χ.) και ο Λεύκιπος (450 π.Χ.) ήταν γνωστοί ως ατομικοί φιλόσοφοι. Ο Δημόκριτος υποστήριξε οτι οτι η ύλη δεν είναι δυνατόν να διαιρείται επ' άπειρον και οτι όλα τα υλικά σώματα αποτελούνται απο σωματίδια απειροελάχιστα στο μέγεθος και αναρίθμητα σε πλήθος.
 
Αργότερα ο Αριστοτέλης που γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής το 384 π.Χ. αντιτάχθηκε στον Δημόκριτο και στον Λεύκιπο και υποστήριξε οτι συστατικά στοιχεία της υλής αποτελούν η γη, το ύδωρ, ο αέρας και το πυρ.