Άπειροι οι εκπαιδευτικοί μερικές φορές νομίζουν ότι από την αρχή στο μάθημά τους, η τάξη θα ηρεμήσει. Τα παιδιά θα δουν ότι τα πράγματα είναι τώρα σε εξέλιξη και είναι ώρα να ριχτούν στη δουλειά. Μερικές φορές αυτό λειτουργεί, αλλά τα παιδιά επίσης πρέπει να σκεφτείτε ότι θέλουν να ανταγωνιστούν με τους δασκάλους τους, υποκρίνονται ότι είναι αυτονόητο ότι δεν πειράζει να μιλάμε, ενώ ο δάσκαλος μιλά, ή ότι είναι πρόθυμος ο δάσκαλος να μιλήσει πιο δυνατά, έτσι ώστε να μπορούν να τελειώσουν τη συνομιλία τους, ακόμη και αν την έχουν αρχίσει αφού άρχισε το μάθημα. Παίρνουν την ιδέα ότι αποδέχεστε την απροσεξία τους και ότι είναι επιτρεπτό να μιλάτε ενώ παρουσιάζετε ένα μάθημα.
Η τεχνική επικέντρωσης σημαίνει ότι θα απαιτήσετε την προσοχή τους πριν ξεκινήσετε. Αυτό σημαίνει ότι θα περιμένουμε και να μην αρχίσουμε έως ότου ο καθένας έχει κατακαθίσει. Οι έμπειροι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι η σιωπή από την πλευρά τους είναι πολύ αποτελεσματική. Θα δουν ότι αν περιμένουν σιωπηλοί, επεκτείνοντάς το 3 έως 5 δευτερόλεπτα μετά στην τάξη είναι εντελώς ήσυχα τα παιδιά. Στη συνέχεια, αρχίζουν το μάθημα τους, χρησιμοποιώντας μια πιο ήσυχη φωνή από το κανονικό.
Ένας γλυκομίλητος δάσκαλος έχει συχνά μια πιο ήρεμη, πιο ήσυχη τάξη από ότι με έναν δάσκαλο με ισχυρότερη φωνή. Οι μαθητές της θα καθίσουν ακόμα ήσυχοι, προκειμένου να ακούσουν τι λέει.
2. Άμεσες οδηγίες
Η αβεβαιότητα αυξάνει το επίπεδο του χάους στην τάξη. Η τεχνική της άμεσης διδασκαλίας είναι να αρχίσετε κάθε κατηγορία λέγοντας στους μαθητές τι ακριβώς θα συμβεί. Ο δάσκαλος περιγράφει τι ο ίδιος και οι μαθητές θα πρέπει να κάνουν τη συγκεκριμένη στιγμή. Μπορεί να ορισθούν προθεσμίες για ορισμένα καθήκοντα.
Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να παντρευτεί αυτή η τεχνική με την πρώτη είναι να περιλαμβάνει χρόνο στο τέλος της περιόδου για τους μαθητές να κάνουν τις δραστηριότητες της επιλογής τους. Ο δάσκαλος μπορεί να τελειώσει την περιγραφή των δραστηριοτήτων της ώρας με το: “Και νομίζω ότι θα έχουμε κάποια στιγμή στο τέλος της περιόδου για να μπορείτε να συνομιλείτε με τους φίλους σας, να πηγαίνετε στη βιβλιοθήκη, ή να καλύψετε τη διαφορά σχετικά με το έργο και για άλλες κατηγορίες.”
Οι δάσκαλοι είναι πιο πρόθυμοι να περιμένουν για την προσοχή την τάξη, όταν ξέρουν ότι υπάρχει επιπλέον χρόνος για να επιτύχουν τους στόχους του μαθήματος και τους στόχους των μαθητών. Οι μαθητές πολύ σύντομα αντιλαμβάνονται ότι όσο περισσότερο χρόνο ο δάσκαλος περιμένει την προσοχή τους, τόσο λιγότερο ελεύθερο χρόνο θα έχουν στο τέλος της ώρας.
3. Παρακολούθηση
Το κλειδί σε αυτή την αρχή είναι να κυκλοφορούν. Να σηκωθούν και να προχωρήσουν γύρω από το δωμάτιο. Ενώ οι μαθητές σας δουλεύουν, κάνετε γύρους. Ελέγξτε την πρόοδό τους.
Ένας αποτελεσματικός δάσκαλος θα κάνει ένα πέρασμα μέσα από ολόκληρο το δωμάτιο περίπου δύο λεπτά μετά που οι μαθητές θα έχουν ξεκινήσει μια γραπτή εργασία. Ελέγχει ότι κάθε μαθητής έχει αρχίσει, ότι τα παιδιά είναι στη σωστή σελίδα, και ότι ο καθένας έχει βάλει τα ονόματά τους στις εργασίες τους. Η καθυστέρηση είναι σημαντική. Θέλει οι μαθητές του αν έχουν κάποιο πρόβλημα ή αν δύο έχουν τελειώσει να τον βοηθήσουν να μπορεί να ελέγξει ότι οι απαντήσεις είναι σωστές, να έχει χρόνο να κάνει την επισήμανση λαθών ή να εστιάσει στις πλήρεις προτάσεις. Έτσι παρέχει εξατομικευμένη διδασκαλία, όπως απαιτείται.
Οι μαθητές που δεν είναι ακόμα αρκετά γρήγοροι στην εργασία θα έχουν την δυνατότητα για παράταση . Εκείνοι που ήταν αδύναμοι ή αργοί στο ξεκίνημά τους μπορούν να βοηθηθούν αφού εκείνος μπορεί να τους ωθήσει να προχωρήσουν μαζί του.
Ο δάσκαλος δεν διακόπτει την τάξη ή προσπαθεί να κάνει γενικές ανακοινώσεις εκτός αν διαπιστώσει ότι αρκετοί μαθητές έχουν δυσκολία με το ίδιο πράγμα. Ο δάσκαλος χρησιμοποιεί μια ήσυχη φωνή και οι μαθητές του εκτιμούν την προσωπική και θετική προσοχή του.
4. Μοντελοποίηση
Ο McDaniel μας λέει ένα ρητό που λέει «Οι αξίες που αλιεύονται, δεν διδάσκονται.« Οι εκπαιδευτικοί που είναι ευγενικοί, άμεσοι, ενθουσιώδεις, που έχουν τον έλεγχο, των ασθενών μαθητών και των οργανωμένων παρέχουν παραδείγματα για τους μαθητές τους μέσα από τη δική τους συμπεριφορά. Το “όπως λέω, όχι όπως κάνω” που οι δάσκαλοι φέρονται κάποιες φορές δημιουργεί ανάμικτα μηνύματα που μπερδεύουν τους μαθητές και μπορεί να προκαλέσει την κακή συμπεριφορά.
Αν θέλετε οι μαθητές να χρησιμοποιούν ησυχία και όχι φωνές στην τάξη σας, ενώ εργάζονται, εσείς θα χρησιμοποιήσετε μια ήσυχη φωνή καθώς κινείστε μέσα από την αίθουσα βοηθώντας τους νέους.
5. Μη-λεκτική νύξη
Ένα τυπικό στοιχείο στην τάξη της δεκαετίας του 1950 ήταν η καμπάνα του γραμματέα του. Ένα λαμπερό καμπανάκι κάθισε στο γραφείο του δασκάλου. Με ένα άγγιγμα του κουμπιού στο πάνω μέρος είχε την προσοχή όλων. Οι εκπαιδευτικοί έχουν δείξει πολλή εφευρετικότητα όλα αυτά τα χρόνια να κάνουν χρήση των μη λεκτικές νύξεων στην τάξη. Μερικά flip διακόπτες φωτός. Άλλοι κρατούσαν κουμπιά στις τσέπες τους.
Μη λεκτικές νύξεις μπορεί επίσης να είναι οι εκφράσεις του προσώπου, η στάση του σώματος και οι χειρονομίες. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην επιλογή των τύπων των συνθημάτων που χρησιμοποιείτε στην τάξη σας. Πάρτε το χρόνο για να εξηγήσετε τι θέλετε να κάνουν οι μαθητές όταν χρησιμοποιείτε τα συνθήματα σας.
6. Ελέγχου Περιβάλλοντος
Μια τάξη μπορεί να είναι ένα χαρμόσυνο ζεστό μέρος. Οι φοιτητές απολαμβάνουν ένα περιβάλλον που αλλάζει περιοδικά. Κέντρα μελέτης με εικόνες και χρώματα ενθουσιασμό πρόσκληση για το θέμα σας.
Οι νέοι ήθελαν να ξέρουν για σας και τα ενδιαφέροντά σας. Συμπεριλάβετε τα προσωπικά αντικείμενα στην τάξη σας. Μια οικογενειακή φωτογραφία ή λίγα στοιχεία από ένα χόμπι ή συλλογή στο γραφείο σας θα προκαλέσει προσωπικές συζητήσεις με τους μαθητές σας. Όπως παίρνουν χρόνο για να σας γνωρίσουν καλύτερα, θα δείτε λιγότερα προβλήματα με την πειθαρχία.
Ακριβώς όπως μπορείτε να θελήσετε να εμπλουτίστε την τάξη σας, υπάρχουν φορές που μπορεί να θέλετε να φτωχύνει, Μπορεί να χρειαστείτε μια ήσυχη γωνιά με λίγες περισπασμούς. Μερικοί μαθητές θα εστιάσουν επάνω στην οπτική εξερεύνηση. Γι ‘αυτούς, η βουτιά και το χρώμα είναι μια σειρήνα που τους τραβάει από έργο. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερο “ίσιωμα” και λιγότερο “βραχώδη-τόπο.” Έχετε ένα ήσυχο μέρος όπου μπορείτε να κατευθύνετε αυτούς τους νεαρούς. Ας τους αφήσουμε να κάνουν τη δουλειά τους και στη συνέχεια να επανέλθουν για να εξερευνήσουν και να απολαύσουν το υπόλοιπο του δωματίου.
7. Χαμηλού προφίλ Παρέμβαση
Οι περισσότεροι φοιτητές αποστέλλονται στο γραφείο του διευθυντή, ως αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης κλιμάκωσης. Ο δάσκαλος τους έχει καλέσει σε ένα μικρότερο αδίκημα, αλλά στις στιγμές που ακολουθούν, ο μαθητής και ο δάσκαλος σαρώθηκαν σε μια λεκτική δίνη. Πολλά από αυτά μπορούν να αποφευχθούν όταν η παρέμβαση του δασκάλου είναι ήσυχη και ήρεμη.
Ένας αποτελεσματικός δάσκαλος θα φροντίσει ώστε ο μαθητής να μην ανταμείβεται για ανάρμοστη συμπεριφορά με το να γίνει το επίκεντρο της προσοχής. Παρακολουθεί τη δραστηριότητα στην τάξη της, κινείται γύρω από το δωμάτιο. Προβλέπει προβλήματα πριν αυτά συμβούν. Η προσέγγισή του σε μια εσφαλμένη συμπεριφορά μαθητή είναι δυσδιάκριτη. Στην τάξη δεν είναι έξαλλος.
Ενώ η διδασκαλία στην τάξη του προχωρά, αυτός ο δάσκαλος κάνει αποτελεσματική χρήση του ονόματος-ρίψη. Αν βλέπει ένα μαθητή να μιλά ή να απενεργοποιήται από την εργασία, πέφτει απλά το όνομα του νεαρού στο διάλογο της σε ένα φυσικό τρόπο. “Και βλέπετε, Γιώργο, θα φέρει το ένα στη στήλη δεκάδες.” Ο Γιώργος ακούει το όνομά του και γυρίζει πίσω στην εργασία. Η υπόλοιπη τάξη δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνεται.
8. Κατηγορηματική Πειθαρχία
Αυτή είναι ένα παραδοσιακή αυταρχική ρύθμιση ορίου. Όταν εκτελείται όπως παρουσιάστηκε από τον Lee Canter (ο οποίος έχει κάνει αυτή τη μορφή της πειθαρχίας από τα πιο ευρέως γνωστή όπως εφαρμόζεται) θα περιλαμβάνει ένα καλό μίγμα του επαίνου. Αυτό είναι μεγάλης πειθαρχίας προφίλ. Ο δάσκαλος είναι το αφεντικό και κανένα παιδί δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει με την εκμάθηση του κάθε σπουδαστή. Οι σαφείς κανόνες που καθορίζονται εφαρμόζονται με συνέπεια.
9. Κατηγορηματικός – μηνύματα
Ένα συστατικό της κατηγορηματικής πειθαρχία είναι αυτά τα Μηνύματα-Ενώ είναι δηλώσεις ότι ο δάσκαλος χρησιμοποιεί όταν έρχεται αντιμέτωπος με ένα μαθητή που δεν λειτούργησε σωστά. Σκοπός τους είναι να είναι σαφείς περιγραφές για το τι ο μαθητής υποθέτει ότι πρέπει να κάνει. Ο δάσκαλος που κάνει καλή χρήση αυτής της τεχνικής θα εστιάσει την προσοχή του παιδιού πρώτα και κύρια για τη συμπεριφορά θέλει, όχι στην κακή συμπεριφορά. “Θέλω να …” ή “θα πρέπει να …” ή “περιμένω να …”
Ο άπειρος δάσκαλος μπορεί εσφαλμένα να προσπαθήσει “Θέλω να σταματήσεις …” μόνο για να ανακαλύψει ότι αυτό προκαλεί συνήθως αντιπαράθεση και άρνηση. Η εστίαση είναι στην ανάρμοστη συμπεριφορά και ο μαθητής είναι γρήγορος στο να ανταπαντά: “Δεν έκανα τίποτα!” Ή “Δεν ήταν δικό μου λάθος …” ή “Από πότε αποτελεί κανόνα κατά εκεί …” και η κλιμάκωση έχει αρχίσει.
10. Ανθρωπιστικά -μηνύματα
Αυτά τα I-μηνύματα είναι εκφράσεις των συναισθημάτων μας. Ο Thomas Gordon, δημιουργός της κατάρτισης της αποτελεσματικότητας των εκπαιδευτικών (ΤΕΤ), μας λέει να δομήσουμε αυτά τα μηνύματα σε τρία μέρη. Πρώτον, να περιλαμβάνει μια περιγραφή της συμπεριφοράς του παιδιού. «Όταν μιλάτε ενώ μιλάω …” Δεύτερον, αφορούν την επίδραση αυτή η συμπεριφορά έχει για το δάσκαλο. «… Θα πρέπει να σταματήσει η διδασκαλία μου …» Και τρίτον, ας ο μαθητής γνωρίζει την αίσθηση ότι δημιουργεί στο δάσκαλο. “… Που με απογοητεύει.”
Ένας δάσκαλος, που αποσπά την προσοχή από έναν φοιτητή ο οποίος συνεχώς μιλά, ενώ προσπαθούσε να διδάξει, πραγματοποιεί μία φορά αυτό τήν ισχυρή έκφραση των συναισθημάτων: «Δεν μπορώ να φανταστώ τι έχω κάνει για να σας πω ότι δεν αξίζω την προσοχή σας που παίρνω από τους υπόλοιπους στην τάξη αυτή. Αν ήμουν αγενής προς εσάς ή απερίσκεπτος με οποιονδήποτε τρόπο, παρακαλώ επιτρέψτε μου να ξέρω. Νιώθω προσβεβλημένοςμε σας με κάποιο τρόπο και τώρα παρακαλώ να είστε πρόθυμοι να μου δείξετε σεβασμό. “Ο μαθητής δεν μιλούν κατά τη διάρκεια διαλέξεων του και πάλι για πολλές εβδομάδες.
11. Θετική Πειθαρχία
Χρησιμοποιήστε κανόνες στην τάξη που περιγράφουν τις συμπεριφορές που θέλετε αντί των πραγμάτων που την καταχώρισή οι μαθητές δεν μπορούν να κάνουν. Αντί για “μη τρέχετε στο δωμάτιο,” χρήση “κίνηση μέσα από το κτίριο με μεθοδευμένο τρόπο.” Αντί “δεν αγωνίζονται,” χρήση “επίλυση των συγκρούσεων κατάλληλα.” Αντί “δεν επιτρέπεται η τσίχλα για μάσημα,” χρήση “αφήστε την τσίχλα που χαλά τα ούλα σας στο σπίτι”. Αναφέρεται στους κανόνες σαν σε προσδοκίες. Αφήστε τους μαθητές σας να γνωρίζουν αυτό ¨πώς περιμένετε να συμπεριφέρονται στην τάξη σας.
Κάντε την άφθονη χρήση του επαίνου. Όταν βλέπουμε την καλή συμπεριφορά, την αναγνωρίζουμε. Αυτό μπορεί να γίνει προφορικά, φυσικά, αλλά δεν πρέπει να είναι μόνο λεκτικά. Ένα νεύμα, ένα χαμόγελο ή ένα «μπράβο» θα ενισχύσει τη συμπεριφορά.
πηγή: https://2ogymnasiokalymnou.wordpress.com
