Στα μονοπάτια του Αγίου Όρους


Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Σεπτεμβρίου 2025, μετὰ τὴν Ὕψωσιν (Γαλ. β΄ 16-20)

16 εδότες δ τι ο δικαι­οται νθρωπος ξ ργων νόμου ἐὰν μ δι πίστεως ησο Χριστο, κα μες ες Χριστν η­σον πι­στεύσαμεν, να δικαι­­ωθμεν κ πίστεως Χρι­στο κα οκ ξ ργων νόμου, διότι ο δικαιωθήσε­ται ξ ργων νόμου πσα σάρξ. 17 ε δ ζητοντες δικαιω­θναι ν Χριστ ερέθημεν κα ατο μαρτωλοί, ρα Χριστς μαρτίας διάκονος; μ γένοιτο. 18 ε γρ  κατέλυσα τατα πάλιν οκοδομ, παραβάτην μαυτν συνίστημι. 19 γ γρ δι νόμου νόμ πέθανον, να Θε ζήσω. 20 Χριστ συνεσταύρωμαι· ζ δ οκέτι γώ, ζ δ ν μο Χριστός·  δ νν ζ ν σαρκί, ν πίστει ζ τ το υο το Θεο το γαπήσαντός με κα παραδόντος αυτν πρ μο.

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Σεπτεμβρίου 2025, Μετὰ τὴν Ὕψωσιν (Μάρκ. η΄ 34 – θ΄1)

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὅστις ­θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυ­ρὸν αὐ­τοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ­ψυ­χὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνε­κεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελί­­ου, οὗτος σώσει αὐτήν. τί γὰρ ὠφελήσει ­ἄνθρωπον ἐὰν κερ­δήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ­ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐ­τοῦ; ἢ τί δώσει ­ἄνθρωπος ἀντάλ­λαγμα τῆς ψυχῆς αὐ­τοῦ; ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γε­νεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁ­μαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀν­θρώπου ­ἐπαισχυνθήσεται αὐ­­­­­­τὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγ­γέ­λων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔ­­λε­­­­­γεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέ­γω ὑ­μῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧ­δε ἑ­στη­­κότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύ­­­σων­­­ται θανάτου ἕως ἂν ἴ­δω­­­­σι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ­ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Μια κατηγορία αγίων της Εκκλησίας μας είναι αυτή των στρατιωτικών.

Μάλιστα η αγιασμένη αυτή τάξη ανάδειξε πλήθος Μαρτύρων στα πρωτοχριστιανικά χρόνια.

Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Μεγαλομάρτυρας Ευστάθιος.

Έζησε στα χρόνια του Τραϊανού (98-117) και του Αδριανού (117-138). Ήταν στρατιωτικός και υπηρετούσε ως ανώτερος αξιωματικός στον ρωμαϊκό στρατό.

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 14 Σεπτεμβρίου 2025, Ἡ Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Α΄ Κορ. α΄ 18-24)

18 Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυ­ροῦ τοῖς μὲν ἀπολ­λυμέ­νοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳ­ζο­μένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. 19 γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. 20 ποῦ σοφός; ποῦ γραμματεύς; ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; οὐχὶ ἐμώ­ρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; 21 ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας. 22 ἐπειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν, 23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χρι­στὸν ἐσταυρωμένον, Ἰ­ου­­­­­δαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρίαν, 24 αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν.

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 14 Σεπτεμβρίου 2025, Ἡ Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Ἰω. ιθ΄ 6-11, 13-20, 25-28, 30-35)

6 καὶ λέγει αὐτοῖς· ἴδε ὁ ἄνθρωπος. ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν λέγοντες· σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν. 7 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰου­δαῖοι· ἡμεῖς νόμον ἔχο­μεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ἡμῶν ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποί­η­σεν. 8 Ὅτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλ­λον ἐφοβήθη, 9 καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ Ἰησοῦ· πόθεν εἶ σύ; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδω­κεν αὐτῷ. 10 λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πι­λᾶτος· ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε; 11 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ’ ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δε­δομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ πα­ραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει.

13 ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐκά­θισεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τό­­πον λεγόμενον Λιθό­στρω­­τον, Ἑβρα­ϊστὶ δὲ Γαβ­­βαθᾶ· 14 ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς Ἰουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν. 15 οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. λέ­­γει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα. 16 τότε οὖν παρέδωκεν αὐ­τὸν αὐτοῖς ἵνα σταυ­ρω­θῇ. 17 Παρέλαβον δὲ τὸν Ἰη­σοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται Ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, 18 ὅπου αὐτὸν ἐσταύρω­σαν, καὶ μετ’ αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν. 19 ἔγραψε δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ἦν δὲ γεγραμμένον· Ἰησοῦς ὁ Ναζω­ραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰου­δαίων. 20 τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν Ἰ­-ου­δαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τῆς πόλεως ὁ τόπος ὅπου ἐ­­σταυρώθη ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἦν γεγραμμένον Ἑβραϊστί, Ἑλληνιστί, Ρωμαϊστί.