O Απόστολος Ανδρέας ήταν αδελφός του Σίμωνος Πέτρου, γιοι του Ιωνά. Πιθανότατα ήταν μεγαλύτερος στην ηλικία από τον Πέτρο. Συγκατοικούσε με αυτόν στην Καπερναούμ και συνεργαζόταν ως αλιέας στην λίμνη της Γενησαρέτ (Ματθ.4,18. Μαρκ.1,29). Πρωτύτερα είχε χρηματίσει μαθητής του Ιωάννου του Βαπτιστού. Εκεί κοντά στον Τίμιο Πρόδρομο απέκτησε σπάνια ευσέβεια και το σπουδαιότερο έμαθε για τον ερχόμενο Μεσσία. Φαίνεται ότι ήταν παρών όταν ο Ιωάννης έδειξε με το δάκτυλό του τον Κύριο και είπε: «ίδε ο αμνός του Θεού, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου» (Ιωάν.1,30). Αυτή η φανέρωση του Μεσσία έκαμε προφανώς τον ευσεβή ψαρά να ακολουθήσει πρώτος τον Κύριο, χωρίς κανέναν δισταγμό και γι' αυτό ονομάστηκε «Πρωτόκλητος» (Ιωάν.1,35-41).
Η Θεοτόκος είναι η αγιότερη ανθρώπινη ύπαρξη, η Οποία επιλέχτηκε από το Θεό ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα κορίτσια, για να παίξει ρόλο πρωταγωνιστικό στη διαδικασία της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους και ολοκλήρου της δημιουργίας. Η θεία πανσοφία διείδε στο ιερότατο πρόσωπό Της την άκρα καθαρότητα και αγιότητα, η οποία ήταν απαραίτητη για να καταστεί μητέρα του απόλυτα αγίου Θεού.
Η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου είναι μια σημαντική θεομητορική εορτή, την οποία εορτάζουν με σεβασμό και λαμπρότητα οι ορθόδοξοι πιστοί σε όλο τον κόσμο. Καθιερώθηκε γύρω στον 6ο αιώνα στην Ιερουσαλήμ με βάση την αρχαία παράδοση της Εκκλησίας μας. Ο άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων (634-638) κάνει λόγο στα γραπτά του για την εορτή αυτή. Στην Κωνσταντινούπολη καθιερώθηκε γύρω στα τέλη του Ζ΄ ή τις αρχές του Η΄ αιώνα. Κατ αυτήν εορτάζεται το γεγονός της εισόδου της Παναγίας μας στο Ναό του Σολομώντος, όταν ήταν τριών ετών.Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Νοεμβρίου 2021, Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου (Ἑβρ. θ΄ 1-7)
Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν. 2 σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. 3 μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, 4 χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, 5 ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. 6 Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, 7 εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Ας βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα γιά ὅσα εἴπαμε σχετικά μέ τήν ἱερωσύνη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, κι ἄς τά διασαφηνίσουμε περισσότερο. Εἶχε βέβαια καί ἡ πρώτη Διαθήκη νόμους καί λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ἕνα ἐπίγειο θυσιαστήριο. 2 Κατασκευάστηκε δηλαδή τό πρῶτο διαμέρισμα τῆς σκηνῆς, μέσα στό ὁποῖο ὑπῆρχε ἡ λυχνία καί ἡ τράπεζα τῆς προθέσεως καί οἱ ἄρτοι πού τοποθετοῦνταν πάνω σ’ αὐτήν ὡς προσφορά στό Θεό. Καί τό πρῶτο αὐτό διαμέρισμα τῆς σκηνῆς λεγόταν «Ἅγια». 3 Ἔπειτα, πίσω ἀπό τό δεύτερο καταπέτασμα ἦταν τό μέρος τῆς σκηνῆς πού λεγόταν «Ἅγια Ἁγίων». 4 Στά Ἅγια τῶν Ἁγίων ὑπῆρχε ἕνα χρυσό θυμιατήριο καί ἡ Κιβωτός τῆς Διαθήκης, πού ἦταν γύρω-γύρω καλυμμένη μέ χρυσάφι ἀπ’ ὅλες τίς πλευρές της. Μέσα στήν κιβωτό αὐτή ὑπῆρχε μιά χρυσή στάμνα πού περιεῖχε ἀπό τό περίφημο μάννα, καθώς ἐπίσης καί ἡ ράβδος τοῦ Ἀαρών πού εἶχε βλαστήσει θαυματουργικά, καί οἱ θεοχάρακτες πλάκες τῆς Διαθήκης. 5 Πάνω ἀπό τήν κιβωτό ὑπῆρχαν δύο χρυσά Χερουβίμ ἔνδοξα, πού ἀνάμεσά τους ἐμφανιζόταν καί μιλοῦσε ὁ Θεός. Αὐτά σκέπαζαν μέ τά φτερά τους καί σκίαζαν τό χρυσό κάλυμμα τῆς κιβωτοῦ, πού ὀνομαζόταν ἱλαστήριο. Ἀλλά γιά ὅλα αὐτά δέν εἶναι τώρα καιρός νά μιλήσουμε μέ λεπτομέρειες. 6 Ἔτσι λοιπόν εἶχαν αὐτά σχεδιασθεῖ καί μ’ αὐτόν τόν τρόπο εἶχε κατασκευασθεῖ ἡ σκηνή, ὥστε στό πρῶτο διαμέρισμά της, δηλαδή στά Ἅγια, νά μπαίνουν πάντοτε οἱ ἱερεῖς καί νά τελοῦν τίς ἱεροτελεστίες. 7 Στό δεύτερο ὅμως διαμέρισμα τῆς σκηνῆς, δηλαδή στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἔμπαινε μία φορά τό χρόνο, τήν ἡμέρα τοῦ ἐξιλασμοῦ, μόνον ὁ ἀρχιερέας. Κι αὐτός δέν ἔμπαινε χωρίς αἷμα, ἀλλά ἔφερνε μαζί του τό αἷμα τῶν ζώων, τό ὁποῖο πρόσφερε ὡς ἐξιλαστήρια θυσία γιά τόν ἑαυτό του καί γιά τίς ἁμαρτίες πού ἀπό ἄγνοια εἶχε διαπράξει ὁ λαός.
Ξεχωριστή θέση, αγαπητοί μου αδελφοί, μεταξύ των αγίων της Εκκλησίας μας κατέχει η αποστολική μορφή του αγίου ενδόξου αποστόλου και ευαγγελιστού Ματθαίου. Και τούτο, διότι ο άγιος Ματθαίος δεν υπήρξε μόνον απόστολος του Χριστού, προερχόμενος από τον κύκλο των δώδεκα, αλλά και ευαγγελιστής, συγγραφέας του πρώτου ευαγγελίου της Καινής Διαθήκης. Επί πλέον ο τρόπος της κλήσεώς του στο αποστολικό αξίωμα και η ριζική μεταστροφή του μας εμπνέει και μας διδάσκει. Μας διδάσκει πόσο μεγάλη είναι η δύναμις της μετανοίας, η οποία μπορεί να παραλάβει τον αμαρτωλό από τον πυθμένα της κακίας και να τον ανυψώση μέχρι την κορυφή της αγιότητος.
