Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 8 Σεπτεμβρίου 2024, πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰω. γ΄ 13-17)

13 […] οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. 14 καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, 15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 16 οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.

Περισσότερα: Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 8 Σεπτεμβρίου 2024, πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰω. γ΄ 13-17)

Ἡ Θεόπαις Μαριάμ

Στὴ Γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ἐλᾶτε ὅλα τὰ ἔθνη, κάθε ἀνθρώπινη γενιά, καὶ κάθε γλώσσα, καὶ κάθε ἡλικία, καὶ κάθε ἀξίωμα, νὰ γιορτάσουμε μὲ ἀγαλλίαση τὴ γέννηση τῆς παγκόσμιας χαρᾶς. Γιατὶ ἂν οἱ εἰδωλολάτρες, μὲ ψεύτικα δαιμονικὰ παραμύθια ποὺ ξεγελοῦν τὸ μυαλὸ καὶ σκοτεινιάζουν τὴν ἀλήθεια, κι᾿ ἂν ἀκόμα προσφέροντας ὅ,τι εἶχαν καὶ δὲν εἶχαν τιμοῦσαν γενέθλια βασιλιάδων, ποὺ τοὺς τυραννοῦσαν σ᾿ ὅλη τους τὴ ζωή, πόσο περισσότερο πρέπει ἐμεῖς νὰ τιμοῦμε τὴ γέννηση τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἀνώρθωσε ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος, ποὺ ἄλλαξε τὴ λύπη τῆς πρώτης μας μητέρας, τῆς Εὔας, σὲ χαρά; Ἐκείνη ἄκουσε τὴν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ: «Μὲ πόνους νὰ γεννᾷς τὰ παιδιά σου». Αὐτή: «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη». Ἐκείνη: «Στὸν ἄνδρα σου ἡ ὑποταγή σου». Αὐτή: «Ὁ Κύριος εἶναι μαζί σου».

Περισσότερα: Ἡ Θεόπαις Μαριάμ

Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου

Μητρ. Anthony Bloom

“Στερέωσον ἀγαθέ, ἥν κατεφύτευσε πόθῳ, ἐπὶ τῆς γῆς ἡ δεξιὰ Σου, κατάκαρπον ἄμπελον, φυλάττων Σου τὴν Ἐκκλησίαν Παντοδύναμε”.

(Ὡδή γ’, τῆς Ἰνδίκτου, Ἦχος Α’)

Βγαίνουμε ἀπὸ μία χρονιά, ὅπου ὅλοι μας ἔχουμε ἀντιληφθεῖ τὸ σκοτάδι ἐκεῖ πού εἶναι ἀκόμα διαδεδομένη ἡ βία καὶ ἡ σκληρότητα. Πῶς θὰ συναντήσουμε τή νέα χρονιά; Θὰ ἦταν ἀφελὲς καὶ πολὺ ἀντιχριστιανικό, νά ζητήσουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νά μᾶς προστατεύσει, νά κάνει τή γῆ ἕναν παράδεισο εἰρήνης, ἐνῶ γύρω μας δέν ὑπάρχει εἰρήνη. Ὑπάρχει διαμάχη, ἔνταση, ἀποθάρρυνση, φόβοι, βία, φονικά. Δέν μποροῦμε νά ζητᾶμε γιά μᾶς εἰρήνη, ὅταν αὐτὴ ἡ εἰρήνη δέν μπορεῖ νά ἁπλωθεῖ πέρα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὅταν δέν ἔρχεται σὰν ἀκτῖνες φωτὸς νά διαλύσουν τὸ σκοτάδι.

…«Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», ἂς εἶναι εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Τοῦτα τὰ λόγια προφέρονται σπάνια: Λέγονται στήν ἀρχὴ τῆς Θείας Λειτουργίας, σὰν εὐχὴ γιά τὸν νέο χρόνο καὶ σὲ στιγμὲς ὅπου ἑνώνεται χρόνος καὶ αἰωνιότητα, ὅταν μέ τὰ μάτια τῆς πίστης μποροῦμε νά δοῦμε τὴν αἰωνιότητα συνυφασμένη μέ τὸν χρόνο.

Περισσότερα: Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου