ταῦτα γὰρ οὐ μόνον μάρτυ
(ὁ μάρτυς, δοτ. πλ) ὑμῖν ἀποδείξω, ἀλλὰ καὶ…
εἶπεν δὲ καὶ ἐν τῷ Συμποσί
(τὸ Συμπόσιον, δοτ. εν.) περὶ ἔρωτος μῦθον
ταῦτα εἰπὼν καὶ τῷ ταμί
(ὁ ταμίας, δοτ. εν.) τοὺς νεήλυδας ἐγχειρίσας ἀπέθανε
καὶ τοῖς στρατιώτ
(ὁ στρατιώτης, δοτ. πλ.) διελὼν τὰ λάφυρα πάντας ὠφελεί
(ἡ ὠφέλεια, δοτ. πλ) ἁδραῖς ἐκόσμησεν
τοῦτο δὲ τὸ ἱερὸν λέγουσιν Αἰακὸν
ποιῆσαι τῷ Δι
(ὁ Ζεύς, δοτ. εν.)
ἃ θύουσιν τὰ ἔθνη, δαιμονί
(τὸ δαιμόνιον, δοτ. πλ.) καὶ οὐ θε
(ὁ θεός, δοτ. εν.) θύουσιν;
ἐνόμισαν μηδὲν διοίσειν τὸν πόλεμον ἢ εἰ
γυναιξ
(ἡ γυνή, δοτ. πληθ.) δέοι μάχεσθαι
αἰσχρὸν γὰρ εἰ Ἀμφιπολῖται μὲν
Βρασίδ
(ὁ Βρασίδας, δοτ. εν.) θύειν ἠξίουν ὡς ἥρω
(ὁ ἥρως, δοτ. εν.) καὶ οἰκιστ
(ὁ οἰκιστής, δοτ. εν.)
ἀπώλοντο δὲ οἱ μὲν ἄλλοι δόρα
(τὸ δόρυ, δοτ. πλ.) καὶ πελέκε
(ὁ πέλεκυς, δοτ. πλ.)
τῇ δʼ ὑστεραίᾳ ἅμα τῇ ἡμέρ
(ἡ ἡμέρα, δοτ. εν.) τὸ στράτευμα ἐξῆγεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους
καὶ ἔδρασαν
ἐς φρέατα, τῇ δίψ
(ἡ δίψα, δοτ. εν.) ἀπαύστῳ ξυνεχόμενοι
ἔπειτα δὲ ἐντείνειν δεῖ τῷ ἀγωγ
(ὁ ἀγωγεύς, δοτ. εν.) ὡς διάλληται
δύο δὲ οὐσῶν αἰτιῶν δι᾽ ἃς μάλιστ᾽
ἐπιτίθενται ταῖς τυραννί,
(ἡ τυραννίς, δοτ. πλ.) μίσους καὶ καταφρονήσεως
πετρῶδες δὲ αὐτῆς
οὐδέν, ἀλλὰ βαλβῖ
(ἡ βαλβίς, δοτ. εν.) ξεστῇ εἴκασται
καὶ ἐπέστησε τοῖς ἔθνε
Εὐμένη τὸν Καρδιανόν |