Αρχαία ελληνική μυθολογία

Μειξογενή Όντα-Θεοί και Δαίμονες

ΑΡΚΗ (διφυής)





 

Η ύπαρξη της Άρκης μαρτυρείται μόνο από τον Πτολεμαίο Ηφαιστίωνα που έζησε την εποχή του Τραϊανού και του Αδριανού (Σούδα) και έγραψε την Καινή Ιστορία προς χρήση των σπουδαστών χωρισμένη σε επτά βιβλία (Φώτιος, Βιβλιοθήκη 190, σ. 153). Θεωρείται ότι πολλές από τις αφηγήσεις του δεν ήταν αποτέλεσμα έρευνας αλλά επινόησης.

Η Άρκη, λοιπόν, ήταν κόρη του Θαύμανα και αδελφή της Ίριδας. Έφερε και αυτή φτερά στα πόδια της, όπως η αδελφή της. Στην Τιτανομαχία συμμάχησε με τους Τιτάνες εναντίον των θεών. Μετά τη νίκη των θεών, ο Δίας της έβγαλε τα φτερά και την έριξε στον Τάρταρο μαζί με τους Τιτάνες. Αυτά τα φτερά τα έδωσε γαμήλιο δώρο στη Θέτιδα στον γάμο της με τον Πηλέα, τον πρώτο γάμο θνητού με θεά όπου περευρέθηκαν όλοι οι θεοί, εκτός από την Έριδα. Και η Θέτιδα τοποθέτησε τα φτερά στα πόδια του γιου της Αχιλλέα, αμέσως μόλις γεννήθηκε. Γι’ αυτό και ο ήρωας ονομάστηκε Ποδάρκης, σύμφωνα με τον Πτολεμαίο, αυτός δηλαδή που στα πόδια του είχε την Άρκη, τα φτερά της Άρκης.


Σχετικά λήμματα

ΕΡΙΔΑ, ΙΡΙΣ