Αρχαία ελληνική μυθολογία

Μειξογενείς θνητές οντότητες – Τέρατα – Αυτόματα

ΑΓΡΙΟΣ, ο Θράκας (διφυής)






Ο Άγριος από καταγωγή ήταν μισός άνθρωπος και μισός αρκούδα. Η μητέρα του Πολυφόντη ήταν κόρη του Ιππόνοου από τη Θράκη και της Θράσσας, κόρης του Άρη και της Τερείνης, κόρης του θεού ποταμού Στρυμόνα. Η καταγωγή της Πολυφόντης από τον άγριο θεό του πολέμου Άρη και από την περιφερειακή άγρια Θράκη προδιαθέτει για την ενασχόλησή της με το κυνήγι παρά με τον γάμο. Έτσι, τιμούσε ιδιαίτερα την Άρτεμη και έγινε σύντροφός της, ενώ περιφρονούσε την Αφροδίτη. Η υπερβολική τιμή προς τη μια θεά και η περιφρόνηση προς την άλλη προκάλεσε τελικά την οργή και την τιμωρία και από τις δύο, και στη συνέχεια και του Δία. Πιο συγεκριμένα:

Οργισμένη η θεά Αφροδίτη με την παρθένα Πολυφόντη, της ενέπνευσε έρωτα για μια αρκούδα· αλλά η απώλεια της παρθενίας της κόρης από το ζώο προκάλεσε την οργή της Άρτεμης που ξεσήκωσε εναντίον της ερωτευμένης νέας τα θηρία του βουνού. Έντρομη η κόρη κατέφυγε στον πατέρα της για να γλυτώσει και στο σπίτι του γέννησε τα δύο παιδιά της, τον Άγριο και τον Όρειο. Τα ονόματά τους άγριος ο ένας, ορεινός, βουνίσιος ο άλλος, φανερώνουν και τη φύση τους. Πράγματι, έγιναν δυο πολύ δυνατοί νέοι, όμως χωρίς σέβας για τους θεούς και προσβλητικοί και επικίνδυνοι για τους ανθρώπους, ειδικά τους ξένους που τους παρέσερναν στο σπίτι τους και τους καταβρόχθιζαν. Αυτό προκάλεσε την οργή του Δία που έστειλε τον Ερμή για να τους τιμωρήσει, κι εκείνος αποφάσισε να τους κόψει τα άκρα, πόδια και χέρια. Όμως η θεϊκή καταγωγή τους δεν τους άφησε απροστάτευτους· ο προπάππος τους Άρης, σε συνεργασία με τον τιμωρό τους Ερμή, τους έσωσε μεταμορφώνοντάς τους σε πουλιά. Η Πολυφόντη έγινε νυχτοπούλι, προάγγελος πολέμου και διχόνοιας στους ανθρώπους· ο Άγριος όρνεο και ο Όρειος αρπακτικό πουλί, που προοιώνιζαν δεινά. Τότε οι θεοί τους εμφύσησαν πόθο για κρέας και αίμα ανθρώπινο. Όσο για την υπηρέτριά τους, τη μεταμόρφωσαν και αυτή σε πουλί αλλά, επειδή δεν ήταν υπεύθυνη για τα εγκλήματα των αφεντικών της, της έκαναν τη χάρη να είναι πουλί ευνοϊκό για τους ανθρώπους. Έτσι, την έκαναν δρυοκολάπτη, πουλί ευοίωνο για τους κυνηγούς ή στο τραπέζι.

Τον μύθο παραδίδει ο μυθογράφος Αντωνίνος Λιβεράλις.


Σχετικά λήμματα

ΑΡΗΣδεσμός, ΑΡΤΕΜΗδεσμός, ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΕΡΜΗΣ, ΟΡΕΙΟΣ, ΠΟΛΥΦΟΝΤΗδεσμός, ΣΤΡΥΜΟΝΑΣ