Αρχαία ελληνική μυθολογία

Μειξογενείς θνητές οντότητες – Τέρατα – Αυτόματα

ΟΡΕΙΟΣ (διφυής)






Ο Όρειος από καταγωγή ήταν μισός άνθρωπος και μισός αρκούδα. Η μητέρα του Πολυφόντη ήταν κόρη του Ιππόνοου από τη Θράκη και της Θράσσας, κόρης του Άρη και της Τερείνης, κόρης του θεού ποταμού Στρυμόνα. Η καταγωγή της Πολυφόντης από τον άγριο θεό του πολέμου Άρη και από την περιφερειακή άγρια Θράκη προδιαθέτει για την ενασχόλησή της με το κυνήγι παρά με τον γάμο. Τιμούσε την Άρτεμη και έγινε σύντροφός της, ενώ περιφρονούσε την Αφροδίτη. Η υπερβολική τιμή προς τη μια θεά και η περιφρόνηση προς την άλλη προκάλεσε τελικά την οργή και την τιμωρία και από τις δύο, και στη συνέχεια και του Δία.

Οργισμένη η θεά Αφροδίτη με την παρθένα Πολυφόντη της ενέπνευσε έρωτα για μια αρκούδα· αλλά η απώλεια της παρθενίας της από αυτήν προκάλεσε την οργή της Άρτεμης που ξεσήκωσε εναντίον της τα θηρία του βουνού. Έντρομη η κόρη κατέφυγε στον πατέρα της για να γλυτώσει και στο σπίτι του γέννησε τα δύο παιδιά της, τον Όρειο και τον Άγριο. Ήδη τα ονόματά τους, άγριος και ορεινός, βουνίσιος, φανερώνουν και τη φύση τους.

Πράγματι, έγιναν δύο πολύ δυνατοί νέοι, όμως χωρίς σέβας για τους θεούς και προσβλητικοί και επικίνδυνοι για τους ανθρώπους, ειδικά τους ξένους που τους παρέσερναν στο σπίτι τους και τους καταβρόχθιζαν. Αυτό προκάλεσε την οργή του Δία που έστειλε τον Ερμή για να τους τιμωρήσει, κι εκείνος αποφάσισε να τους κόψει τα άκρα, πόδια και χέρια. Όμως η θεϊκή καταγωγή τους δεν τους άφησε απροστάτευτους· ο προπάππος τους Άρης, σε συνεργασία με τον τιμωρό τους Ερμή, τους έσωσε μεταμορφώνοντάς τους σε πουλιά. Η Πολυφόντη έγινε νυχτοπούλι, προάγγελος πολέμου και διχόνοιας στους ανθρώπους· ο Όρειος αρπακτικό πουλί, ο Άγριος όρνεο, και αυτά πουλιά που προοιώνιζαν δεινά. Και οι θεοί τους εμφύσησαν πόθο για κρέας και αίμα ανθρώπινο. Η υπηρέτριά τους, ανεύθυνη για τα εγκλήματα των αφεντικών της, μεταμορφώθηκε και αυτή σε πουλί αλλά ζήτησε από τους θεούς να είναι πουλί ευνοϊκό για τους ανθρώπους. Και οι θεοί την έκαναν δρυοκολάπτη, πουλί ευοίωνο για τους κυνηγούς ή στο τραπέζι.

Τον μύθο παραδίδει ο μυθογράφος Αντωνίνος Λιβεράλις.


Σχετικά λήμματα

ΑΓΡΙΟΣ, ΑΡΗΣδεσμός, ΑΡΤΕΜΗδεσμός, ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΕΡΜΗΣ, ΠΟΛΥΦΟΝΤΗδεσμός, ΣΤΡΥΜΟΝΑΣ