Στη Λιβύη βασίλευε ο γιος του Ποσειδώνα Ανταίος, που ανάγκαζε τους ξένους να παλεύουν μαζί του και τους σκότωνε. Με τα κρανία των σκοτωμένων θα έχτιζε ναό στον πατέρα του, τον Ποσειδώνα, ή θα τον στόλιζε, όπως ο Κύκνος σκόπευε με κρανία να χτίσει ναό για τον Άρη. Ο Ανταίος ήταν άτρωτος όταν άγγιζε τη Γη, γι’ αυτό και θεωρήθηκε γιος της. Με αυτόν αναγκάστηκε να παλέψει ο Ηρακλής, τον έπιασε στα μπράτσα του και τον σήκωσε ψηλά στον αέρα, του τσάκισε τα κόκαλα και τον σκότωσε. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, ο τάφος του βρισκόταν στη Λίγγη της Βόρειας Αφρικής. Τον άνοιξε ο Σερτώριος και βρήκε ένα σκελετό τριάντα μέτρα μάκρος. Τρόμαξε τόσο πολύ που ξανασκέπασε τον τάφο (Στρ. 17.3.8). Ο Πλούταρχος ονομάζει την πόλη Τίγγη και προσθέτει ότι μετά τον θάνατο του Ανταίου η γυναίκα του νεκρού Γίγαντα, που λεγόταν Τίγγη, ενώθηκε με τον Ηρακλή και γέννησε γιο που τον ονόμασε Σόφακα. Αυτός, για να τιμήσει τη μητέρα του, ίδρυσε πόλη με το όνομά της, Τίγγις, η σημερινή Ταγγέρη (Πλούτ., Σερτώρ. 9). Ο Σόφακας γέννησε τον Διόδωρο που έγινε άρχοντας του τόπου και πρόγονος των Μαυριτανών. Άλλη εκδοχή θέλει τη γυναίκα του Ανταίου να ονομάζεται Ιφινόη και να αποκτά από τον Ηρακλή τον Παλαίμονα (Τζέτζ. Σχόλ. Λυκόφρ. Αλεξ. 663). [Εικ. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18]

Σχετικά λήμματα

ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ, ΑΡΗΣ, ΔΙΟΔΩΡΟΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ, ΙΦΙΝΟΗ, ΚΥΚΝΟΣ, ΠΑΛΑΙΜΟΝΑΣ, ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ, ΤΙΓΓΗ