Η Φαία ή Φαιά ήταν θηλυκός αγριόχοιρος που ζούσε σε ένα
φαράγγι κοντά στην [στον] Κρομ[μ]υώνα (Κρομμυωνία ὗς), μικρή πόλη με ελκυστική
στρατηγική θέση, αφού ήταν στο μέσον της παραλιακής οδού που οδηγούσε από τα
Μέγαρα στην Κόρινθο, από την οποία απείχε 120 στάδια (περίπου 22 χλμ.), σύμφωνα
με τον Θουκυδίδη (4.45.1)· αρχικά ανήκε στην Μεγαρίδα και μετά στην Κόρινθο.
Ονομαζόταν Φαιά από το όνομα της ηλικιωμένης τροφού που τη μεγάλωσε. Ήταν κόρη
του Τυφώνα και της
Έχιδνας —ταύτην τινές Ἐχίδνης και Τυφῶνος λέγουσι—
(Απολλόδ., Επ 1.1), και μητέρα του Καλυδώνιου κάπρου (Στράβ. 8.6.22). Την
εξολόθρευσε ο Θησέας με το ξίφος του και έτσι ανακουφίστηκε η περιοχή από τις
επιθέσεις της, τόσο στους κατοίκους και περαστικούς, όσο και στις καλλιέργειες.
Σύμφωνα με μια παραλλαγή του μύθου η Φαιά δεν ήταν αγριογούρουνο αλλά μια γριά
λησταρχίνα που ζούσε στην περιοχή και την αποκαλούσαν γουρούνα [1] για τον ακόλαστο
βίο της (Πλούτ., Θησ. 9.1
).
[Εικ.
1,
2,
3,
4,
5,
6]
Σχετικά λήμματα