kkaragiannis@sch.gr |
ΑΝΑΠΝΟΗ |
ΑΝΑΠΝΟΗ
Ο ρόλος της αναπνοής στην υγεία του ανθρώπου Η αναπνοή είναι μια από τις βασικές λειτουργίες του οργανισμού. Το πόσο σημαντική λειτουργία είναι φαίνεται από το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αναπνοή πάνω από 2 με 3 λεπτά. Μπορεί να ζει χωρίς τροφή για πολλές μέρες, χωρίς νερό για κάποιες μέρες, αλλά χωρίς αέρα δε μπορεί να ζήσει παρά μόνο λίγα λεπτά. Τι είναι αυτό που κάνει τόσο σημαντική και απαραίτητη την αναπνοή; Αν ρίξουμε μια ματιά σε ένα βιβλίο φυσιολογίας θα δούμε ότι : «Ο ρόλος της αναπνοής είναι να διατηρεί σε φυσιολογικά επίπεδα τα αέρια του αίματος»[οξυγόνο(Ο2) και διοξείδιο του άνθρακα(CO2)]. Άρα η αναπνοή έχει σχέση με την κυκλοφορία του αίματος. Τη σχέση αυτή ανάμεσα στην αναπνοή και την κυκλοφορία του αίματος τεκμηρίωσε επιστημονικά ο ο Ρώσος γιατρός και ακαδημαικός C. P. Buteyko. Η κυκλοφορία του αίματος Η κυκλοφορία του αίματος είναι μια από τις πιο ζωτικές λειτουργίες για τη φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Αυτή εξασφαλίζει την ομαλή λειτουργία των οργάνων του σώματος και την ομαλή διεξαγωγή των διαδικασιών του μεταβολισμού σε κυτταρικό επίπεδο. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε διαταραχή στην ομαλή κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί διαταραχή στα όργανα και στις βιοχημικές αντιδράσεις του οργανισμού. Όσο υγιής κι αν είναι ο οργανισμός, η ελάττωση της ροής κυκλοφορίας του αίματος προκαλεί διαταραχές μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, οι οποίες γίνονται αισθητές με την εκδήλωση διαφόρων ενοχλήσεων και συμπτωμάτων. Η πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας μπορεί να προκαλέσει το θάνατο μέσα σε μερικά λεπτά. Μέσα στα αγγεία μαζί με το αίμα κυκλοφορούν αέρια, όπως το οξυγόνο(Ο2) και το διοξείδιο του άνθρακα(CO2), τα οποία ασκούν πιέσεις στα τοιχώματά τους. Το CO2 διαλύεται δύσκολα στο νερό, άρα και στο αίμα. Λόγω αυτής της ιδιότητάς του καταφέρνει να διατηρεί σταθερή τη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Πιο συγκεκριμένα, όταν η πίεση του CO2 στο αίμα κυμαίνεται στα φυσιολογικά επίπεδα των 35-45 mmHg σημαίνει ότι η κυκλοφορία του αίματος είναι στα φυσιολογικά επίπεδα. Είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι η ποσότητα του ελεύθερου CO2 στο αίμα ρυθμίζει τη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων και κατά συνέπεια την κυκλοφορία του αίματος. Όπως αναφέρει ο Ρώσος γιατρός και ακαδημαικός C. P. Buteyko, μετά από πολυετείς έρευνές, κάνοντας βαθιά αναπνοή μειώνουμε το CO2 στα πνευμόνια κι έτσι μειώνεται η ποσότητά του στο αίμα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη συστολή των αιμοφόρων αγγείων, κυρίως των τριχοειδών, την κακή κυκλοφορία του αίματος και κατά συνέπεια την ελλειπή οξυγόνωση του οργανισμού. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναπνέουν βαθιά χωρίς οι ίδιοι να το καταλαβαίνουν και χωρίς να υποψιάζονται ότι μ' αυτόν τον τρόπο μειώνεται το CO2 στο αίμα, με βλαβερές συνέπειες στην κυκλοφορία του αίματος και στην οξυγόνωση των κυττάρων. Το χειρότερο είναι ότι όχι μόνο αναπνέουν βαθιά χωρίς να το ξέρουν αλλά προσπαθούν να το κάνουν συνειδητά γιατί έτσι έμαθαν, έτσι άκουσαν, έτσι λένε όλοι, ότι δηλαδή όσο πιο βαθιά αναπνέει κάποιος τόσο περισσότερο οξυγόνο παίρνει και τόσο περισσότερο ‘άχρηστο' CO2 εκπνέει. Όλα αυτά όμως δεν υπάρχουν πουθενά τεκμηριωμένα και σε καμιά επιστημονική μελέτη δεν έχει αποδειχθεί η ευεργετική δράση της βαθιάς αναπνοής. Οι αιτίες που μας αναγκάζουν να αναπνέουμε βαθιά, εκτός από τη συνειδητή προσπάθεια, είναι η πολυφαγία το άγχος αλλά και οι διάφορες δηλητηριώδεις ουσίες που αναπνέουμε στη μολυσμένη ατμόσφαιρα των πόλεων. Για να έχουμε πραγματικά καλή υγεία πρέπει συνειδητά να ελέγχουμε την αναπνοή μας, να έχουμε ηρεμία και να μην τρώμε πολύ. Όμως για να το επιτύχει αυτό κανείς θα πρέπει να γνωρίζει την αξία της σωστής αναπνοής, να γνωρίζει την αιτία του άγχους και να αποκτήσει δύναμη να αντέξει τη στέρηση στο φαγητό. Δεν έχει δοθεί όμως μέχρι σήμερα συγκεκριμένη και αναλυτική απάντηση για το τι πρέπει να κάνει κανείς για να μην αγχώνεται και πώς να βρει τη δύναμη να μη χορταίνει όταν έχει ανάγκη στο φαγητό. Δεν έχει μ' άλλα λόγια δοθεί μια σαφής απάντηση για το τι είναι το άγχος και τι είναι η λαιμαργία. Όλοι οι γιατροί συμβουλεύουν τους ασθενείς τους αλλά και τους εαυτούς τους να μην τρώνε πολύ και να μην αγχώνονται χωρίς όμως να το πετυχαίνουν. Οι προσπάθειες που καταβάλλουν είναι συνήθως προσωρινές κι η δύναμή τους φτάνει μόνο για μερικές μέρες ή για μερικούς μήνες, όμως η ανάγκη για να τ' αποφύγουμε είναι για όλη μας τη ζωή. Η προσωρινή αποφυγή τους, όπως φαίνεται στην πράξη από την κατάσταση υγείας του μέσου ανθρώπου, δε βοηθάει.
|
LINKS
|
Δείτε επίσης:
|