Τελευταία νέα:
Δεκέμβρης 2006
Στις 30 του Νοέμβρη ο Χρήστος υποβλήθηκε με επιτυχία σε
εγχείρηση τοποθέτησης τηλεσκοπικού ενδομυελικού ήλου Fassier-Duval
στο αριστερό του βραχιόνιο. Η εγχείρηση πραγματοποιήθηκε από την ομάδα του
παιδοορθοπεδικού κ. Αναστάσιου Κανελλόπουλου, λέκτορα της παιδοορθοπεδικής
κλινικής της Α' πανεπιστημιακής κλινικής του νοσοκομείου ΚΑΤ στην Αθήνα.
Στην φωτογραφία αριστερά ο Χρήστος φορά τον πλαστικό νάρθηκα που καλύπτει
το αριστερό του βραχιόνιο και θα τον φοράει τουλάχιστον για 3 εβδομάδες
μετεγχειριτικά.
Ο ίδιος γιατρός είχε πραγματοποιήσει με επιτυχία και την τοποθέτηση τέτοιων
τηλεσκοπικών ήλων στα μηριαία οστά του Χρήστου πριν από ένα χρόνο.
Η πορεία του Χρήστου μετά την περσινή επέμβαση ήταν εξαιρετικά ικανοποιητική
και λίγο καιρό μετά την επέμβαση ο Χρήστος περπάτησε.
Στις διπλανές ακτινογραφίες απεικονίζονται οι μηροί του Χρήστου αμέσως μετά την επέμβαση και 1 χρόνο μετά. Φαίνεται πώς οι ήλοι επεκτείνονται τηλεσκοπικά προφυλάσοντας έτσι το μηριαίο οστό καθώς ο Χρήστος αναπτύσεται.
Νοέμβρης 2006
Άρχες του μήνα ο Χρήστος μετά από πέσιμο υπέστει πλήρες κάταγμα του αριστερού βραχιονίου. Τέλη του μήνα θα γίνει εγχείρηση τοποθέτησης ενδομυελικού ήλου ώστε να σταθεροποιηθεί το οστό στην σωστή του θέση.
Μια προσευχή ή μια θετική σκέψη..
Αρχές Νοέμβρη 2006
Μετά από ενάμιση χρόνο χωρίς κατάγματα και ενώ είναι πια
ένα ζωηρό τρίχρονο αγοράκι, ο Χρήστος σκόνταψε στο μπαλκόνι κει έπεσε ρίχνοντας
όλο του το βάρος στο αριστερό του χεράκι. Αποτέλεσμα; Πλήρες κάταγμα του
αριστερού βραχιόνιου.
Κατευθείαν επικοινώνησε
ο άντρας μου με τον παιδορθοπεδικό κ. Αναστάσιο Κανελλόπουλο ο οποίος παρακολουθεί
τον Χρήστο και ο οποίος έκανε την επιτυχή επέμβαση τοποθέτησης τηλεσκοπικών
ύλων στους μηρούς του Χρήστου. Αφού μας έδωσε σαφείς οδηγίες και φτιάξαμε
νάρθηκα ώστε να ακινητοποιήσουμε το χεράκι του και με λίγα παυσίπονα σε
λίγη ώρα ο Χρήστος αισθανόταν καλύτερα και πήγαμε στο νοσοκομείο για ακτινογραφίες.
Όταν είδα τις ακτινογραφίες σοκαρίστηκα..
Μια βδομάδα μετά το κάταγμα θα ξαναβγάλουμε ακτινογραφίες και ανάλογα με την πορεία επούλωσης του κατάγματος ο γιατρός του Χρήστου θα αποφασίσει εάν θα προχωρήσει σε χειρουργική επέμβαση στο χεράκι του ώστε να σταθεροποιήσει το οστό στην σωστή θέση.
Τέσσερις μέρες μετά το κάταγμα ο Χρήστος αισθάνεται πολύ καλά αφού το χεράκι
του είναι σταθεροποιημένο και δεν πονάει.
Ιούλης 2006
Ανοίξαν τα σχολεία;! Όχι!! Η μαμά είχε υπηρεσία στο σχολείο της και ο Χρήστος ήρθε να τη δει μαζί με το μπαμπά. Και με την ευκαίρια “εγκαινίασε” τον φρεσκοβαμμένο πίνακα ζωγραφίζοντας κύκλους ή κάτι τέτοιο...
Ιούνης 2006
Δύο μήνες μετά την τελευταία θεραπεία με διφωσφωνικά ο
Χρήστος παρουσίασε σημάδια κόπωσης κατά τη διάρκεια της ημέρας, η κινητικότητά
του παρουσίασε πτώση και η όρεξή του μειώθηκε δραματικά. Έτσι και αποφασίσαμε
να κάνουμε την επόμενη θεραπεία με την ίδια μειωμένη δόση φαρμάκου που πήρε
και τον Απρίλη σχεδόν ένα μήνα νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Η εικόνα
του Χρήστου μετά την έγχυση δικαίωσε την απόφασή μας. Για παράδειγμα, με
τον Χρήστο έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε μεγάλες βόλτες με τα πόδια. Μπορεί
να περπατούσαμε για πάνω από μια ώρα χωρίς σταματημό. Τον τελευταίο καιρό
όμως έδειχνε σημάδια κόπωσης και ενώ είχε διάθεση για βόλτα τελικά καταλήγαμε
μετά από λίγη ώρα να περπατάμε έχοντάς τον αγκαλιά. Την επομένη κιόλας της
έγχυσης ο Χρήστος ξαναβρήκε τη ζωντάνια του!!
Αυτήν τη φορά κιόλας κατάλαβα ότι πλέον έχω να κάνω με ένα παιδί που μας
εμπιστεύεται σε ότι κάνουμε και το οποίο είναι πια σε θέση να καταλάβει
αν κάτι είναι για καλό καινα αντιδρά ψύχραιμα και ήρεμα σε διαδικασίες όπως
αυτή στο νοσοκομείο αρκεί να του κρατάμε το χεράκι..
Απρίλης 2006
Καλό Πάσχα!!
Ο Χρήστος έχει δυναμώσει πια αρκετά και το βάδισμά του είναι πλέον αρκετά σταθερό. Έτσι απολαμβάνουμε τις ανοιξιάτικες βόλτες μας στο πάρκο καθημερινά..
Αρχές Απριλίου ο Χρήστος είχε την τακτική έγχυση με διφωσφωνικά στο νοσοκομείο της Βέροιας. Η θεραπεία κύλησε εξαιρετικά ομαλά - ακόμα και το να βρούνε φλέβα ήταν
"παιχνιδάκι" αφού ο Χρήστος ήταν απολύτως συνεργάσιμος.
Φλεβάρης 2006
Ο Χρήστος άρχισε να περπατάει!!
Δύο μήνες μετά και την τελευταία εγχείρηση τοποθέτησης ενδομυελικού ήλου στο δεξί μηρό και ο Χρήστος άρχισε να περπατάει! Είναι πια αρκετά δυνατός και μέρα με τη μέρα
το περπάτημά του γίνεται και πιο στάθερο. Του μαθαίνουμε τρόπους για να "πέφτει" όσο γίνεται πιο ανώδυνα για αυτόν.
Τα συναιθήματά μας είναι δύσκολο να τα περιγράψω..
Γενάρης 2006
Αρχές του νέου χρόνου πήγαμε στο Νοσοκομείο Βέροιας για την τακτική έγχυση με διφωσφωνικά.
Η πρώτη μέρα κύλησε ομαλά αλλά τη δεύτερη δυστυχώς "χάσαμε" τη φλέβα και στην
συνέχεια ο Χρήστος ταλαιπωρήθηκε λιγάκι μέχρι να του ξαναβρούν φλέβα. Παρά την
ταλαιπωρία του όμως πλέον κατάλαβα ότι έχω να κάνω με ένα παιδάκι πιο συζητήσιμο
και συνεργάσιμο πια. Αφού ολοκληρώθηκε η έγχυση επιστρέψαμε πια σπίτι και
μετά από έναν καλό υπνάκο, ο Χρήστος ξύπνησε ξεκούραστος και χαρούμενος με όρεξη
για παιχνίδια.
Όπως και κάθε φορά, μετά από την έγχυση ο Χρήστος
είναι εξαιρετικά πιο κινητικός και ζωηρός. Ήδη πριν από την έγχυση και έχοντας
ήδη περάσει ένας μήνας από το τελευταίο χειρουργείο, ο Χρήστος είχε ξεκινήσει να
κινείται πιο ελεύθερα, ακόμη και να επιχειρεί να σταθεί, πράγμα το οποίο με
τρόπο προσπαθούμε να αποτρέψουμε προς το παρόν ενώ αντιθέτως τον ενθαρρύνουμε
να μπουσουλήσει. Στόχος μας είναι να δυναμώσει σταδιακά ώστε να επανάλθει και να
ανακτήσει όσο πιο ομαλά γίνεται την προηγούμενη κινητική του κατάσταση..
Ο Χρήστος γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του
2003.
Ο Χρήστος έχει ατελή οστεογένεση τύπου IV. Από εννέα μηνών έχει ξεκινήσει
θεραπεία με διφωσφωνικά (παμιδρονάτη)
και στα τέλη του 2005 υποβλήθηκε σε εγχείρηση τοποθέτησης ενδομυελικών ράβδων
(rodding) στους μηρούς.
Ως προς την ανάπτυξη του ακολουθεί σχεδόν σταθερά την 3η εκατοστιαία θέση
στην καμπύλη ανάπτυξης τόσο για το βάρος όσο και το ύψος.
Διαβάστε περισσότερα εδώ »