Μια λαμπρή πορεία έχει διαγράψει στην πεντάχρονη διαδρομή της η κινηματογραφική ομάδα του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου. Στη συλλογή της προστέθηκε το 2ο βραβείο στην κατηγορία «ταινίες παιδιών και νέων ηλικίας 17-20 ετών» του κινηματογραφικού φεστιβάλ Ολυμπίας camera zizanio, ανεβάζοντας το σύνολο των διακρίσεων σε έξι. O εμπνευστής της ομάδας, φιλόλογος και υποδιευθυντής του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου, Γιάννης Παππάς, έκανε ένα σύντομο απολογισμό της δράσης της ομάδας στα Φληναφήματα
http://https://youtu.be/ZyaDB1T5Dio
Γιατί ΑΡΙΣΤΟΜΑΓΚΕΣ;
Πρώτα- πρώτα γιατί τα φαινόμενα απατούν (APPEARANCES DECEIVE ). Γιατί θέλαμε να κάνουμε μια χιουμοριστική ταινία, να σπάσουμε τα στερεότυπα που έχουμε για τους άλλους, αλλά και μέσω της αντιστροφής των ρόλων να δείξουμε ότι και οι άριστοι και οι μάγκες έχουν την ίδια αξία. Γιατί θέλαμε να δείξουμε ότι το φαίνεσθαι και η τραγική … ευκολία να βάζουμε ταμπέλες οδηγεί στο μάταιο και το κωμικό.
Πού οφείλεται η, κατά γενική ομολογία, επιτυχία της κινηματογραφικής ομάδας του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου;
Δουλεύουμε εδώ και 5 χρόνια με το ίδιο μεράκι, το ίδιο πάθος, με στόχο την δημιουργική έκφραση των μαθητών, την ανάδειξη του κινηματογράφου ως τέχνη, την κινηματογραφική παιδεία. Ξεκινήσαμε και συνεχίζουμε ερασιτεχνικά, επειδή πολλά δεν τα ξέρουμε, ΟΜΩΣ αυτό που ξέρουμε ή μαθαίνουμε θέλουμε να το εφαρμόσουμε, δεν το προσπερνάμε από αδράνεια ή αβλεψία. Επεξεργαζόμαστε εβδομάδες το σενάριο, χτίζουμε τους ήρωες, αντιμετωπίζουμε επαγγελματικά τα γυρίσματα (π.χ. από τις 10 έως 4 το μεσημέρι κλπ ), επιμένουμε στο μοντάζ, ξαναγυρίζουμε πλάνα που δεν ήταν σωστά. Με δυο λόγια αντιμετωπίζουμε την ταινία σοβαρά και όχι ως «προχειροδουλειά», όχι….ως ένα «βιντεάκι».
Γιατί αυτή η ταινία θεωρείται ως η πιο άρτια κινηματογραφικά ;
Από το ΘΑ ΔΟΥΜΕ ως τους ΑΡΙΣΤΟΜΑΓΚΕΣ έχει προστεθεί ένα άυλο κεφάλαιο , η συσσωρευμένη εμπειρία, το οποίο έχει αποτυπωθεί σε αυτή την ταινία ( μάλλον) με τον καλύτερο τρόπο. Ακόμη και αν τα παιδιά αλλάζουν από χρονιά σε χρονιά η εμπειρία ενσταλάζεται . Σταχυολογώ κάποιες ευνοϊκές συγκυρίες , από αυτές που λες ότι το σύμπαν συνωμοτεί για το καλό :
- την ουσιαστική επικοινωνία με το φεστιβάλ Ολυμπίας/ camerazizanio και τον Νίκο Θεοδοσίου, ο οποίος από την αρχή μας άνοιξε δρόμους
- τη συνεργασία με τον μεγάλο κινηματογραφιστή και δάσκαλο Νίκο Καβουκίδη, συνεργασία που αποτέλεσε μάθημα για όλους μας, μικρούς και μεγάλους.
- τον «δικό» μας συνεχώς εξελισσόμενο παλιό μαθητή Πέτρο Χάλαρη που μαζί με τα παιδιά ( κι εμένα) έκανε καταπληκτικό μοντάζ.
- τη στήριξη από την παιδαγωγική ομάδα του Σκασιαρχείου.
- το σημαντικότερο το αγκάλιασμα της προσπάθειας από την τοπική κοινωνία και θεσμικά από τον Δήμο Κερατσινίου. Θυμάμαι πάντα την πρώτη φορά.
- την υποστήριξη της Υπεύθυνης Πολιτιστικών Προγραμμάτων της ΔΔΕ Πειραιά Ανθής Γουρουντή.
Η σχολική κοινότητα αισθάνεστε ότι σας στηρίζει;
Το πιο σημαντικό για την ευόδωση τέτοιων προσπαθειών είναι το ίδιο το σχολείο, οι άνθρωποί του. Αναφέρομαι αρχικά στο « πνεύμα» του κ. Παναγιώτη Μητροπέτρου, που μας μεταλαμπάδευσε αξίες, αξίες που ενστερνίζεται ακόμη αυτό το σχολείο. Στη συνέχεια τις καθηγήτριες/μέλη της κινηματογραφικής ομάδας, τη Μάγδα Τσιώλη, τη Μαρία Ζερβουδάκη, την Μάρθα Κοντοπούλου αλλά και πολλούς/ές άλλες που συμμετείχαν πρακτικά ή ψυχικά στη δημιουργία των ταινιών, …από το ναργιλέ μέχρι το διαγώνισμα των μαθηματικών. Καθοριστικής σημασίας είναι και ο ρόλος της Δ/νσης του σχολείου , γιατί τίποτε δε μπορεί να γίνει εάν η κορυφή δεν ενστερνίζεται τέτοιου είδους πρωτοβουλίες. Δύο παραδείγματα που για άλλα σχολεία δεν θεωρούνται αυτονόητα: η κινηματογραφική ομάδα απέκτησε δική της κάμερα (Δ/ντρια η κ. Τσιώλη) και πέρσι δικό της μικρόφωνο/μπουμ (Δ/ντης ο κ. Μακρίδης). Αλλά δεν είναι τόσο η υλικοτεχνική υποστήριξη, αλλά το νοιάξιμο, το ενδιαφέρον , η υποστήριξη.
Εκτός από τους μαθητές, που απαρτίζουν την ομάδα, ποιοι άλλοι συνέβαλαν στη δημιουργία της ταινίας ΑΡΙΣΤΟΜΑΓΚΕΣ;
Η παρουσία της αποφοίτου του σχολείου μας και επαγγελματία ηθοποιού Ελένης Κερολάρη (Δ/ντρια) η παρουσία δύο ακόμη ερασιτεχνών ηθοποιών πάντα από τη μεγάλη οικογένεια του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου, της αποφοίτου του σχολείου μας Εβελίνας Παπαναστασίου (μαθηματικός) και της Βέτας Καλκέψου (μητέρα Πέτρου), η οποία μάλιστα είναι και η μητέρα μιας εκ των σεναριογράφων. Να προσθέσω ακόμη τον αεικίνητο πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Θοδωρή Ζερβό (πατέρας Παύλου) του σχολείου και τον ακούραστο κύριο Στάθη (φύλακας). Στην ταινία αυτή συμμετείχαν πολύ ενεργά τρεις παλιοί μαθητές – φοιτητές σήμερα – που γύρισαν ξανά στον τόπο του εγκλήματος… ο πολυπράγμων Άγγελος Τσατσαρώνης (μοντάζ- μουσική και εξώφυλλο του συλλεκτικού dvd που κυκλοφορεί), η Μαρία Τέρση σταθερή από το ΘΑ ΔΟΥΜΕ έως σήμερα (καθηγήτρια) και η υπομονετική Τζανέη Σίφας (αφίσα).
Ποια είναι η σημασία των βραβείων σε όλη αυτή την προσπάθεια;
Τα παιδιά πρωτίστως νιώθουν ικανοποίηση και χαρά γιατί αναγνωρίστηκε η προσπάθειά τους. Όμως στην πραγματικότητα δεν θα θυμούνται τόσο καμιά βράβευση, όσο τα γυρίσματα, τα γέλια, καμιά φορά τα νεύρα, τα σουβλάκια στο τέλος των γυρισμάτων, το ταξίδι στον Πύργο . Θα θυμούνται ακόμη την πολύ ζεστή βραδιά στο ΜΕΛΙΝΑ, όταν έγινε η α΄ προβολή και χειροκροτήθηκαν τόσο θερμά από όλους. Τα ίδια εξάλλου θα θυμάμαι κι εγώ…
Ακόμη, από τη δική μου πλευρά κατάλαβα ότι – παραφράζοντας τον Αριστοτέλη – κυνηγώντας το ωραίο, γινόμαστε ωραίοι. Και ένιωσα, πέραν της αυτονόητης χαράς κλπ, ότι τα ωραία πράγματα μαζί με τους ωραίους ανθρώπους μας πηγαίνουν λίγο πιο ψηλά.
Η κινηματογραφική ομάδα του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου για άλλη μία φορά εκφράζει τις ευχαριστίες της on camera: