Η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται σήμερα από μια πολιτισμική πολυμέρεια, είναι δηλαδή κοινωνία πολυπολιτισμική. Η πραγματικότητα αυτή ωστόσο αντικατοπτρίζεται και στο ελληνικό σχολείο στο οποίο η εθνοτική-πολιτισμική και γλωσσική ομοιογένεια του μαθητικού πληθυσμού ως σταθερά της σχολικής ζωής αποτελεί πλέον παρελθόν με αποτέλεσμα η «δημογραφία» της σχολικής τάξης να έχει διευρυνθεί προς το ετερογενέστερο. Στα ελληνικά σχολεία φοιτούν σύμφωνα με το ΙΠΟΔΕ :130.114 αλλόφωνοι μαθητές/τριες και είναι φορείς 20 και πλέον διαφορετικών γλωσσών και πολιτιστικών παραδόσεων. Στη νέα πραγματικότητα όπου επιβάλλεται το σχολείο να διαμορφώνει το έργο του σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις , αναμορφώνοντας και εμπλουτίζοντας τη διδακτέα ύλη, διαφοροποιώντας τις μεθόδους κ.τ.λ. κατά τρόπον που να συμπορεύεται με τις σημερινές μεταβολές και ανάγκες, η πολιτεία απάντησε με νομοθετικού χαρακτήρα αλλαγές περιορισμένης έκτασης. Στην πράξη το ελληνικό σχολείο παραμένει προσκολλημένο σε νεωτερικά πρότυπα .

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο