Το παρόν κείμενο , αποτελεί πρόταση για αξιολόγηση του βιβλίου της Θεατρικής Αγωγής των Ε’ και ΣΤ’ τάξεων Π.Ε., και συντάχτηκε με βάση κριτήρια, που αφορούν την αποτίμηση κεντρικών διαστάσεων του σχολικού εγχειριδίου . Έλαβαν ,δε αυτά, τη μορφή εξειδικευμένων ερωτημάτων, τα οποία προσιδιάζουν στον προσανατολισμό και τη φύση του Νέου Προγράμματος Σπουδών. Continue reading Θεατρική Αγωγή : Μια πρόταση αξιολόγησης του σχολικού εγχειριδίου Θεατρικής Αγωγής των Ε’ και ΣΤ’ τάξων στο πλαίσιο της Πράξης : «Νεο Σχολείο – Νέο πρόγραμμα σπουδών» →

Η παρούσα μελέτη διερευνά την επαγγελματική ικανοποίηση εκπαιδευτικών απασχολούμενων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, και είναι βασισμένη σε δείγμα 101 ατόμων της 9ης Περιφέρειας Σχολικού Συμβούλου, Π.Ε. Αττικής. Ειδικότερα, επιδιώκεται η αποτύπωση της συνολικής επαγγελματικής ικανοποίησης των υποκειμένων της έρευνας και η παραγωγή δεδομένων βασισμένων στη συσχέτιση των πτυχών που συγκροτούν την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών με τους παράγοντες, που συνδέονται με τα ατομικά και δημογραφικά στοιχεία τους (φύλο, τα χρόνια υπηρεσίας, κ.ά.). Continue reading Επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο παράδειγμα των εκπαιδευτικών της 9ης Περιφέρειας Σ.Σ. Π.Ε. Αττικής →

Η παρούσα μελέτη διερευνά τις απόψεις, για τη μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό σχολείο, των νηπιαγωγών (Α΄ομάδα) και εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (Β΄ομάδα ), υπηρετούντων σε νηπιαγωγεία και σχολεία ΖΕΠ , χώρο ,που από τη βιβλιογραφική επισκόπηση φαίνεται , ως μη ερευνηθείς. Θεωρητικό θεμέλιό της, αποτελεί το οικοσυστημικό μοντέλο με βάση το οποίο κατασκευάστηκε το ερευνητικό εργαλείο. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 70 άτομα, 20 από την Α΄ομάδα και 50 από την Β΄. Ως ερευνητικό εργαλείο χρησιμοποιήθηκε αυτοσχέδιο ερωτηματολόγιο. Continue reading Εμπειρική διερεύνηση των απόψεων εκπαιδευτικών προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για το ζήτημα της μετάβασης των παιδιών από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό σχολείο →

Η παρούσα μελέτη διερευνά τη διαχείριση των συγκρούσεων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, και βασίζεται σε δείγμα 27 Διευθυντών/ντριών της 9ης και η 45ης Περιφέρειας Π.Ε Σχολικών Συμβούλων Αττικής. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η πρόληψη χρησιμοποιείται ως μέτρο αποφυγής των συγκρούσεων, καθώς και η εξασφάλιση καλών σχέσεων στο περιβάλλον του σχολείου. Οι συγκρούσεις εκδηλώνονται, στην πλειοψηφία τους, μεταξύ των μαθητών. Continue reading Διαχείριση των συγκρούσεων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: Ο ρόλος της Διεύθυνσης των σχολικών μονάδων →

Teachers’ efficacy is a factor associated with the educational process and teaching effect. However there is little evidence for the Greek teachers’ sense of efficacy. Thereby, the present research was designed and conducted to study the perception of primary school teachers for their teaching efficacy and to capture the factors related to this perception.

Continue reading The Efficacy of the Greek primary school teachers →

Οι παλαιότερες περιγραφές περιπτώσεων επαγγελματική εξουθένωση υπάρχουν στην Παλαιά Διαθήκη (Προφήτης Ηλίας – Μωυσής) (Burisch, 2006). Μια σύγχρονη αναφορά γίνεται στο μυθιστόρημα του Τόμας Μαν με τίτλο : «Buddenbrooks» το 1901 (Mann, 2002), ενώ σε άρθρο γερμανικής εφημερίδας του 1911, με τίτλο: «Μοντέρνες διδακτικές ασθένειες» , (Moderne Lehrkrankheiten) γίνεται λόγος για μια τυπική αρρώστια των νεύρων , «νευρασθένεια» των εκπαιδευτικών ( Olga Zumstein, όπως παραπέμπει στους Kunz Heim und Nido, 2008) Επίσης το 1969 χρησιμοποιείται από τον Bradley ο όρος επαγγελματική . εξουθένωση προσωπικού «staff burnou» ως ψυχολογικό φαινόμενο του βοηθητικού προσωπικού υπηρεσιών απευθυνόμενων σε ανήλικα παραβατικά άτομα (Burisch, 2006)

Continue reading Επαγγελματική εξουθένωση των εκπαιδευτικών →

Ένεκα της σοβαρότητας των επιπτώσεων της σχολικής βίας /θυματοποίησης στους μαθητές , και της σημασίας των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών στην πρόληψη -αντιμετώπιση της , διεξήχθη ποσοτική έρευνα, με σκοπό τη διερεύνηση των αντιλήψεων δασκάλων και καθηγητών γυμνασίου στο ζητήματα του σχολικού εκφοβισμού. Continue reading Οι αντιλήψεις δασκάλων και καθηγητών γυμνασίου στο ζητήματα του σχολικού εκφοβισμού →

Η εισήγηση αυτή έχει το χαρακτήρα θεματικού χρονικού, όπου περιγράφονται τα βήματα της εφαρμογής ενός Διδακτικού Σχεδίου , δομημένου πάνω στις αρχές του Νέου Προγράμματος Σπουδών , το οποίο σκοπεύει στην παραγωγή γραπτού λόγου και ειδικότερα αφηγηματικού κειμένου, με μαθητές μεγάλων τάξεων δημοτικού σχολείου. Το όλο εγχείρημα περατώνεται με την ολοκλήρωση του διδακτικού τόξου και τη διατύπωση επισημάνσεων συμπερασματικού τύπου

Continue reading Συγγραφή αφηγηματικού κειμένου με διαφοροποιημένη διδασκαλία – Μια σύγχρονη διδακτική πρόταση →

Η συνεχής εξέλιξη στον χώρο των Επιστημών της Αγωγής σε συνδυασμό και με τις συνακόλουθες κοινωνικο – πολιτικές αναθεωρήσεις και την προβολή τους στο χώρο του σχολείου , δημιουργούν εκ των πραγμάτων νέα δεδομένα και νέες ανάγκες, αναφορικά με την Αγωγή και Εκπαίδευση των μαθητών, ενώ επιβάλλουν την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

Continue reading Οργάνωση Προγράμματος επιμόρφωσης εκπαιδευτικών Δημοτικού Σχολείου για το φαινόμενο του εκφοβισμού (Bullying) →

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η μελέτη δύο ομάδων παιδιών με και χωρίς Μαθησιακές Δυσκολίες (Μ.Δ.), προκειμένου να ανιχνευτεί η ενσωματική υπόσταση των μαθητών της πρώτης ομάδας στο σχολικό περιβάλλον και να εντοπιστούν οι τυχόν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ως προς τη γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική διάσταση της ενσωμάτωσης. Η έρευνα έλαβε χώρα σε ένα σχολικό συγκρότημα των νοτίων προαστίων και τα υποκείμενα του δείγματος αποτέλεσαν μαθητές της Ε΄ και της Στ΄ τάξης της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Ο συνολικός αριθμός του δείγματος ανήλθε στα 148 άτομα (82 αγόρια και 66 κορίτσια), και οι μαθητές με Μ.Δ. αντιπροσώπευαν το 14,9%. Ως ερευνητικά εργαλεία χρησιμοποιήθηκαν το ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς: FDI4-6 – GR και ένα κοινωνιόγραμμα. Η ανάλυση κατέδειξε ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ αγοριών και κοριτσιών συνολικά και στους επιμέρους τομείς της ενσωμάτωσης.

Επίσης, από την αξιολόγηση των χορηγηθέντων κοινωνιογραμμάτων, τα οποία αποτυπώνουν τις δομές των σχέσεων στην τάξη και την κοινωνική απόσταση των μαθητών μεταξύ τους, προέκυψε ότι οι μαθητές με Μ.Δ. είχαν λιγότερες προτιμήσεις, και έτυχαν επιλογής από λιγότερους συμμαθητές προκειμένου να διεκπεραιώσουν κοινές μαθησιακές δραστηριότητες. Τέλος, παιδιά που είχαν λιγότερες προτιμήσεις σε σχέση με τους μαθητές με Μ.Δ. ήταν αυτά, τα οποία εκδήλωναν επιθετική συμπεριφορά.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Η εκπαιδευτική πολιτική στη χώρα μας στοχεύει στη δημιουργία ενός σχολείου το οποίο να απευθύνεται σε όλους τους πολίτες με κύριο μέλημα την αντιμετώπιση των διακρίσεων και των ατομικών μαθησιακών προβλημάτων των μαθητών, δηλαδή ενός σχολείου ενταξιακού(ΥΠΑΙΘΠΑ). Η ενσωμάτωση των Μαθητών με Δυσκολίες (ΜΜΔ), όπως και άλλων ατόμων μελών ευπαθών ομάδων, εντάσσεται μέσα στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων της εν λόγω πολιτικής και αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της.

Η συστηματική αξιολόγηση της ενσωμάτωσης των μαθητών αυτών δίνει υπόσταση στις παιδαγωγικές διαστάσεις του ζητήματος, που απαιτούν ερευνητική χαρτογράφηση της ουσίας του και παραγωγή εμπειρικών δεδομένων σχετικών με την εκπαιδευτική πράξη.

Με τη συνήθη πρακτική που ακολουθείται για την ανίχνευση – αξιολόγηση της ενσωματικής κατάστασης των ΜΜΔ, αποτιμάται μόνον η κοινωνική ενσωμάτωση, μέσω της ανάδειξης της κοινωνιομετρικής θέσης των μαθητών αυτών με την εφαρμογή κοινωνιογράμματος…

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Τελική έκθεση περιγραφής και αξιολόγησης του προγράμματος Ενισχυτικής Διδασκαλίας των 104ου και 125ου Δημοτικών σχολείων 

Continue reading Έκθεση Περιγραφής και Αξιολόγησης του Προγράμματος Ενισχυτικής Διδασκαλίας των 104ου και 125ου Δ.Σ Αθηνών (Επιστημονική επίβλεψη- εποπτεία εφαρμογής , Dr. Χρίστος Πατσάλης , Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ70) →

Είναι γεγονός πως για την πρόοδο και την εξέλιξη της κοινωνίας, καθώς και για τη διατήρηση και αναζωογόνηση του πολιτισμού, η ανάπτυξη δημιουργικών ατόμων ικανών να επινοούν νέα επιτεύγματα και λύσεις σε προβλήματα, θα πρέπει να αποτελεί στόχο της εκπαίδευσης. Για αυτό ακριβώς το λόγο προτείνεται ως κύριος στόχος προ επίτευξη στην εποχή μας, τον 21ο αιώνα, η ανάπτυξη «μιας νέας γενιάς δημιουργικής εκπαίδευση», όπου η ανάπτυξη της δημιουργικής ικανότητας του κάθε μαθητή, θα επιδιώκεται μέσα από το φάσμα όλων των μαθημάτων, έτσι ώστε να καταφέρει αυτός να βρει διέξοδο και να εκφραστεί ανάλογα με τις ικανότητες και τις ευαισθησίες του. Αυτό, στην ελληνική πραγματικότητα, φιλοδοξεί να γίνει πράξη με την καθιέρωση του Νέου Σχολείου και μέσα από το Πρόγραμμα Σπουδών του, το οποίο προωθεί με κάθε τρόπο τη δημιουργικότητα και στη μάθηση και στη διδασκαλία.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Με τον όρο «Ενισχυτική Διδασκαλία» (ΕΔ) νοείται σε διδακτικό επίπεδο η παρακολούθηση από το μαθητή ιδιαίτερου αυτοτελούς προγράμματος διδασκαλίας στα μαθήματα της Νεοελληνικής Γλώσσας και των Μαθηματικών, όταν κρίνεται από τους διδάσκοντες ότι χρειάζεται επιπλέον διδακτική βοήθεια
Σκοπός της εφαρμογής ενός τέτοιου προγράμματος, που έχει το χαρακτήρα αντισταθμιστικής αγωγής, είναι η ενίσχυση του εκπαιδευτικού – μορφωτικού επιπέδου των μαθητών οι οποίοι αντιμετωπίζουν συγκεκριμένου τύπου μαθησιακές δυσκολίες (κατανόησης και αφομοίωσης της ύλης) και έχουν ανάγκη εκπαιδευτικής υποστήριξης, χωρίς να αποκλείονται από αυτό βέβαια και μαθητές που επιθυμούν τη βελτίωση των επιδόσεων τους….

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ: «Θεωρία και Πράξη στην Εκπαίδευση», Τχ.: 2ο – σελ: 146-161 , Αθήνα, Οκτώβριος 2017

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Έκθεση Περιγραφής και Αξιολόγησης Προγράμματος Ενισχυτικής Διδασκαλίας

Χρήσιμοι Πίνακες

Σκοπός αυτής της εργασίας είναι, μέσα από την αποτύπωση της εκπαιδευτικής κατάστασης της νοσοκομειακής εκπαίδευσης στην Ελλάδα, έτσι όπως αυτή υφίσταται στα σχολεία των νοσοκομείων παίδων της Αθήνας, να αναδείξει ζητήματα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών αυτού του τομέα. Προς τούτο φωτίζεται η ίδρυση και η λειτουργία των σχολείων αυτών, εξετάζεται το προφίλ των εκπαιδευτικών που την υπηρετούν σε συνδυασμό με την ψυχοσυναισθηματική – κοινωνική κατάσταση των μαθητών και τέλος προτείνονται επιμορφωτικές δράσεις εφάμιλλες των ανιχνευθεισών αναγκών

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Φασματοσκοπώντας κανείς το ελληνικό Θέατρο Σκιών διαπιστώνει ότι από διδακτική και ψυχοπαιδαγωγική σκοπιά είναι συμβατό με το χώρο του σχολείου και με εκείνα που σε αυτό επιδιώκονται . Και τούτο διότι μπορεί να συμβάλει στην εποπτικότητα της διδασκαλίας παρουσιάζοντας τις πληροφορίες με οπτικό και γενικότερα αισθητηριακό τρόπο , πράγμα που συντελεί στην καλλίτερη αφομοίωση και συγκράτηση τους από τους μαθητές , ενώ παρωθεί σε αυτόβουλη συμμετοχή (διδακτική αρχή της αυτενέργειας ) ένεκα της ευκολίας χειρισμού του εκ μέρους των παιδιών. Επιπλέον η δυνατότητά του να συνδυάζει το παιχνίδι με την εργασία, οι ανιμιστικές του δυνατότητες, η ιδιότυπη δραματουργία του κ.α. είναι κάποιες ψυχοπαιδαγωγικές εκφάνσεις οι οποίες αξιοποιούμενες στην εκπαιδευτική διαδικασία θα μπορούσαν να προσδώσουν στη διδασκαλία ελκυστικότητα και περισσότερη αποτελεσματικότητα (Πατσάλης 2009)….

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Η ύπαρξη και χρήση του ψηφιακού πίνακα στη σχολική αίθουσα δημιουργεί ένα πλαίσιο, το οποίο προσφέρεται για συμμετοχή όλης της τάξης στη διδασκαλία και τη μάθηση. Η μεγάλη διαδραστική οθόνη του, ορατή από όλους τους μαθητές, που υποβάλει σαν σε μια αποστολή προς εξερεύνηση, δεσμεύει την προσοχή, ενθαρρύνει το υψηλό επίπεδο διάδρασης με το ψηφιακό υλικό και τα πολυμέσα, επιφυλάσσοντας στο Δάσκαλο ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ άψυχου και έμψυχου δυναμικού.

Προσφέρει τη δυνατότητα σύνδεσης ανάμεσα στην τεχνολογία και στο γνωστικό αντικείμενο, τη δυνατότητα επεξεργασίας – μετατροπής κειμένου και διαχείρισης της εικόνας (οπτικοποίηση), που προβάλλεται στην επιφάνεια του , ενώ διαθέτει την ευχέρεια αποθήκευση τους για περαιτέρω χρήση. Αυτό τον μετατρέπει σε ένα δυναμικό μέσο διδασκαλίας, για την ικανοποίηση με περισσότερο αποτελεσματικό τρόπο ενός ευρέως φάσματος μαθησιακών αναγκών.

Μπορεί να διεγείρει τους μαθητές ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στο μάθημα, έχοντας τη δυνατότητα να δημιουργεί πολύ εύκολα ελκυστικά ερεθίσματα πλούσια σε χρώμα, όμως δεν είναι εύκολη η διαχείριση του δυναμικού της τάξης κατά τρόπον που να διεκπεραιώνεται, σε μεγάλη διάρκεια, η διδασκαλία υπό ομαδικό – συνεργατικό σχήμα. Σύμφωνα με την υπάρχουσα εμπειρία έχει αξιοποιηθεί στο μάθημα με “όλη την τάξη”, για τις ανάγκες κάποιας ξεχωριστής ομάδας με μέρος της τάξης ως “εργασία σε ομάδες” και με μεμονωμένους μαθητές ως “ατομική εργασία”.

www.e-yliko.gr eTwinning@sch		www.e-diktyo.eu 2ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας
www.youtube.com/watch?v=… www.smartedu.gr/interactive… www.e-diktyo.eu/index..php..		ekped.ekped.gr/wp-content…
	Εγχειρίδιο Χρήσης Διαδραστικού Πίνακα Στη γερμανική γλώσσα: http://www.youtube.com/watch?… Στην αγγλική γλώσσα: http://www.youtube.com/watch?… http://education.smarttech.com/ste/en-us http://www.yourchildlearns.com/index.html http://www.daydreameducation.co.uk/index.html ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΑΡΩΓΟ ΤΙΣ ΤΠΕ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ – Χρίστος Πατσάλης ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ – Χρίστος Πατσάλης

Η ιδέα της συγγραφής των ακόλουθων και άλλων ποιημάτων έχει την αφετηρία της κυρίως στις «ποιητικές εμπνεύσεις», ποιήματα που γράφτηκαν από τρεις μαθήτριες στα πλαίσια ενός project για το Θέατρο Σκιών όταν οι μαθητές φοιτούσαν στην Δ’ τάξη.
Η δημοσίευση των προαναφερθέντων ποιημάτων πυροδότησε το ενδιαφέρον και κάποιων άλλων μαθητών, οι οποίοι άρχισαν να δημιουργούν τις δικές τους πρώτες ποιητικές συνθέσεις. Η εξέλιξη αυτή έδωσε την ευκαιρία να επιχειρηθεί, και μάλιστα με επιτυχία, η εμπλοκή και των υπόλοιπων μαθητών της τάξης στην κοινή επιδίωξη της δημιουργίας ποιητικών παραγωγών.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Το σχολείο στο πλαίσιο της ανθρωπιστικής , κοινωνικής και παιδαγωγικής του αποστολής δεν μπορεί να μείνει αδιάφορο μπρος στην Ολυμπιάδα . Το γεγονός αυτό καθ΄ εαυτό λόγω της ιστορικοκοινωνικής του αξίας της παιδαγωγικής του δυναμικής και του επίκαιρου του χαρακτήρα του , δίνει ερεθίσματα για προβληματισμό και ανάπτυξη ποικίλων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στο πνεύμα της ολυμπιακής παιδείας.

Θέλοντας να δώσουμε σχήμα και περιεχόμενο με όρους παιδαγωγικής αναφοράς στην αναφερθείσα παραδοχή, οργανώσαμε τη δική μας παρέμβαση δίνοντας παράλληλα μια όψη στο ζήτημα ανάλογη και με τις τοπικές ιδιαιτερότητες του σχολείου στο οποίο έγινε η παρέμβαση αυτή .

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

(Εισήγηση στο συνέδριο του ΠΤΔΕ Αθηνών (13-15 Μαΐου 2012) με θέμα : «Ποιότητα στην εκπαίδευση .Τάσεις και Προοπτικές» )

Με βάση την ανάγκη ενός διαρκούς εκσυγχρονισμού και αναζήτησης ποιότητας στην εκπαίδευση καθιερώθηκε το πρόγραμμα της Ευέλικτη Ζώνης διαθεματικών και δημιουργικών δραστηριοτήτων στα δημοτικά σχολεία της χώρας. Η εφαρμογή του όμως στην πράξη δεν συνοδεύτηκε από διενέργεια σχετικής έρευνας σε όλους τους τύπους των σχολείων. Προκειμένου να αποτυπώσουμε το τι συμβαίνει στο πεδίο των ολιγοθέσιων σχολείων, διαθέτοντας ήδη ερευνητικά αποτελέσματα από πολυθέσια, διεξαγάγαμε έρευνα στον αντίστοιχο πληθυσμό, τα αποτελέσματα της οποίας έδειξαν διαφοροποιήσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών των δύο τύπων σχολείων.

Continue reading Η εφαρμογή της Ευέλικτη Ζώνης (Ε.Ζ.) σε ολιγοθέσια σχολεία →

Στο κείμενο αυτό προσεγγίζεται το ζήτημα της εισαγωγής και εφαρμογής του προγράμματος της Ευέλικτης Ζώνης ,ως καινοτόμου στοιχείου της αναμόρφωσης των Αναλυτικών Προγραμμάτων, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση μέσα από τη θεωρητική οπτική του τρόπου που εισάγεται και θεμελιώνεται μια αλλαγή σε οργανισμούς . Στη συνέχεια γίνεται προσπάθεια να ερμηνευτεί η αντίδραση των Δασκάλων στο εγχείρημα της γενικευμένης εφαρμογής του εν λόγω προγράμματος, ενώ επιχειρείται περαιτέρω η διατύπωση προτάσεων με στόχο τον προβληματισμό των αρμοδίων για λήψη των μέτρων εκείνων , που θα συντελέσουν στη δημιουργία νέων δεδομένων, ευμενών , για την απρόσκοπτη υλοποίηση της καινοτομίας αυτής στο σχολείο.

Διαθέσιμα Αρχεία

Παρουσίαση

Πλήρες κείμενο

Η Ευέλικτη ζώνη (Ε.Ζ.) είναι ένα καινοτόμο πρόγραμμα που η φιλοσοφία της διαπερνά όλο τα φάσμα του μεταρρυθμιστικού εγχειρήματος. Είναι εκπαιδευτική δράση, «όχημα» προοριζόμενο να οδηγήσει στην ουσιαστικοποίηση της διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης, στην προώθηση της ανάπτυξης των σχεδίων εργασίας, στην εφαρμογή της ομαδοσυνεργατικης διδασκαλίας , στην ενίσχυση της δημιουργικής – διερευνητικής μάθησης και της κριτικής σκέψης (Πατσάλης, 2008), στην ανάπτυξη αναλυτικής και πρακτικής νοημοσύνης και στη συναισθηματική ανάπτυξη (Κουλουμπαρίτση, 2002), μοντέλο αναμόρφωσης του σχολείου που ανταποκρίνεται στο σύγχρονο εκπαιδευτικό αίτημα.
Στην Ε.Ζ., κατά τη διαδικασία παιδαγωγικής-διδακτικής οργάνωσης του εκπαιδευτικού έργου, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο εφαρμογής, αντανακλώνται σύγχρονες θεωρίες μάθησης, όπως ο κοινωνικο-γνωστικός συμπεριφορισμός, η κοινωνικο-πολτιστική προσέγγιση και το μοντέλο επεξεργασίας πληροφοριών. Τεχνικές μάθησης επί παραδείγματι που βασίζονται στην ενίσχυση και στην παρατήρηση, ή μέθοδοι προσέγγισης των θεμάτων που εμπλέκουν στην διεκπεραίωσή τους την αντίληψη, τη μνήμη, τη νόηση, την κριτική ικανότητα, τη δημιουργική σκέψη κ.ά. στηρίζονται στη γνωστική θεωρία. Διδακτικές παρεμβάσεις με γνώμονα την ανάδειξη των εν δυνάμει δυνατοτήτων του μαθητή, λαμβανομένου υπόψη του κοινωνικοπολιτικού πλαισίου, βασίζονται στη θεωρία του Vigotky, ενώ η καλλιέργεια της ικανότητας του μαθητή για διατύπωση υποθέσεων, συλλογή και επεξεργασία πληροφοριών με σκοπό την επίλυση προβλημάτων στηρίζεται στο μοντέλο της επεξεργασίας πληροφοριών.
Παρά την ψυχοπαιδαγωγική αξία της Ε.Ζ., η καθιέρωσή της συνάντησε τη σθεναρή αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας. (Πατσάλης, 2008). Αυτό εγείρει και το ερώτημα, αν το πρόγραμμα ύστερα από τη θέσπιση της γενικευμένης εφαρμογής του, εφαρμόζεται από όλους τους εκπαιδευτικούς και πως εφαρμόζεται. Η διερεύνηση του τρόπου εφαρμογής του, αποκτά ενδιαφέρον, ιδίως όταν αυτός συσχετίζεται με τις επιδράσεις, που έχει για τους μαθητές, αφού, παρά τη σημαντική του αξία, δεν υπάρχουν σχετικά ερευνητικά αποτελέσματα, που να αναφέρονται στο εν λόγω ζήτημα.
Μία έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.) το 2002 αναφέρεται στην αξιολόγηση της πιλοτικής εφαρμογής της Ε.Ζ. Ενώ οι άλλες (Κουλουμπαρίτση, 2002, Σπυροπούλου, 2002), ήταν κυρίως μελέτες περίπτωσης, σε σχολεία, που εφάρμοζαν πιλοτικά το πρόγραμμα.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται σήμερα από μια πολιτισμική πολυμέρεια, είναι δηλαδή κοινωνία πολυπολιτισμική. Η πραγματικότητα αυτή ωστόσο αντικατοπτρίζεται και στο ελληνικό σχολείο στο οποίο η εθνοτική-πολιτισμική και γλωσσική ομοιογένεια του μαθητικού πληθυσμού ως σταθερά της σχολικής ζωής αποτελεί πλέον παρελθόν με αποτέλεσμα η «δημογραφία» της σχολικής τάξης να έχει διευρυνθεί προς το ετερογενέστερο. Στα ελληνικά σχολεία φοιτούν σύμφωνα με το ΙΠΟΔΕ :130.114 αλλόφωνοι μαθητές/τριες και είναι φορείς 20 και πλέον διαφορετικών γλωσσών και πολιτιστικών παραδόσεων. Στη νέα πραγματικότητα όπου επιβάλλεται το σχολείο να διαμορφώνει το έργο του σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις , αναμορφώνοντας και εμπλουτίζοντας τη διδακτέα ύλη, διαφοροποιώντας τις μεθόδους κ.τ.λ. κατά τρόπον που να συμπορεύεται με τις σημερινές μεταβολές και ανάγκες, η πολιτεία απάντησε με νομοθετικού χαρακτήρα αλλαγές περιορισμένης έκτασης. Στην πράξη το ελληνικό σχολείο παραμένει προσκολλημένο σε νεωτερικά πρότυπα .

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Το παρακάτω κείμενο αναφέρεται σε μια έρευνα περίπτωσης μαθητή της Α΄ τάξης δημοτικού σχολείου , ο οποίος από την έναρξη της σχολικής χρονιάς παρουσίασε προβλήματα μαθησιακά ενώ σε ότι αφορά το κοινωνικό του προφίλ διέκρινε κανείς διστακτικότητα ή και αποφυγή εμπλοκής του σε δραστηριότητες που χαρακτηρίζουν το κοινωνικό «γίγνεσθαι» της σχολικής ζωής . Έδινε την εντύπωση του αποσυρμένου,μη ενσωματωμένου στην ομάδα αναφοράς παιδιού.
Με τη βοήθεια της ποιοτικής μεθόδου της άμεσης παρατήρησης ( teilnehmende Beobachtung ) ,που χρησιμοποιείται επιτυχώς στην ενσωματική έρευνα , μιας δομημένης συνέντευξης και ενός ερωτηματολογίου , συλλέχθηκαν πληροφορίες οι οποίες μας οδήγησαν στην εξήγηση του προβλήματος και περαιτέρω στο σχεδιασμό και την υλοποίηση τρόπου αντιμετώπισης του.
Έτσι επιχειρήθηκαν επεμβάσεις στο διδακτικό και το ψυχολογικό επίπεδο.
Η εξατομίκευση του παρεχόμενου μαθησιακού υλικού και η ατομική αξιολόγηση σύμφωνα με την επιδεικνυόμενη πρόοδο και όχι με το μέσο όρο της τάξης είναι ένα από τα μέτρα που στόχευαν στη « γνωστική» ενσωμάτωση του μαθητή(Leistungsmotivationale Integration).
Oι θεωρητικές αρχές της ατομικής ψυχολογίας απετέλεσαν το ψυχοπαιδαγωγικό πλαίσιο αναφοράς του όλου εγχειρήματος.
Τ΄αποτελέσματα όπως φαίνεται στο κείμενο ήταν καταλυτικά . Ο μαθητής παρουσίασε βελτίωση σε όλους τους δείκτες που συνθέτουν τη σχολική ενσωμάτωση.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Στόχος της έρευνας μας ήταν να διερευνηθεί κατά πόσο αισθάνονται ενσω¬ματωμένοι, σύμφωνα με την υποκειμενική τους εκτίμηση, οι μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (ΜΜΕΜΔ) στην τάξη τους, δεδομένου ότι:
• η μετωπική διδασκαλία κυριαρχεί κατά 90% στη διδακτική πράξη,
• το αναλυτικό πρόγραμμα είναι κοινό για όλους τους μαθητές, ένδειξη του ότι στο σχολείο δεν αναγνωρίζονται οι ατομικές διαφορές στη μάθηση, αλ¬λά αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα και με καθολικό τρόπο ανόμοιοι μαθητές,
• οι απαιτήσεις από μέρους του σχολείου για καλές επιδόσεις είναι ίδιες για όλους, ανεξάρτητα από τη δυνατότητα ανταπόκρισης, και η αξιολογική με¬ταχείριση κοινή σε μαθητές με διαφοροποιημένες ανάγκες και ικανότητες.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Η ενσωμάτωση των παιδιών με ειδικές ανάγκες στα σχολεία γενικής εκπαίδευσης εκφράζει μια ανθρωπιστική1 και δημοκρατική θέση έναντι των Α.Μ.Ε.Α.Κ.Ι. (Ατόμων Με Ειδικές Ανάγκες Και Ικανότητες). Μια παιδαγωγική τάση με κοινωνικές προεκτάσεις, η οποία προκαλεί στην εκπαίδευση δυναμικές παιδαγωγικών εφαρμογών, με άμεσο αποδέκτη την εκπαιδευτική πραγματικότητα, και προοπτική το μετασχηματισμό της. Υπ’ αυτήν την έννοια, όπου μέσω της παραγόμενης από τις διάφορες εφαρμογές γνώσης, κρίνεται η παραδοσιακή εκπαιδευτική πράξη, αναδύονται ζητήματα της σύγχρονης εκπαίδευσης και αμφισβητούνται, αρχές, ρόλοι, μέθοδοι , πρακτικές, και διαφοροποιούνται δομές και λειτουργίες του σημερινού σχολείου, η ενσωμάτωση αποτελεί μια καινοτομία.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο:

Στις ενημερωτικές συναντήσεις που οργανώνονται κατά καιρούς για το Oλοήμερο Σχολείο, με τη μορφή της ημερίδας είθισται να παρουσιάζονται κάποιες εισηγήσεις διοικητικής φύσεως και άλλες γενικού παιδαγωγικού περιεχομένου στο πνεύμα του τι θα πρέπει να γίνεται στο απογευματινό ωράριο. Το τι και πώς πράγματι γίνεται κατά την ολοήμερη λειτουργία του σχολείου παραμένει απροσδιόριστο και απροσπέλαστο. Έτσι ζητήματα σοβαρά μένουν εκτός πεδίου προβληματισμού και ερευνητικής επισκόπησης.
Ένα τέτοιο ζήτημα για παράδειγμα είναι η λειτουργική σχέση από την άποψη του παρεχόμενου παιδαγωγικού – διδακτικού έργου μεταξύ μεταμεσημβρινής και πρωινής- προμεσημβρινής ζώνης και ο τρόπος που διαμορφώνεται αυτή αναφορικά με την ευόδωση ή μη των σκοπών και στόχων του Ολοήμερου Σχολείου.
Ο τύπος αυτής της σχέσης αποτελεί κατά τη γνώμη μας ένδειξη για το αν όντως γίνεται πραγματικότητα αυτό που σχεδιάστηκε για το νέο θεσμό, αν αυτό υπολειτουργεί ή μένει γράμμα κενό.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Εκπαίδευση Ελληνοπαίδων εξωτερικού, (Ε.Ε.Ε.) ένα θέμα καυτό μπρος στις προκλήσεις των καιρών, μια υπόθεση εθνικής σημασίας καθ’ όσον αφορά στη διατήρηση της ελληνικότητας των μεταναστόπουλων όλων των γε¬νιών, μελλοντικών πρεσβευτών των ελληνικών δικαίων στο εξωτερικό.

Πρωτεργάτης της καθιέρωσης ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στην αλλο¬δαπή αναδεικνύεται ο ξενιτεμένος γονιός, ο οποίος, για να μάθουν τα παιδιά του γράμματα Ελληνικά, ιδρύει και συντηρεί σχολεία στων Ελλήνων τις κοινότητες.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Η παρούσα έρευνα σκόπευε να αποτυπώσει τη σχέση αυτοαντίληψης και προβλημάτων συμπεριφοράς σε μαθητές Δημοτικού. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη χρήση του ερωτηματολογίου ΠΑΤΕΜ Ι. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 228 μαθητές, Ε΄ και Στ΄ τάξης, εκ των οποίων 118 χωρίς προβλήματα συμπεριφοράς και 120 με προβλήματα συμπεριφοράς. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το επίπεδο της αυτοαντίληψης των μαθητών της ομάδας με προβλήματα συμπεριφοράς (Α ομάδα) και εκείνων χωρίς προβλήματα συμπεριφοράς (Β ομάδα), κυμαίνεται πάνω από το μέσο όρο της κλίμακας μέτρησης, τόσο στους επιμέρους τομείς της αυτοαντίληψης όπως σχολική ικανότητα, σχέσεις με συνομηλίκους, φυσική εμφάνιση, διαγωγή και συμπεριφορά, όσο και στις σχολικές επιδόσεις. Οι μαθητές με προβλήματα συμπεριφοράς έχουν χαμηλότερη αυτοαντίληψη σε σχέση με τους μαθητές χωρίς τέτοια προβλήματα και τα αγόρια αμφοτέρων των ομάδων, αντιλαμβάνονται ότι έχουν περισσότερα προβλήματα, όσον αφορά στη συμπεριφορά και στη διαγωγή τους. Επίσης κατεδείχθη ότι το κοινωνικομορφωτικό επίπεδο του πατέρα συσχετίζεται με την αυτοαντίληψη των μαθητών χωρίς προβλήματα συμπεριφοράς.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Η επαγγελματική εξουθένωση που εμφανίζεται ως επακόλουθο του παρατεταμένου εργασιακού άγχους, έχει αρνητικές συνέπειες στην ατομική, οικογενειακή και στην επαγγελματική ζωή του εργαζομένου. Με βάση αυτό το δεδομένο αποκτά ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον η μελέτη της εξουθένωσης των εκπαιδευτικών, η οποία θεωρείται υπαρκτό πρόβλημα στο χώρο της εκπαίδευσης, αφού επηρεάζει την απόδοσή τους, μειώνει τη διδακτική τους ικανότητα και έχει αρνητικές συνέπειες στην ακαδημαϊκή πορεία των μαθητών. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της ύπαρξης ή μη επαγγελματικής εξουθένωσης σε εκπαιδευτικούς Π.Ε 70, οι οποίοι προσφέρουν έργο σε διάφορες θέσεις (συνήθη τάξη, τμήμα ένταξης, νοσοκομειακό σχολείο) και την επέβαλε η ανάγκη εμπλοκής στο ερευνητικό προτσές, και της ομάδας των νοσοκομειακών εκπαιδευτικών για την οποία δεν υπάρχουν, τουλάχιστον στην Ελλάδα, σχετικά ερευνητικά αποτελέσματα. Ειδικότερα, ελέγχθηκαν οι τρεις διαστάσεις της επαγγελματικής εξουθένωσης, η συναισθηματική εξάντληση, η μειωμένη προσωπική επίτευξη και η αποπροσωποποίηση. Προς τούτο, χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο των Maslach και Jackson, το οποίο είναι προσαρμοσμένο στην ελληνική γλώσσα από τους Kanta και Vassilaki (1997) και οι κλίμακες του έχουν δοκιμαστεί επιτυχώς σε χώρες με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο όπως: Βόρεια Αμερική, Ολλανδία, Ελλάδα, Ο.Δ. της Γερμανίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν, ότι η ομάδα που εμφανίζει το μεγαλύτερο βαθμό επαγγελματικής εξουθένωσης, είναι εκείνη των δασκάλων γενικής αγωγής και εκπαίδευσης, ενδεχομένως γιατί αντιμετωπίζουν πολλές και ποικίλες δυσκολίες στην καθημερινή εκπαιδευτική διαδικασία ως απόρροια της νέας εκπαιδευτικής κατάστασης και της ετερογενούς σύνθεσης των τάξεων που διδάσκουν.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Το προαύλιο του δημοτικού σχολείου, αποτελεί αναγκαίο συμπλήρωμα του σχολικού κτιρίου, διότι σε αυτό λαμβάνουν χώρα αρκετές λειτουργίες του σχολείου(Ματσαγγούρα, 2001). Σημαντικότερη από αυτές είναι το διάλειμμα, το οποίο δεν είναι απλώς χρόνος ανάπαυλας και κοινωνικής εκτόνωσης oπου δρα το παιδί για τον εαυτό του, αλλά είναι και χρόνος ελεύθερης επικοινωνίας των μαθητών και συλλογικού παιχνιδιού.
Με τον όρο ελεύθερη επικοινωνία των μαθητών, εννοούμε ότι η αυλή του σχολείου προσφέρει ένα πλαίσιο για την ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων που καθορίζονται λιγότερο από τους ενήλικες και πρέπει να διευθετηθούν από τα ίδια τα παιδιά. Ο Jeffrey Parker και οι συνεργάτες του (1995), όπως αναφέρεται από τον (Cole,2002), υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που είναι επιτυχημένα στις σχέσεις με τους συνομηλίκους τους, παρουσιάζουν καλύτερη και πιο υγιή κοινωνική προσαρμογή, ενώ εκείνα που δεν μπορούν να προσαρμοστούν, κινδυνεύουν να έχουν κακή προσαρμογή στη μετέπειτα ζωή τους.
Σύμφωνα με τον (Βlatchford, 1999), οι φιλίες και οι αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια του διαλείμματος στο πλαίσιο του παιχνιδιού των παιδιών, μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της αβεβαιότητας που προκαλείται από το νέο και άγνωστο περιβάλλον, όταν πρόκειται βέβαια για «πρωτάκια » ή μαθητές με μετεγγραφή. Την άποψη αυτή υποστηρίζει και έρευνα των Davies, Ladd και συνεργατών τους, ( όπως αναφέρεται στο Blatchford 1999), σύμφωνα με την οποία οι παιδικές φιλίες παίζουν υποστηρικτικό ρόλο σε νέα σχολικά περιβάλλοντα.

Διαθέσιμα Αρχεία
Πλήρες κείμενο

Στη μελέτη αυτή επιχειρείται να αναδειχθεί η σημασία για τη μάθηση της διαπροσωπικής σχέσης που αναπτύσσεται κατά την αλληλεπίδραση μεταξύ γονέων, δάσκαλων ως διδασκόντων, και παιδιών ως διδασκομένων τόσο στο περιβάλλον της οικογένειας (ανεπίσημο) όσο και στο εκπαιδευτικό περιβάλλον της διδασκαλίας και της μάθησης(επίσημο).
Με τον όρο διαπροσωπική σχέση υπονοείται το σύνολο των επικοινωνιακών πρακτικών που χρησιμοποιούν τα μεγαλύτερα και εμπειρότερα μέλη μιας κοινωνίας, προκειμένου να μεταδώσουν γνωστικά, κοινωνικά και πολιτισμικά στοιχεία στους νεότερους «μαθητευομένους», ως και ο τρόπος του μετασχηματισμού και της εσωτερίκευσης – οικειοποίησης τους από τους ίδιους (τους «μαθητευομένους»).
Η προσέγγιση του ζητήματος γίνεται μέσα από την αξιοποίηση και τη διερεύνηση των βασικών θεωρητικών εννοιών του κοινωνιο-πολιτισμικού πλαισίου μάθησης, όπως είναι ο διάλογος ως κοινωνικός τρόπος σκέψης, η ζώνη επικείμενης ανάπτυξης και η μάθηση με υποστήριξη.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Σήμερα στην εποχή της τρίτης επαναστατικής μεταβολής της οικουμένης η πληροφορική, η ρομποτική, οι τηλεπικοινωνίες και η βιοτεχνολογία οδηγούν την «αναπτυξιακή μηχανή» προς την παγκοσμιοποίηση με αντίκτυπο ανάλογες αλλαγές στη δομή και τη φύση της κοινωνίας, στις ανθρώπινες σχέσεις και στο ίδιο το άτομο. Οι αλλαγές αυτές εκ των πραγμάτων παράγουν νέα προβλήματα (νέες μέθοδοι εργασίας, αναδιανομή εισοδήματος, εργασιακοί αποκλεισμοί, κοινωνικές ανισότητες …) και πολύμορφες συγκρούσεις (σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο, στο σύνολο και τον άνθρωπο, μεταξύ ανταγωνισμού και ισότητας, ανάμεσα στην παράδοση και τη νεωτερικότητα, την ύλη και το πνεύμα κλπ.).

Η υφή αυτών των προβλημάτων δημιουργεί εύλογα και την ανάγκη εκσυγχρονισμού και μεταλλαγής του σημερινού σχολείου το οποίο ως εκπαιδευτικός θεσμός εμπλέκεται στο όλο ζήτημα και έχει καθοριστικό ρόλο στην άμβλυνση τέτοιων προβλημάτων. Το εθνικό με την παραδοσιακή του έννοια σχολείο έχει φθάσει στα όριά του. Σήμερα θα πρέπει να κάνει κανείς λόγο κατ’ αντιστοιχία με το ευρωπαϊκό, για το «παγκοσμιοποιημένο» σχολείο, ένα σχολείο που να δίνει δυνατότητα πρόσβασης στη γνώση αδιάκριτα, που να ισχυροποιεί τους αποδέκτες της έτσι ώστε να μπορούν να την αξιολογούν να επιλέγουν ν’ απορρίπτουν επιμέρους στοιχεία της, να συσχετίζει τον ανταγωνισμό που παρέχει κίνητρα με τη συνεργασία και την αλληλεγγύη, να ενθαρρύνει όλο το μαθητικό πληθυσμό στη διεύρυνση των γνώσεων και του ψυχικού τους κόσμου με φόντο την οικουμενικότητα χωρίς την παραγνώριση της παράδοσης και γενικά των παραμέτρων που συνιστούν την εθνική τους ταυτότητα. Στην παρούσα συγκυρία το πρόταγμα του ευρωπαϊκού σχολείου, το οποίο διαθέτει παράδοση λειτουργίας μισού περίπου αιώνα και λειτούργησε ως πρότυπο και γι’ άλλες περιπτώσεις ίδρυσης νέων τύπων σχολείων (π.χ. κρατικό ευρωπαϊκό σχολείο Βερολίνου) μπορεί να εξακολουθεί να λειτουργεί αναλόγως ως προς πάρα πολλά σημεία του και για τη δημιουργία ενός «παγκοσμιοποιημένου» σχολείου. Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρήσαμε αναγκαίο να παρουσιάσουμε τον εν λόγω θεσμό με όλες τις πτυχές που τον προσδιορίζουν και τον συνθέτουν.

Διαθέσιμα Αρχεία

Πλήρες κείμενο

Δημοσιεύσεις σε περιοδικά και εφημερίδες κατά το διάστημα : 1991 – 2002.
Άλλα άρθρα Ψυχοπαιδαγωγικού Περιεχομένου.

Continue reading Άλλα άρθρα →