1. Οι κυνηγοί 2. Ορίστε πάρε - 2β Το πλύσιμο 3. Βούκινο 4. για - 4β. Βγαίνω 5. Τα προσήλια 6. Του γαμπρού στολισμένη 7. Της - 7β. κι αν 8. Διώχνει σκύλους - 8β. Διπλό χορευτικό 9. Να έχεις
ΚΑΘΕΤΑ
1. Αναμείνατε, προσμείνατε 2. Ίσως - 2β. Αίασχος, κατεσχίνη 3. Μπλεγμένοι 4. Βλαχοπούλα Σωτηρία 5. Της - 5β. Το ψύχος χωρίς τα δύο πρώτα γράμματα 6. Πληγή στο κεφάλι 7. Ήταν το βράδυ 8. Φωνήεντα - 8β. Εχθρός
Γνωρίζουμε από κατά καιρούς λεγόμενα του πως ο Κώστας Κούρος διαθέτει κάποιο αρχείο με λαογραφικό υλικό. Τα χρόνια περνάνε και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Πότε φίλε Κώστα θα βγει στο φως αυτό το αρχείο; Όσο παραμένει (αν υπάρχει) στο μπαούλο και δεν γίνεται κτήμα της κοινωνίας χάνει το 90% της αξίας του.
Βασίλη δεν δικαιούσαι Ο Βασίλης Δημουλάς εδώ και κάμποσους μήνες δουλεύει κάποια τραγούδια. Μια σειρά από βλάχικα πολυφωνικά τραγούδια διασκευασμένα από χωριανό μας σε οργανικά αλλά και κάποια νεότερα σε στίχους επίσης του χωριανού μας, με σκοπό να βγει ένα cd. Σε ανύποπτο χρόνο μέσα στις γιορτές ο Βασίλης ακούστηκε να λέει πως δεν ξέρει αν θα τα καταφέρει. Βασίλη μου ευτυχώς δεν δικαιούσαι να μην τα καταφέρεις γιατί δυστυχώς δεν έχουμε άλλον.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την παιδική χαρά του χωριού μας; Ένα πραγματικό στολίδι στο κέντρο του χωριού για 20 περίπου χρόνια. Έργο της Αδελφότητας Αθηνών και του Συλλόγου των χωριανών μας της Γερμανίας. Η προηγούμενη δημοτική αρχή χωρίς καν να ενημερώσει έστω και τυπικά τους φορείς που μόχθησαν, την ξήλωσε και σχεδόν την πέταξε στο λάκκο. Θα διαμόρφωναν λέει τον χώρο σε
πάρκιν ή κάτι τέτοιο. Από τότε όμως μέχρι και σήμερα φιλοξενούνται εκεί οι μπουλντόζες και τα φορτηγά του Δήμου. Μια πραγματική ασχήμια στη μέση του χωριού. Μελαγχολεί όποιος αναλογίζεται πως ήταν αυτός ο χώρος και πως κατάντησε. Η νέα δημοτική αρχή μετά από έναν και πλέον χρόνο θητείας δεν έχει ακουμπήσει το θέμα. Μήπως είναι καιρός κάτι να γίνει; Λέω μήπως!
Μια μεγάλη κατσίκα Τα άλογα της φωτογραφίας δεν ξεκουράζονται βόσκοντας σε μια στάση σ' ένα κονάκι στο δρόμο για τα χειμαδιά. Πέρασε εκείνος ο καιρός που το χωριό μας ήταν γεμάτο από εκατοντάδες άλογα. Το είδος για εκείνη την χρήση είναι υπό εξαφάνιση. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα: Το περασμένο καλοκαίρι ήρθε μια οικογένεια χωριανών μας από την Αθήνα. Κάποιο στιγμή το μόλις 3-4 χρονών παιδάκι αντίκρισε ένα άλογο και φώναζε έκπληκτο. Μαμά - μαμά μια μεγάλη κατσίκα! Αυτά τα άλογα δεν είναι βέβαια μεγάλες κατσίκες μα ούπ για φόρτωμα. Ανήκουν σε μια φάρμα που έγινε τελευταία. Σκοπός οι ιππικοί περίπατοι στο πανέμορφα τοπία του Πωγωνίου εκεί που δεν φτάνει η ρόδα. Να μια καλή προσπάθεια ήπιοι τουρισμού. Σε ποιόν ανήκει η φάρμα δεν το λέω, είναι μυστικό, όπως όμως το βρει κερδίζει ένα μεγάλο γλειφιτζούρι.
Ούτε ... τοίχος του Βερολίνου Πολύς λόγος έχει γίνει για τον τοίχο της αυλής του δημοτικού σχολείου. Πήγαμε επί τόπου τον μελετήσαμε για να έχουμε ίδια γνώμη. Ε ούτε το τοίχος του Βερολίνου νάταν| ρε παιδιά. Βέβαια θα μπορούσε να γίνει καλύτερος, αλλά χαρακτηρισμοί του τύπου, απαίσιος, έκτρωμα κ.λ.π. σίγουρα είναι υπερβολές. Την προσοχή μας τράβηξαν οι σκάλες της εισόδου και μας φάνηκαν πολύ μικρές για το μέγεθος του κτιρίου. Επειδή αυτές μπορούν να διορθωθούν, καλό θα ήταν οι αρμόδιοι να το δουν λιγάκι το θέμα.
Σταθερό χέρι
Το μαγαζί του Γιώργου Κολόκα στο Βασιλικό έγινε και ήκη για τα υλικά των κινητοποιήσεων για τον ΧΥΤΑ. Ότι και αν γράφονταν στα πανό εκείνη την ημέρα τέλος περνούσε το σταθερό χέρι του Γιώργου και ίσουλούπωνε τα γράμματα. Βοήθησαν επίσης ο Μπάμπης Κιόσης ο Νίκος και άλλοι.
Όπως γίνεται σ' όλους τους κοινωνικούς και λαϊκούς αγώνες έτσι και στον αγώνα για τον ΧΥΤΑ κάποιοι ξεχώρισαν. Παρακολουθώντας στενά το θέμα ΧΥΤΑ από τότε που προέκυψε μέχρι σήμερα, θα αναφερθώ στις πωγωνίσιες γυναίκες που κατά την ταπεινή μου γνώμη ξεχώρισαν. Μαρία Παπανότη επικεφαλής στον δικαστικό αγώνα από μέρους των πολιτών. Πολύ δραστήρια στη συλλογή στοιχείων και εγγράφων, έχει μαζέψει έναν φάκελο ασήκωτο. Κινήθηκε ασταμάτητα για την συλλογή υπογραφών διαμαρτυρίας. Γεωργία Μπίντα, ακούραστη, έτρεξε παντού μοιράζοντας προκηρύξεις και μαζεύοντας υπογραφές. Εκείνο το Σαββατοκύριακο ποιυ γίνονταν οι σημαίες και τα πανό για τις κινητοποιήσεις δούλεψε ώρες, πολλές. Στο τέλος καθάρισε και έπλυνε τον χώρο. Μαρία Αθ. Νίτα. Πολύ αγωνία πολύ τρέξιμο. Κάποια στιγμή ακούστηκε να λέει πως το θέμα το έχει πάρει "και" προσωπικά και το μάτι της γυάλιζε. Είχε αγριέψει όπως και πολλοί άλλοι εκείνες τις άγριες μέρες. Σόνια Ιωαννίδη. Την άφησα πίσω, όχι πως υστέρησε έναντι των άλλων αλλά γιατί είναι και εκλεγμένη. Με την αγωνία και τον τρόμο στο βλέμμα της για το κακό όπως έλεγε που μας βρήκε. Συνελήφθη αρκετές ,φορές με πραγματικά δάκρυα στα μάτια της.
Μάθαμε ότι ο Τόλης Νατσίκος προσφέρει κάθε χρόνο κάμποσα κιλά τσίπουρο στην Αδελφότητα Αθηνών για το τσούξιμο στην κοπή της πίτας. Απ' ότι μας είπαν το τσίπουρο ήταν πολύ πρώτο και φέτος.
Τι ... καμάρι
"Τα' Ανδρούτσου η μάνα χαίρεται του Διάκου καμαρώνει γιατί έχουν γιους αρματολούς και γιους καπετανέους". Αυτοί οι στίχοι μου ήρθαν στο νού όταν σε αγώνα ης Αναγέννησης είδα δίπλα - δίπλα τον Αλέκο Πότση και τον Μπάμπη Κούρο να καμαρώνουν για τα βλαστάρια τους. Ωραίος παίκτης ο γιος του πρώτου, μόνιμος γκολτζής ο γιος του δεύτερους. Καμαρώνουν και με το δίκιο τους. Φέτος στην Αναγέννηση είναι όλοι παιχταράδες και κατά 90% παιδιά του χωριού. Η ομάδα μας είναι πρώτη με μεγάλη διαφορά από την δεύτερη. Αξίζουν συγχαρητήρια όλοι οι παίκτες η Διοίκηση και όλοι οι παράγοντες. Πολύς κόσμος στους αγώνες της ομάδας μας και όλοι εφέτος καμαρώνουμε και καλά κάνουμε.
Χάθηκε άδοξα
Ένας από τους πολλούς φιλόδοξους στόχους που έθεσε το νέο Δ.Σ. του Συλλόγου μας είναι και η ανασύσταση του Λαογραφικού Μουσείο. Λέμε ανασύσταση γιατί πριν 3-4 χρόνια έγινε μία μεγάλη προσπάθεια με αποτέλεσμα μια θαυμάσια δουλειά. Στην κεντρική πλατεία του χωριού στι^ν αίθουσα του Συνεταιρισμού λειτούργησε το Λαογραφικό Μουσείο, όμως για πολύ λίγο διάστημα. Λόγοι έξω από τις προθέσεις του Συλλόγου οδήγησαν στο να χαθεί τόσο άδοξα μια τόσο σοβαρή δουλειά. Πολλοί είχαν συμβάλλει τότε πολλοί είχαν βοηθήσει μα για νάμαστε δίκαιοι πρέπει να αναγνωρίσουμε τον κύρια πρωταγωνιστικό ρόλο του τότε προέδρου του συλλόγου μας Ηλία Πορίκη.
Πω - πω γουρούνια
θραύση έχει κάνει η κοινώς λεγόμενη γουρουνοπαρέα του χωριούμας. Μάθαμε και πόσα έριξαν μα δεν το λέμε γιατί ίσως βρεθούν κάποιοι που θα το χρησιμοποιήσουν για άλλον σκοπό. Μετά που το βάζεις που θα πλακώσουν και οι πρωτευουσιάνοι, αυτοί ντε που πυροβολούν από το δρόμο δίπλα από τα τζιπ, για νάχουν κοντά τα κιβώτια με τις σφαίρες. Ποιοι είναι στην γουρουνοπαρέα; Να, ο Γιώργος ο Κώστας, ο Μήτσος, ο Κίτας, ο Κώτσιος, ο Πέτρος, ο Γιωργάκης μπορεί να μου ξεφεύγει και κανένας. Ποιος έχουν όμως αρχηκυνηγό; Εδώ είναι γο ζουμί. Ποιος έχει οχτώ σκυλιά; Σκυλιά, όχι για μαμ κακά και νάνι μα που βγάζουν γο γουρούνι μέχρι να πεις Ντρέγας. Ήθελα όμως να ξέρω, η παρέα τσοντάρει Τίποτα για τα σκυλιά ή μοιράζονται τα γου ρούνια μέχρι γραμμάριο;
Σιδερένιος Μετά από μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του, ο προηγούμενος δήμαρχός μας κ. Δημήτριος Μπάσιος είναι μια χαρά. Χαρήκαμε πολύ και του ευχόμαστε "σιδερένιος". Στο εξής ας προσέχει περισσότερο γιατί ο τόπος τον χρειάζεται.
Β.Β.C. Μέσα στο καλοκαίρι στις 9 Αυγούστου μετά από πρωτοβουλία του Μπάμπη Μεντή και στην συνέχεια συμμετοχή του Π.Σ. Κεφαλόβρυσου, ήρθε στο χωριό συνεργείο του ΒΒC και ηχογράφησε το σπάνιο πολυφωνικό μας τραγούδι. Μαζεύτηκαν οι τελευταίοι της παλιάς γενιάς του τραγουδιού όπως: Δ. Μεντής - Χ. Κούρος - Χ. Ντίμας, μαζί με τους νεότερους τους Σ. Ντεμίρης - Ε. Γκερμότσης - Γ. Φούκης - Σ. Φούκης. Την φλογέρα του βλάχου βοσκού έπαιξε ο Η. Μεντής. Ακόμα περιμένουμε να μας στείλουν το CD. Οι Εγγλέζοι φημίζονται για την συνέπεια και την ακρίβεια. Λέτε να πέσαμε σε Εγκλέζους γιαλαντζί;
Στο σπίτι του Παύλου
Η ηχογράφηση των πολυφωνικών μας τραγουδιών από το συνεργείο του ΒΒC έγινε στο σπίτι του Παύλου Ντίμα, που το μετέτρεψαν σε στούντιο. Η υποδοχή που έγινε από τον Παύλο την γυναίκα του και τους γονείς του ήταν συγκινητική. Η βεράντα του ήταν γεμάτη τραπέζια στρωμένα με κεντητά τραπεζομάντηλα. Μεζέδες, πίτες, σαλάτες, φρούτα, γλυκά, κρασί, τσίπουρο τα πάντα υπήρχαν λες και είχε μεγάλη γιορτή. Οι Άγγλοι έπαθαν την πλάκα τους και ομολόγησαν πως τέτοια φιλοξενία δεν είχαν ξανασυναντήσει. Ήταν μια πραγματική διαφήμιση της βλάχικης φιλοξενίας.
ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ 
