Ένας είναι στο Πωγώνι ο μπομπάρας βρε  παιδιά
το καμάρι του Γκαμπάλιου και του Γκαλτιρίμ οντά.
Ένα είναι το σκυλί μέσα στην περιοχή
Είναι πράγματι καλό μα όχι και μοναδικό.
Μόλις πάνε για κυνήγι το γουρούνι ας του φύγει
το σκυλί μας βρε παιδιά μη μας φύγει μακριά.
Γιατί αν τύχει και αργήσει θα μας πιάσει καμιά κρίση
φώναξε ο Βαγγελάκης από την μεγάλη ράχη
Σπύρο τρέξε για τα' αμπέλια δεν υπάρχουν καρτέρια
τάου - τάου ο Μητρούσιας ρίχνει στην ασβεσταριά
Και κοιτάζει για να πέσει το ζουλάπι στην λακκιά.
Μα αυτό τον χαιρετάει και ο Μητρούσιας το κοιτάει.
Σκέφτεται το ρεζιλίκι θα περάσει από δίκη.
δε βαριέστε βρε παιδιά σάμα είναι πρώτη φορά
Ο Μπάμπης μας να είναι καλά και θα ρίξω άλλη φορά.

Έμπειρος ο μπασιουμακας
πήγε για τα πολυσταύρια
εντοπίζει τα γουρούνια
και τα κλείνει στα κριπούνια.
Στον Λούκα ήρθε το πρωί
και φωνάζει με πυγμή.
Ποιόν θα στείλω να τα φέρει
τον ξεφτέρι του Λευτέρη
όπου νάναι θα χαράξει
και θα βάλω μία τάξη
Ένα - ένα τα καρτέρια
τάβαλε ο μπασιουμακας
που να ήξερε ο καημένος
πως θα πάθαινε την πλάκα.
Στο καρτέρι ο Πηλίου Νάτσιας
Γάου - γάου τα σκυλιά
ακούγονται από μακρυά.
Περιμέναμαν το μπαμ
αχα αμάν - αμάν - αμάν.
Το ακούμε στο καρτέρι
του γαμπρού μας του Λευτέρη
τρέχει ο Μήτσιος με χαρά
για να δει τον σιαματά.
Βρε καημένα Λευτεράντζα
δεν καθόσουνα στην μπάντα
το γουρούνι δεν είν' μπεκάτσα.
Μου κάνες τον κάου - μπόυ
να σε πούμε όλοι γόη.
Και του χρόνου με υγεία
θα 'χεις άλλη ευκαιρία.

Μιντζιντέι, χώρε μάρι
Πάνου λε φέτσι χιμπάρι
τι σι αντούνε τούτε χώρα
κε ους ασπράγκε Παγιουχώρα.
Τισκρέτα τη Παγιουχώρα
ου μπικέ Κήτα τσας μόρε.
Ντούσι φουρμάνια, πόλη
κε ους ασπάργκε άγκουρου κου όιλι.
Στα ντι τζέτσι Κώστα Κήτα
τσι φιτσές λάι Πάνου Νίτα,
άϊσε λουκ νου ε σιακάτ
κε ους πουλτίμ μούλτε γκιζάι.
Στα ντι τζέτσι Φώτου Νάστα,
ντάτσλου μόι, φουτέτς λου γκράκα.
Αρσιρί σε Πάνου Μάρκου,
σμπάρου ατέλ σίμπε λαχίρι
μα βρά, τρε - πάτρου σούτι ντι λίρι.
Αρσιρί Γιωργάκη Μεντή ου λη μικέμ
σι ου λι πουλτίμ.
Στα ντι τζέτσι σι Νικολάκη Νάτσια
Πάνου τσι λου φέτσουτ γκίνι,
τσι τζέτς, κε ου λη ντάου μίνι.
σι μα νου ατζιούγκε ατσέλη τούτη
ιούς ντάου σει άλτη, κάμα μιούλτη.
Νικολάκη σι φέτσι μεράκ
κε κλόρε Πάνου ληγκάτ.
Ντι αώ λου τιρκούρε πόλη,
κάρτια αλ Κήτα σ' τούντε όιλι.
Κήτα κε τζέσι αλ Γιωργάκη
σ' τουντέμ όιλι αλ λάλη Γάκη.

Κέντε κούκου σι ττούγιε τότς.
Κισέσκ ρημένια τι μούντζ.
Τσένιτσγιε τρέγκ ντινίντι
σ' άφλε κουνάκια μα νήντι.
Φετίλη γκιούμιλη τουρμένε
νέγκ σ' για άπε λα φουντένε.
Σ'λα γκιλιέτσε, σ'λα στικιτόρε
σμουλτσέμ όιλι πληκητόρε.
Κρέστι γιάρμπα σι τρεντελίνα
τας σιάσε όιλι Σαμαρίνα.
Μούντζ μουσιάτς, τας πάσκε όιλι
σι φουμέγια σ' νιάγκε περιβόλι.

Τάχηνα ντημιάτσε, κουτιά τουρμένε
τι μουτράι πι στράνιε
σ' νόι βρε φλοκ ντι λένε.
Τη Πάστι, κεν τι αληξιάει, λα ρημένε.
ντη τη κουμνικάει λα ρημένε.
ντη σότσιλη ατέλη, τίνι τι αληντζιάει.
Κέντ φιτσιάει σουκάκια χίμα - λα ρημένε.
μα τσι ασπιράει κα λούνε - λα ρημένεν.
Φιτσιόριε λα κόγιε, τότς κου τήνη γκούρε.
Τι α μαλία ατάου, μούτου ντι ντινίντι
κε τι βέντ φιτσιόριε ντη γι ασπάρτς ντι μίντι.
Σιαμέα ντη συρμέ τηρκούτε ντηκούσιε,
μα τη σβέρκα ατάου, κα ντη λαντερούσιε.

Το πρωί το χαράϊ
πάνε όλοι για κοπή
και ο Νίκος πάει στη στρούγκα
φέρνει το Μιτσουμπίσι τούμπα.

Μέσα στο κακό το χάλι
πάει ο Κώτσιος να τον βγάλει
τη παγάνα ξεκινάει
στα καρτέρια να τα πάει.

Γεια σου Πίπη οργανωτή
με το φοβερό Ο.Β.
σαν το πιάνεις και μιλάς
αστραπές, βροντές σκορπάς.

Ξέχασαν τον Λευτεράντζα
που τον είχαμε καβάντζα
και καπνίζει σαν φουγάρο
μα ποτέ δεν έχει τσιγάρο.

Μας την έκανε ο Βαγγέλας
που ήτανε ο σύρε και έλας
τώρα ποιος θα πάει, ακούς;
Ποιος θα κόψει Σοριαστούς

Λάλε Μπουκιάς μπασουμάκας
πήγανε σαν τις γριές
για να κάψουν τις ροδιές.
Στα καρτέρια σαν έπανε
κάθονται και μασουλάνε
και ο Νίδας βρε παιδιά
τα μετρούσε ήταν εφτά.

Ας του ρίξω μια καλή
να τα πάω για φαν - κελί.
Νίδα άσε πια τα αστεία
είσαστε γηροκομεία.

Πως περνάνε τα ρημάδια (χρόνια)
και καθόσαστε στα σάδια.
Ο Μητσάρας μια απ' τα ίδια
μας εφεύγουνε στα φρύδια
τάβαλε μωρέ σκοπό
για να κάνει φονικό.

Τρέξτε από κει, τρέξτε απ' εδώ
πάνε για τον Ιταλό.
Από πίσω ο Αντρέας
λες και ήτανε δρομέας
με βροχή και με λιακάδα
λες να πάει Ολυμπιάδα; (2004)

Τσαραπιάνα και Ραβένια
δεν το είχαμε και έγνοια
μας εφεύγανε τα γουρούνια
αχ! και να 'χανε κουδούνια.

Φεύγανε μωρέ εκείνα
πάνε για την Μολοβίνα.
Λάλε Μπουκιά, Πηλίου Νάτσια
Κόλε Πότση Μπασιουμάκας
όλοι είναι κουμανταδόροι
τα γουρούνια βρε παιδιά
δεν βαριούνται με το ζόρι
μόνο θέλει μαεστρία να βαρέσεις 2-3.
Πρέπει μόνο να ακούς
για να πάνε σωριαστούς.

Όλοι σας πετάτε σπόντες
και μετά σας φταίει ο Μοντες.
Βάλτε γνώση, βάλτε νου
μη σας φύγουμε για αλλού
και μη λέτε τα σκυλιά
ότι παίρνουνε αλεπού.

Βλέπω απ' αυτά που λέτε
σας εστέγνωσε το σάλλιο.
Βάλτε γνώση αρχηγοί
μη σας στείλω τον Γκαμπάλιο.

Έχετε μια Ιστορία
Απ' τα χρόνια τα παλιά
ΛΑΒΔΑΝΗ ΚΙ ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ
πολεμώντας την Τουρκιά.

Και μαρτύρησαν μυριάδες
γέροι νέοι και παιδιά
όσπου τότε κάποια μέρα
ήρθε πάλι η Λευτεριά.

Μέρα κάποια του Φλεβάρη
που άνθισαν οι μυγδαλιές
με της ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗ ΧΑΡΗ
παιδούρια γέμισαν οι αυλές.

Κι ήρθε τότε μες στον τόπο
ευφροσύνη και χαρά
και γεμίσαν τα πουγγιά τους
από βίος κι από παρά.

Μα ξάφνου μήνας Αύγουστος
καταραμένος μήνας
όλο το σύμπαν καίγεται
Λάβδανη κι Αγια Μαρίνα.

Στην πύρηνη την κόλαση
φλογίζονται οι τόποι
σάρκες ανθρώπων καίγονται
σβήνουν μυριάδες κόποι.

Χάνουν οι μάνες τα παιδιά
καιτα παιδιά τις μάνες
απελιπισιά και χαμός
μαύρες χτυπούν καμπάνες.

Φωνές κραυγές αλαλαγμοί
η λαίλαπα φουντώνει
γίνονται στάχτη στη στιγμή
κι ο τόπος ερημώνει.

θρήνος και πόνος καικαημός
απλώνεται μαυρίλα
Αγία Μαρίνα Λάβδανη
μαύρη φορούν μανδηλα.

Ποτάμια μαύρα δάκρυα
δάκρυα απελπισμένα
σε αποκαΐδια χύνονται
πικρά και οργισμένα.

Αλοί και τρισαλοίμονο
στον έργμο τον κοσμάκη
που το χειμώνα θα διαβεί
στυς δρόμους με φαρμάκι.
Τρέξτε πλουσιοπάροχοι
και κράτος δώστε χέρι
γιατί εχθροί καραδοκούν
και νοσταλγούν τα μέρη.

Διοικείν εστί προβλέπειν
κι όχι τώρα να τα βλέπειν
εξέχασαν το Πωγώνι
κι ήρθαν τώρα μαύροι χρόνοι

Κατακαημένη Ήπειρος
φτώχεια κι αγνοημένη
μες στους αγώνες πάντα μπρος
πρώτη και δοξασμένη.