3η Σελίδα :Περιεχόμενα

Μόνο για γυναίκες - το γυναικείο κίνημα στο χωριό
Σκουπίδια, περί σκουπιδότοπου, ανακύκλωσης
Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτε και κάνει πολλά , χαμογελάστε, είναι μεταδοτικό
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ , η βιβλιοθήκη του χωριού προτείνει
ΓΑΜΟΙ - ΘΑΝΑΤΟΙ 1997 ,στο Κεφαλόβρυσο

Μόνο για γυναίκες
Δεν μπορω να καταλαβω τι παθαινουμε ολες εμεις οι γυναικες που ζουμε σ' αυτο το χωριο και δεν μπορουμε να βγουμε απ' το καβουκι μας. Μηπως μας εχουν κανει μαγια; Μηπως καμια καταρα;
 Αυτο το χωριο μου θυμιζει το χωριο του Αστεριξ στο οποιο την ημερα φαινονται λιγο οι γυναικες και τα βραδυα στα τσιμπουσια, ειναι μονο αντρες. Ετσι και στο δικο μας το χωριο στα καφενεια δεν υπαρχουν  γυναικες (εκτος απο αυτες που δουλευουν μεσα σ' αυτα). Οι αντρες να κατηγορουν παλι εμας που δεν βγαινουμε και να λενε οτι φταιμε μονες μας και οτι δεν μας απαγορευει κανενας να βγουμε. Κι αν δεν αισθανομαστε ανετα φταινε τα καφενεια που ειναι φτιαγμενα μονο για αντρες. Και δεν κανουν για γυναικες. Λενε οτι αν υπηρχε ενα οικογενειακο ταβερνακι θα μπορουσαν τα καφενεια να γινουν ετσι. 
Αυτοι (οι αντρες) η εμεις (οι γυναικες);  Στους πρωτους , τους αρεσει ετσι οπως ειναι, οσο περνουν αυτοι καλα συζητωντας και παιζοντας χαρτια. Και καποιες φορες λενε: Το Σαββατο λεω να βγαλουμε τις γυναικες για φαγητο (εκτος χωριου βεβαια) τι λετε; Τοτε ολοι ανεξαιρετως συμφωνουν και ετσι δεν αισθανονται ουτε την παραμικρη τυψη και εχουν την εντυπωση οτι ολα πανα καλα. Εμεις οι γυναικες τι κανουμε;  Μηπως θα πρεπει  να μαθουμε δηλωτη και να παμε στο ζαχαροπλαστειο για μια επιδειξη; Φανταζομαι τα μουτρα των αντρων. Θα μας κοιταζουν λες και ειμαστε απο αλλο πλανητη. Δεν μπορω να καταλαβω πως πεφτουμε ολες μετα απο λιγο καιρο σε αυτην την παγιδα της απομονωσης. Και οι πιο θαρραλέες βγαινουν μονο το καλοκαιρι (ευτυχως ερχεται καθε χρονο) και αυτο μονο μεχρι τα 50(χρονων) γιατι μετα δεν βγαινουν ουτε το καλοκαιρι. Το Χειμωνα σπιτι με τα παιδια και το πλεξιμο. Α ναι ! και μερικες φορες μαζευομαστε δυο-τρεις και αναρωτιομαστε τι μπορουμε να κανουμε για να λυσουμε το προβλημα.
Οσο για την κοινωνικη ζωη των γυναικων του χωριου (συλλογοι, κοινοτικα κ.τ.λ.)..,εκει εχουμε μαυρα μεσανυχτα. Για να μαθουμε γιαυτα η θα πρεπει να μας ενημερωσουν οι αντρες  η να παμε μονες μας στα καφενεια. Παρολο που εχουμε ενα πινακα ανακοινωσεων πολλες απο τις ανακοινωσεις μπαινουν, παλι, στα τζαμια των καφενειων, οπως η προσφατη (για την ασημουργια).Με λιγα λογια παλι επρεπε να μας ενημερωσουν οι αντρες. Δηλαδη απελπιστικη η κατασταση για μας τις γυναικες. Και εκει που ειχαμε λιγες ελπιδες για το καινουργιο καφενειο (πλατανος) απογοητευθηκαμε γρηγορα. Εγω λεω να παμε στην εκπομπη του Μικρουτσικου, μπας και αυτος καταφερει να μας βοηθησει ! Τοσους και τοσους εχει βοηθησει!!
NTAIZH
Περιεχόμενα
Σκουπίδια
  Οπως στα πιο πολλα, ετσι και στο θεμα της ανακυκλωσης, ξυπναμε λιγο αργα και τωρα σκεφτηκαμε οτι πρεπει να κανουμε κατι, αρχιζοντας απο τα βιβλια. Ο Συλλογος εκανε καδους για να μαζευονται τα παλια βιβλια, τα οποια θα πηγαιναν για ανακυκλωση. Εκτος απο αυτο, οπου και να πας, βλεπεις σακουλες και διαφορα σκουπιδια σκορπισμενα εδω κι εκει. Δεν μας τρομαζει η οψη τους. Κανουμε σαν να μην τα βλεπουμε. Εχουμε βαλει στοιχημα να μην αφησουμε κανενα αυλακι η λακκο χωρις σκουπιδια απο ολες τις μεριες του χωριου. Ακομα και τα μεγαλα σκουπιδια δεν τα παμε καν στο σκουπιδοτοπο, αλλα τα πεταμε οπου μπορουμε. Εμας δεν μας τρομαζουν ολα αυτα που ακουμε για μολλυνση του περιβαλλοντος ! Ασε λεμε, θα φροντισουν οι αλλοι για αυτα.
  Μια επισκεψη στον σκουπιδοτοπο θα επρεπε να μας πεισει οτι τα σκουπιδια ειναι τρομακτικα, πολλα.Δεν προσπαθουμε καν να ξεχωρισουμε οσα απο αυτα μπορουν να ανακυκλωθουν.Θα μπορουσαμε τις σταχτες να τις ριξουμε στους κηπους, τα αποφαγια στα αδεσποτα και για τα γυαλινα και αλουμινενια θα επρεπε να εχουμε ειδικους καδους.  Ειναι καιρος να αποφευγουμε να αγοραζουμε ολα αυτα τα αναψυκτικα, σε πλαστικα μπουκαλια και να κουβαλαμε τα ψωνια σε χαρτινες η πανινες τσαντες. Στα παιδια θα πρεπει να μαθουμε να μην πετουν  οπου μπορουν τα σκουπιδια. Τωρα το χειμωνα , οταν καιμε το τζακι θα πρεπει να σκεφτουμε ολα αυτα τα δεντρα που κοβουμε χωρις καν να σκεφτουμε την αναδασωση.
Περιεχόμενα
Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτα και κάνει πολλά
Πλουτιζει εκεινον που το δεχεται χωρις να πτωχαινει εκεινον που το δινει.
Δεν διαρκει παρα μια στιγμη, αλλα η αναμνηση του μπορει να ειναι καμια φορα αιωνια.
Κανεις δεν ειναι πλουσιος ωστε να μην το εχει αναγκη και κανεις τοσο φτωχος ωστε να μη το αξιζει.
Δημιουργει την ευτυχια στο σπιτι.
Ειναι ενα στηριγμα στις υποθεσεις και ορατη ενδειξη φιλιας.
Αναπαυει τον κουρασμενο, δινει θαρρος στον απογοητευμενο,
παρηγορει μεσα στη λυπη και ειναι αντιδοτο σε καθε θλιψη.
Κι ομως, δε δανειζεται, δεν αγοραζεται, δεν κλεβεται γιατι ειναι κατι που εχει αξια μονο τη στιγμη που δινεται.
  Και αν καμια φορα συναντησετε κανενα προσωπο που δεν σας δινει το χαμογελο που αξιζετε, σταθειτε γενναιοδωροι και προσφερετε του το δικο σας. Γιατι κανεις δεν εχει τοση αναγκη απο ενα χαμογελο οσο εκεινος που δεν μπορει να το δωσει στους αλλους.
Περιεχόμενα
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της βιβλιοθήκης
Η βιβλιοθηκη του Εκπολιτιστικου Συλλογου περιεχει πολλα και ενδιαφεροντα βιβλια. Σε μια προσπαθεια επαναλειτουργιας της βιβλιοθηκης σας ανακοινωνουμε οτι μπορειτε να δανειζεστε βιβλια, καθε Κυριακη απο 12:00 εως 13:00 το πρωι.
Σαν αρχη σας προτεινουμε ( απο αυτα που εχουμε διαβασει):
Η φόνισσα του Παπαδιαμάντη
Η κερένια κούκλα του Παπαδιαμάντη
ΤΟΞΙΚΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - Susan Forward
Το αμαρτημα - Τζόζεφιν Χάρτ
ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ - Ρίτσος
Περιεχόμενα
ΓΑΜΟΙ - ΘΑΝΑΤΟΙ 1997
Γάμοι 1997
Κολέμπας Μιχαήλ με Λούτσου Ζωή
Φούκης Κων/νος με Γραμμόζη Aννα
Κούρος Ερμής με Νατσίκου Χριστίνα
Νίτας Νικόλαος με Πορίκη Κωσταντίνα
Παπουτσής Ανδρέας με Μεντή Καλλιόπη
Μεντής Σπύρος με Φούκη Σπυριδούλα
Μεντής Χρήστος με Τσιόλη Ευαγγελία
Μπεράτης Χρήστος με Λιάκου Ιωάννα
Τσέπας Σπυρίδων με Πάσχου Δέσποινα
Μεντής Πέτρος με Κούρου Ιλιάνα
Θάνατοι 1997
Γραμμόζης Γεώργιος του Ανδρέα
Νάνης Νικόλαος του Μιχαήλ
Μάνη Σωτηρία του Περικλή
Κούρου Όλγα του Νικολάου
Μεντής Κων/νος του Χρήστου
Νάνης Απόστολος του Μιχαήλ
Μάνης Ζίκος του Νιχαήλ
Νίτας Ηλίας του Νικολάου
Φούκη Μαρία του Βασιλείου
Νίτα Ευδοκία του Παναγιώτη