ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ
από adizou από Friday 29 October 2004



ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
“Ένα βραδάκι, βρε παιδιά, μάς στήσανε καρτέρι
Και μάς περικυκλώσανε μέσα στου Μαουνιέρη Κάποιος μπαμπέσης, ο άτιμος,
μαρτύρησε το χάνι Κι’ ήρθαν Και μάς μπλοκάρανε, δώδεκα πολιτσμάνοι. Τα γκλόπ
βαρούσαν δώδεκα, Κι’ εμείς μαστουρωμένοι Τρεις κάμες ξεβρακώσαμε, μα βγήκαμε
χαμένοι Φάγαμε ξύλο, βρε άθεο, μον’ πού δεν μάς σκότωσαν Και όλους από τέσσερα
Χρονάκια μάς φορτώσαν. Ζεϊμπέκικο. Ανώνυμο τραγούδι τής φυλακής πιθανόν γύρω
στο 1900.

ΣΑΝ ΠΕΘΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ
“Άντε, σαν πεθάνω τι θα πούνε
Πέθανε Κάποια παιδί
Πέθανε Κι’ Ένας λεβέντης
Πού γλεντούσε τη ζωή
‘Αμάν! ‘Αμάν!
“Άντε, σαν πεθάνω στο καράβι
Ρίξτε με μες στο γιαλό
Να με φάνε το μαύρα τα ψάρια
Και το αρμυρό νερό
‘Αμάν! ‘Αμάν!
Ζεϊμπέκικο Ανώνυμο γύρω στα 1900.

ΜΑΝΑΚΙ ΜΟΥ
Μανάκι μου (τρις) — πονεί το κεφαλάκι μου
Μανάκι μου Και βρε Και βρε — πού θάβρεις μάγκα σαν και ‘με.
Τι με κυττάς νταήδικα (τρις) — θαρρείς πώς σε φοβήθηκα;
‘Εκεί πού πάς εκεί πού πάς — εκεί πού πάς μην ξαναπάς
‘Εκεί πού πάς μην ξαναπάς το κεφαλάκι σου θα φας. ‘Έχασα τη μανδύα μου απ’ την
απροσεξία μου. Κυρ αστυνόμε μη βαράς δεν φταιω ‘γώ ο φουκαράς.