|
|
|
«ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΚΙΑΜΗΛ - ΜΠΕΗ»
ΦΩΤΑΚΟΥ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΒΙΒΛΙΟ 2Ο ΚΕΦ. ΙΔ
Σελ. 255
|
|
Πῆραν τά κάστρα πῆραν τα, πῆραν καί τά ντερβένια
πῆραν καί τήν Τριπολιτσά, τήν ξακουσμένη χώρα.
Κλαίουν τούς δρόμους Τούρκισσες, κλαίουν Ἐριμοποῦλες,
κλαίει καί μιά χανούμισσα τό δόλιο τόν Κιαμήλη:
«Ἀχ, ποῦ’ σαι καί δέ φαίνεσαι καμαρωμέν’ ἐφέντη;
»Ποῦ’ σουν κολόνα τοῦ Μωριᾶ καί φλάμπουρο στήν Κόρθο;
»Εἴσουν καίο στήν Τριπολιτσά θεμελιωμένος πύργος.
»Στήν Κόρθο πλια δέ φαίνεσαι οὐδέ μέσ’ στά Σαράγια.
»Ἕνας παπᾶς σοῦ τἄκαψε τά ἔρμα τά παλάτια».
Κλαίουν τ’ ἀχούρια γι’ ἄλογα καί τά τσαμιά γι’ ἀγᾶδες.
|
|
«ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΧΗΝ ΤΟΥ ΛΑΛΑ»
ΦΩΤΑΚΟΥ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΒΙΒΛΙΟ 1Ο ΚΕΦ. Η
Σελ. 156
|
Θέλ’τε ν’
ἀκοῦσ’τε κλάϋματα, δάκρυα καί μοιρολόγια;
Περάστε ἀπ’ τόν Μπάστηρα κι’ ἀπό τό Πέρα Λάλα
καί κεῖ ν’ἀκούστε κλάϋματα, τούρκικα μοιρολόγια
ν’ ἀκούστε τίς Λαλιώτισσες τίς καλομαθημένες
πῶς κλαῖνε καί πῶς θλίβονται, πῶς χύνουν μαῦρα δάκρυα
ν’ ἀκούστε την Χασάν Φειδοῦ τήν ἀδελφή τοῦ Ἀλη - Ἄγα
πῶς κλαίει καί πῶς θλίβεται, καί χύνει μαῦρα δάκρυα.
Μές στά μπετένια κάθεται, τήν Κάπελη ἀγναντεύει.
Βλέπει μπαϊράκια μέ σταυρούς καί Φράγκους μέ καπέλα.
Ψιλή φωνίτσαν ἔβαλεν ὅσο κι’ ἄν ἐδυνάσθη.
Ἔχει τά χέρια σταυρωτά καί τήν καρδιά κρατώντα
παίρνει καί πάει στό Βόἵβοντα κι εἰς τόν Βεϊζουλάγα
κι ἀπό μακρυά τόν χαιρετᾶ κι ἀπό κοντά τοῦ λέει :
»Πασᾶ μ’ἔρχετ’ὁ Μόσκοβος. Πασᾶ μ’ ἔρχετ’ ὁ Φράγκος».
»Μωρή δέν εἶν’ ὁ Μόσκοβος. Μωρή δέν εἶν’ ὁ Φράγκος
παρά εἶναι οἱ ραγιᾶδες μας καί φέρνουν τό χαράτσι».
Στοῦ Πούσι ἐρρίξανε ὀρδί, στήν Κάπελη εἶναι βίγλες.
Πιάνουν καί γράφουν μιά γραφή καί στέλλουν τοῦ Κολλιόπλου:
»Σέ σένανε Κολλιόπουλε καί Καπετάν – Γιωργάκη!
Ἐμεῖς ἀδέρφια εἴμαστε κι’ ἀδέρφια θά γενοῦμε».
«Ἀκόμα βρέ βρωμότουρκοι καί σεῖς παλιομουρτᾶτες
»ἐμεῖς ἀδέρφια είμαστε κι ἀδέρφια θά γενοῦμε;
»Ταχιά θά ἰδῆτε πόλεμο καί κλέφτικο ντουφέκι».
|
| | | |
