τούτους αὐτῷ ζεύξαντι ἐπέτασσε σπείρειν δράκ
(ὁ δράκων, γεν. εν.) ὀδ
(ὁ ὀδούς, αιτ. πλ.)
δῆλοι δὲ τῶν τε δορ
(τὸ δόρυ, γεν. πληθ.) τῇ κινήσ
(ἡ κίνησις, δοτ. εν.) καὶ τῶν κεφαλ
(ἡ κεφαλή, γεν. πλ.)
ὦ ἄν,
(ὁ ἀνήρ, κλ. εν.) καὶ σὺ, ὦ γῦν,
(ἡ γυνή, κλ. εν.) ἀκούσατε τὸν πόθον τῆς μακαρίας ταύτης ψυχῆς
τουτὶ δ'
ἔγωγε πολλοῦ δέω μὴ λέγειν ὡς Περικλ
(ὁ Περικλῆς, αιτ. πλ.)
ἔγωγε μάλιστα τεθαύμακα, ἐπὶ τραγῳδ
(ἡ τραγωδία, δοτ. εν.) Σοφοκλ,
(ὁ Σοφοκλῆς, αιτ. εν.)
μετὰ χαλεπῶν ὠδ
(ἡ ὠδίς, γεν. πλ.) νοσή
(τὸ νόσημα, αιτ. πλ.) ἔτεκεν ἀνίατα
Ἔχει δὲ ἀστέρ
(ὁ ἀστήρ, αιτ. πλ.) ἐπὶ τῶν κτεν
(ὁ κτείς, γεν. πλ.) ἑκατέρων
κείσθω δὴ τῷ πατ
(ὁ πατήρ, αιτ. εν.) ἀποκτείναντι θυμ
(ὁ θυμός, δοτ. εν.) θάνατος ἡ ζημία
τὴν δὲ οὐσίαν αὐτοῦ ἐχαρίσατο τῇ
βασιλίσσ
(βασίλισσα, δοτ. εν.)
ὁ μὲν Δάφνις ὑπὸ τῇ δρ
(ἡ δρῦς, δοτ. εν.) τῇ συνήθει καθεζόμενος ἐσύριττε
Ῥωμύλῳ δώδεκα γῦ
(ὁ γύψ, ον. πλ.) ἐφάνησαν ἐπὶ τῇ κτίσ
(ἡ κτίσις, δοτ. εν.) τῆς Ῥώμης |