ἔνιοι δὲ στέ
(τὸ στέαρ, δοτ. εν.) χην
(ἡ χήν, γεν. εν.) ἀξιοῦσι μίξαντας οὕτω χρῆσθαι
μὴ μέντοι θαύμαζε τὴν
τοῦ πυρ
(τὸ πῦρ, γεν. εν.) μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν τοῦ ὕδ
(τὸ ὕδωρ, γεν. εν.) φύσ
(ἡ φύσις, αιτ. εν.)
τὸ δὲ παλαιὸν ἄβατος ἦν γυναι
(ἡ γυνή, δοτ. πληθ.) ἐλευθέραις οὗτος ὁ νεώς
τινὲς τῶν τότε ἐξεπλάγησαν
ὑφʼ ἡδον,
(ἡ ἡδονή, γεν. εν.) ὥστε ᾄδοντες ἠμέλησαν σίτ
(ὁ σῖτος, γεν. πληθ.) τε καὶ ποτῶν
ὠμὰ κρέ
(τὸ κρέας, αιτ. πλ.) χερσαίων τε καὶ πτηνῶν ζῴων προσενεγκόντες οἱ ὀψοποιοὶ
ἔφασαν…
ὁ δὲ δοὺξ Ῥωμαίων σὺν τοῖς κτή
(ὁ κτήτωρ, δοτ. πλ.) ἐξελθὼν ἐσκύλευσε τὰ λείψανα τῶν Περσῶν
ἐκ δὲ τῆς
ῥ
(ἡ ῥίς, γεν. εν.) αἵματ
(τὸ αἷμα, γεν. εν.) ἔρρεον κρουνοί
τῷ Λικιν
(ὁ Λικίνιος, δοτ. εν.) καὶ ταφὴν δημοσίαν καὶ ἀνδρι
(ὁ ἀνδριάς, αιτ. εν.) ἔδωκε τελευτήσαντι
ἔπεισε θώρα
(ὁ θώραξ, αιτ. πλ.) ἐνδύεσθαι καὶ ἐπιτίθεσθαι κνημ,
(ἡ κνημίς, αιτ. πλ.) πρὸς δὲ ἀσπί
(ἡ ἀσπίς, δοτ. πλ.) Ἀργολικαῖς χρῆσθαι
μάλιστα δὲ τοῦτο συμφανές ἐστιν
ἐπὶ τῆς ῥίν
(ῥῖνα, γεν. εν.)
λύχνος τε ἡμμένος εἰσεφέρετο θεραπαιν
(ἡ θεραπαινίς, δοτ. εν.) τοῦτο τοῦ πρεσβ
(πρεσβύτης, γεν. εν.) προστάξαντος |