Η προσέγγιση της ΤΝ με γνωστικά μοντέλα

Για να πούμε ότι ένα δεδομένο πρόγραμμα σκέφτεται σαν άνθρωπος, θα πρέπει να έχουμε κάποιον τρόπο να προσδιορίσουμε το πως σκέφτονται οι άνθρωποι. Θα χρειαστεί να μπούμε στο εσωτερικό της ίδιας της λειτουργίας του ανθρώπινου νου. Υπάρχουν δύο τρόποι για να γίνει:

• με την ενδοσκόπηση, προσπαθώντας να συλλάβουμε τις ίδιες μας τις σκέψεις καθώς πραγματοποιούνται, και

• με ψυχολογικά πειράματα.

Από τη στιγμή που θα έχουμε μια ακριβή θεώρηση της νόησης, θα είναι δυνατό να εκφράσουμε αυτή τη θεωρία ως πρόγραμμα υπολογιστή. Αν οι συμπεριφορές εισόδου-εξόδου και χρονισμού του προγράμματος συφμωνούν με τις αντίστοιχες ανθρώπινες συμπεριφορές, αυτό είναι ένα τεκμήριο ότι μερικοί από τους μηχανισμούς του προγράμματος μπορεί να λειτουργούν όμοια και στον άνθρωπο. Για παράδειγμα, οι Allen Newell και Herbert Simon, οι οποίοι ανέπτυξαν το GPS (General Problem Solver (Γενικός Λύτης Προβλημάτων), Newell and Simon, 1961) δεν αρκέστηκαν στο να λύνει το πρόγραμμα τους σωστά τα προβλήματα. Τους ενδιέφερε περισσότερο η σύγκριση της ακολουθίας συλλογιστικών βημάτων του με την αντίστοιχη ακολουθία συλλογιστικών βημάτων των ανθρώπων που έλυναν το ίδιο πρόβλημα.

Σ' αυτή τη προσέγγιση, η Ψυχολογία και η Γνωσιακή Επιστήμη είναι σημαντικές επιστήμες. Το διεπιστημονικό πεδίο της Γνωσιακής Επιστήμης (cognitive science) φέρνει στον ίδιο χώρο υπολογιστικά μοντέλα της Τεχνητής Νοημοσύνης και πειραματικές τεχνικές της Ψυχολογίας, με σκοπό τη δημιουργία ακριβών και πειραματικά επαληθεύσιμων θεωριών για τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου νου. Η Γνωσιακή Επιστήμη είναι ένα συναρπαστικό πεδίο που αξίζει να έχει την δική του εγκυκλοπαίδεια (Wilson και Keil, 1999).

Βιβλιογραφία

1. Russell & Peter Norvig, Τεχνητή Νοημοσύνη, μια σύγχρονη προσέγγιση, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2η εκτύπωση, http://aima.uom.gr/