Ο
κατά κόσμον Αριστοτέλης Νικολαΐδης γεννήθηκε στην
Προύσα το 1880. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1904, αφού
υπέβλαε διατριβή με τίτλο "Η παρ' ημίν εκκλησιαστική αρχιτεκτονική εν
τη ιστορική αυτής αναπτύξει".
Διάκονος χειροτονήθηκε στην Προύσα στις 29 Φεβρουαρίου 1904 από τον Μητροπολίτη
Προύσης
Ναθαναήλ και Πρεσβύτερος στη Βέρροια στις 15 Αυγούστου 1906 από τον
Μητροπολίτη
Βερροίας Απόστολο. Υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος της
Μητροπόλεως
Νεοκαισαρείας (1904-Αύγουστος 1905) και της
Μητροπόλεως Κασσανδρείας (1905-Αύγουστος 1906).
Επίσης υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος των Μητροπόλεων
Βερροίας (1906-Οκτώβριος 1909) και
Σερρών (1909-1911). Στις 5 Ιουνίου 1911 χειροτονήθηκε στις Σέρρες τιτουλάριος Επίσκοπος
Χριστουπόλεως, Βοηθός Επίσκοπος της
Μητροπόλεως Σερρών. Τη χειροτονία τέλεσε
ο Μητροπολίτης
Σερρών Απόστολος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες
Δράμας Αγαθάγγελο και
Γρεβενών Αιμιλιανό. Στις 16 Ιουλίου 1914 εξελέγη Μητροπολίτης
Ναυπακτίας και
Ευρυτανίας και στις 6 Σεπτεμβρίου 1932 Μητροπολίτης
Φθιώτιδος. Εκοιμήθη
στην Αθήνα στις 21 Οκτωβρίου 1958. |