Μ/ΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΑΜΝΑΣ

Η Ροδόπη από την οποία πήρε το όνομα του το ομώνυμο όρος και ο νομός, ήταν σύμφωνα με τη μυθολογία κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος και μία από τις συντρόφισσες της Περσεφόνης, ενώ σύμφωνα με ένα άλλο μύθο ήταν κόρη του Πόντου ή του Στρυμώνα και σύζυγος του Αίμου.

Στα σημερινά όρια του νομού Ροδόπης κατοικούσαν κατά την Αρχαία Περίοδο (1.100 - 324 π.Χ.) οι Κίκονες και οι Βίστονες. Ο εξελληνισμός των Θρακών έγινε με γρήγορους ρυθμούς στα ελληνιστικά χρόνια και η κοινή φυλετική τους καταγωγή με τους Έλληνες οδήγησε τους δύο λαούς σε κοινή ιστορική πορεία.

Η κατάληψη της Θράκης έγινε στα 1352 από το γιό του Σουλεϊμάν, Ορχάν. Λίγο αργότερα ήλθε η σειρά της Καλλιπόλεως και της Κουμουτζηνά (σημερινής Κομοτηνής). Άμεση συνέπεια αυτής της κατοχής για 550 συναπτά έτη, υπήρξε η μεταβολή της δημογραφικής σύνθεσης της περιοχής.

Στη διάρκεια του 19ου αιώνα σημαντικές εξελίξεις, όπως η ελληνική επανάσταση, οι μεταρρυθυμίσεις του Χάττι Χουμαγιούν και η προοδευτική εξασθένιση της οθωμανικής παντοδυναμίας, δίνουν περιθώρια στην πρόοδο των υπόδουλων στην περιοχή. Στο τελευταίο τέταρτο του αιώνα και στις αρχές του 20ου, η ελληνική αστική κοινότητα της Κομοτηνής κατέχει τα σκήπτρα του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου, που διενεργείται πλέον μέσω του σιδηρόδρομου.

Τα προϊόντα της κοιλάδας (καπνός, σιτηρά, κ.α.) διακινούνται από έλληνες εμπόρους, οι οποίοι σύντομα πλουτίζουν και αποκτούν μεγάλα αγροκτήματα. Εντυπωσιακά αρχοντικά που σώζονται ως σήμερα, δίδουν το μέτρο της οικονομικής άνθησης που γνώρισε η περιοχή. Αξιόλογα αποτελέσματα έχουν επίσης σημειωθεί και στον πνευματικό τομέα.

Στη δεκαετία του 1910 η μακρόχρονη βουλγαρική κατοχή είχε καταστρεπτικές συνέπειες στου χριστιανούς, αλλά και στους μουσουλμάνους της Θράκης. Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου επιδικάζει την περιοχή στην ηττημένη Βουλγαρία και δεδομένης της επιμονής της ελληνικής κυβέρνησης, οι χριστιανοί και μουσουλμάνοι της περιοχής ιδρύουν για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας τη βραχύβια Δημοκρατία της Γκιουμουλτζίνας με πρωτεύουσα την Κομοτηνή. Η βουλγαρικο-τουρκική συνθήκη της Κωνσταντινούπολης το Σεπτέμβριο του 1913 ωστόσο αίρει και τα τελευταία εμπόδια για τη στρατιωτική κατάληψη της περιοχής.

Στις 14 Μαίου 1920, σε συνέχεια της ήττας των δυνάμεων του λεγόμενου Άξονα και την κατάληψη της Θράκης από τα διασυμμαχικά στρατεύματα, το νοτιοδυτικό τμήμα της Μεγάλης Θράκης ενσωματώνεται στην Ελλάδα