Ιεραρχία - Σχέσεις εξουσίας - σελ. 169

«Δε σε εμπιστεύομαι;» ρώτησε ο Μακ, αλλά αυτό δεν ήταν κανονική ερώτηση. Ήταν η διαπίστωση ενός γεγονότος και το γνώριζε. Φαίνεται ότι το γνώριζαν και οι άλλοι, και στο τραπέζι επικράτησε σιωπή.

«Μακένζι», είπε η Σάραγιου, «δεν μπορείς να παραγάγεις εμπιστοσύνη, όπως δεν μπορείς να "κατασκευάσεις" ταπεινότητα. Ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Η εμπιστοσύνη είναι ο καρπός μιας σχέσης όπου ξέρεις ότι σε αγαπούν. Επειδή όμως εσύ δεν ξέρεις ότι εγώ σ' αγαπώ, δεν μπορείς να με εμπιστευτείς».

Ακολούθησε νέα σιωπή, και τελικά ο Μακ κοίταξε την Μπαμπάκα. «Δεν ξέρω πώς μπορώ να το αλλάξω αυτό», είπε.

«Δεν μπορείς, τουλάχιστον όχι μόνος σου. Μαζί όμως θα παρακολουθούμε τη διαδικασία της αλλαγής. Προς το παρόν θέλω να είσαι απλώς μαζί μου και να διαπιστώσεις ότι η σχέση μας δεν αφορά την απόδοση ή το ότι πρέπει να με ευχαριστήσεις. Δεν είμαι κανένας παλικαράς, ούτε κάποια εγωκεντρική και απαιτητική μικρή θεότητα που επιμένει στον δικό της τρόπο. Είμαι καλός και επιθυμώ μόνο το καλύτερο για σένα. Αυτό δεν μπορείς να το διαπιστώσεις μέσα από τις ενοχές, τις επικρίσεις ή τον καταναγκασμό, αλλά μόνο μέσα από μια σχέση αγάπης. Και εγώ σε αγαπώ πραγματικά».

Η Σάραγιου σηκώθηκε από το τραπέζι και κοίταξε τον Μακ στα μάτια. «Μακένζι», είπε, «αν σ' ενδιαφέρει, θα ήθελα να με βοηθήσεις στον κήπο. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που πρέπει να κάνω πριν από την αυριανή γιορτή. Μήπως, σε παρακαλώ, μπορούμε να κουβεντιάσουμε εκεί τα επιμέρους θέματα της συζήτησής μας;»

«Ασφαλώς», απάντησε ο Μακ και, αφού ζήτησε συγγνώμη, σηκώθηκε από το τραπέζι.