Απόψεις ( Eπιμέλεια Ζαχαρίας Σκαφίδας )
Μνημοτεχνική
Πως να θυμάστε απίθανα πράγματα.
Ένα παλιό άλλα και πάντα επίκαιρο άρθρο από το βιβλίο " Η τέχνη να βοηθάτε την μνήμη" Παρίσι 1899
που περιγράφει μεθόδους απομνημόνευσης που ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούν οι θαυματοποιοί.
1. 0ι αριθμημένες αρθρώσεις
Ή χρησιμοποίηση των μεθόδων πού ακολουθούν θα βοηθήσει αποτελεσματικά στην ανάμνηση των αριθμών. Με λίγη συνήθεια, οι χρονολογίες, Οι τύποι, οι τιμές κ. λ, π. μπορούν να εγγράφονται στιγμιαία με τη μορφή μερικών λέξεων, κατασκευασμένων με τέτοιο τρόπο ώστε να βρίσκει κανείς μέσα τους, χωρίς δυσκολία, τον αριθμό πού έχει βάλει, θέλουμε π, χ. να χαράξουμε στο μυαλό μας τον αριθμό των κύριων οστών του ανθρώπινου σώματος πού είναι 198, Πρώτα ? πρώτα θα αντικαταστήσουμε τον κάθε αριθμό, 1, 2, 3, ... Ο με ένα σύμφωνο, ως έξης:
στο 1 θα αντιστοιχεί το ν
» 2 » λ
» 3 » κ,γ,χ
» 4 » δ
» 5 » τ
» 6 » σ
» 7 » ζ, ξ, Ψ
» 8 » π, β, φ
» 9 » ρ
» 0 » μ
Μ' αυτά τον τρόπο το 198 θα αντιπροσωπεύεται από τα γράμματα ν, ρ, π. Με τα γράμματα αυτά θα κατασκευάσουμε ισάριθμες λέξεις πού να έχουν κάποια σχέση με τ' ανθρώπινα κόκαλα. Π. χ. τις λέξεις να ραγίζουν ποτέ. Είναι φανερό πώς μπορούμε να συγκρατήσουμε πολύ ευκολότερα τη φράση:
Φωτοαρχαιολογία ( Του Αντώνη Κάτανου )
Δρακόσπιτα
Ιδιότυπα κτίσματα, κατασκευασμένα από μεγάλες, πλακόμορφες, σχιστολιθικές πέτρες, κατά το ψευδοϊσόδομο σύστημα. Βρίσκονται στη νοτιοδυτική Εύβοια, κυρίως στο όρος Όχη. Έχουν σχήμα τετράπλευρου ορθογώνιου, με μεγάλο πάχος στην τοιχοποιία. Οι διαστάσεις του δ. της Όχης είναι 4,87 χ 9,80 μ. Οι κατασκευές αυτές είναι πολύ φροντισμένες? ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στους αρμούς των λίθων, ορισμένοι από τους οποίους έχουν τεράστιες διαστάσεις. Οι σχισμές στον τοίχο δεξιά και αριστερά της θύρας εισόδου χρησιμεύουν ως φωτιστικά ανοίγματα. Η στέγη του κτίσματος είναι διαμορφωμένη κατά το εκφορικό σύστημα (κάθε σειρά λίθων εξέχει στο μέσο περισσότερο από την προηγούμενη). Το άνοιγμα που σχηματίζεται στην κορυφή καλύπτεται από μία πλάκα (το κλειδί).
Αρκετά από τα δ. έχουν καταστραφεί γιατί το υλικό τους χρησιμοποιήθηκε στους νεότερους χρόνους. Πολλές συζητήσεις έχουν γίνει για τη χρήση και για τη χρονολόγησή τους. Έτσι, έχει υποστηριχθεί ότι χρησίμευαν ως τάφοι, κατοικίες βοσκών, φρυκτωρίες ή ναοί.
Κατά τον καθηγητή Ν. Μουτσόπουλο που ερεύνησε ανασκαφικά το αποκαλούμενο Σπίτι του δράκου της Όχης, τα δ. είναι κατασκευάσματα των αρχαιότερων κατοίκων της Εύβοιας (Πελασγών, Δρυόπων, Αβάντων κ.ά.), που ήξεραν να οικοδομούν με την κυκλώπεια τεχνική. Με βάση τα ευρήματα των αρχαϊκών και νεότερων χρόνων (αγγεία, κάρβουνα, κόκαλα κ.ά.), εικάζεται ότι το δ. της Όχης λειτουργούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα ως χώρος θυσιών. Το δ. αυτό πιθανόν να ήταν ναός των Δρυόπων? η λατρεία συνεχίστηκε εκεί έως τους ελληνιστικούς χρόνους, γιατί οι κάτοικοι εξακολούθησαν να το θεωρούν ως τόπο καθαγιασμένο.
Με τα δ. συνδέονται πολλοί νεοελληνικοί θρύλοι.
H εξέλιξη της σημαίας ( Του Ζαχαρία Σκαφίδα )
Tα σύμβολα της σημαίας: Ο δικέφαλος αετός στην Ευρώπη
Ο αετός στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Α.Ρ.Α)
Οι αετοί είναι το κατ' εξοχήν εραλδικό ζώο στην Α.Ρ.Α. Στις γερμανικές φυλές ο αετός ήταν το πουλί του Θεού Οντίν και στους Ρωμαίους το σύμβολο του αυτοκράτορα. Ο Καρλομάγνος αφού στέφθηκε αυτοκράτορας από τον πάπα (800 μ.χ)θεώρησε τον εαυτό του διάδοχο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ονόμασε την αυτοκρατορία Α.Ρ.Α. Φυσικό ήταν να υιοθέτηση τον αυτοκρατορικό αετό τον Ρωμαίων με την διαφορά ότι κοίταζε αριστερά. Πριν το 1815 δεν υπήρξε Γερμανικό κράτος. Μετά το 1400 ένας από τους τίτλους του αυτοκράτορα ήταν και βασιλιάς της Γερμανίας. Το 1433 ο δικέφαλος υιοθετείται από τον αυτοκράτορα Sigismund και βάζει το έμβλημα του στο στήθος του δικέφαλου. Από τα μέσα του 15ου αιώνα και μετά, οι αντίστοιχοι αυτοκράτορες βάζουν το έμβλημα της δυναστείας τους στο στήθος του αετού.
Όλο και περισσότερο, αλλά όχι ομοιόμορφα, ο αετός απόκτησε ένα ξίφος και μια σφαίρα, καθώς επίσης και μια κορώνα. Το 1806 με την επικράτηση του Ναπολέοντα διαλύεται η Α.Ρ.Α. και το έμβλημα δεν υφίσταται. Τότε πηγαίνει στην αυτοκρατορική ράβδο του Ναπολέοντα και στην επίστεψη των σημαιών του. Η Αυστρία που είχε αναλάβει την ηγεσία τη ένωσης, είχε υιοθετήσει αμέσως πριν από τη διάλυση της Α.Ρ.Α. τον δικέφαλο, οπότε μέχρι το 1848 χρησιμοποιείται το έμβλημα της Αυστρίας. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης 1848, μια νέα κάλυψη όπλων του Ράιχ υιοθετήθηκε από τη γερμανική εθνική συνέλευση στην εκκλησία του ST Paul στη Φρανκφούρτη. Ο μαύρος δικέφαλος αετός διατηρήθηκε, αλλά χωρίς τα τέσσερα σύμβολα του αυτοκράτορα, το ξίφος, την αυτοκρατορική σφαίρα, το σκήπτρο και τη κορώνα. Ο αετός στηρίχτηκε σε μια χρυσή ασπίδα πάνω της ήταν ένα πεντάκτινο χρυσό αστέρι. Και στις δύο πλευρές η ασπίδα πλαισιώθηκε από δύο σημαίες με μαύρο, κόκκινο και χρυσό χρώμα.Το έμβλημα, εντούτοις, δεν κέρδισε ποτέ τη γενική αποδοχή.
Περισσότερα...