HomeΗ εμφάνιση της σημαίαςΤα σύμβολα στις σημαίεςΙστορικές σημαίεςΗ Ελληνικές σημαίεςΟι σημαίες σήμερα
 

 

 

Η Τούρκικη και οι άλλες Ισλαμικές σημαίες:

Το 1683 η οθωμανική αυτοκρατορία είχε φθάσει στο απόγειο της εδαφικής επέκτασης. Περιελάμβανε τα παράλια της Αφρικής, την Αραβία, την Μεσοποταμία, την Τουρκία, τα Βαλκάνια. Είναι κανόνας οι κατακτητές να υιοθετούν πολλά από την ζωή των υποδούλων και αντίστροφα. Επίσης τα σύμβολα τους επηρεάζουν τους κατακτημένους λαούς και υιοθετούνται. Το βλέπουμε όσο αφορά την θρησκεία και τις σημαίες τους. Μέχρι το 1453 οι κυρίως σημαίες των Μουσουλμανικών λαών ήταν απλά χρωματισμένες μαύρες πράσινες λευκές και λιγότερο κόκκινες. Με την άλωση της πόλης υιοθετήθηκε το υπάρχον σύμβολό της, η ημισέληνος, όπως τότε ήταν η συνήθεια. Είναι φυσικό μετά από τόσες αιώνες χρήσης της ημισελήνου από την Οθωμανική αυτοκρατορία, να συνδέσουν οι χριστιανοί το σύμβολο με το Ισλάμ Όμως πολλοί μουσουλμάνοι απορρίπτουν τη χρησιμοποίηση του ημισεληνοειδούς φεγγαριού ως σύμβολο του Ισλάμ.  Μέχρι τον 19ο αιώνα η Τουρκική σημαία είχε μόνο την ημισέληνο χωρίς το άστρο. Ο νεωτεριστής Σουλτάνος Σελίμ ο Γ΄ (1789-1808) πρόσθεσε το άστρο το 1793 που ήταν οκτάκτινο ή επτάκτινο. Το πεντάκτινο άστρο το καθιέρωσε το 1844 ο Αβδουλ Μετζίτ (1840-1861) και παραμένει έως σήμερα.

 

 

 

 

Η ημισέληνος στις σημαίες.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μικρογραφία από τις μάχες του Σουλεϊμάν 1520-66. Εδώ δεν φαίνεται η ημισέληνος στις σημαίες.

 

Άλλη μικρογραφία από τις μάχες του Σουλεϊμάν 1520-66. Οι διάφορες Τουρκικές φυλές είχαν τα χρώματα τους. Άσπρο οι Νότιες φυλές, κόκκινο οι Δυτικές, μπλε οι Ανατολικές και μαύρο οι Βόρειες.

 

Στο πίνακα του Hieronymus (aka Jérôme) Bosch που έζησε το 1450-1516 η Τουρκική σημαία παρουσιάζεται με μία ημισέληνο.

 

 

 

 

 

 

 

Η σημαία που χρησιμοποιούνταν από το Ελληνικό ναυτικό κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Προσέξτε το μπλε χρώμα είχε καθιερωθεί σαν Ελληνικό και εγκλωβίζεται από το κόκκινο το Τούρκικο.

 

Η σημαία που χρησιμοποιούνταν από τους Αλβανούς κατά την διάρκεια της κατοχής τους από τους Τούρκους. Το μαύρο χρώμα τους είναι εγκλωβισμένο από το κόκκινο το Τούρκικο.

 

Η τούρκικη σημαία που χρησιμοποιούσαν οι προσκυνητές στην Μέκκα. Τότε ονομάζονταν χατζήδες, Αραβική λέξη που παρέμεινε και στην Ελληνική διάλεκτο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η επίσημη Τούρκικη σημαία.

 

Τούρκικη σημαία από διαδήλωση στην Άγκυρα. Εδώ βλέπουμε το λάβαρο του Αδριανού να επιζεί στις μέρες μας.

 

Το κεντρικό μέρος της σημαίας της Κροατίας.

 

Ερυθρός Σταυρός και ερυθρά Ημισέληνος

 

Τον Ιούνιο το 1859 ο επιχειρηματίας Ερρίκος Ντυνάν  ταξίδευσε στην Ιταλία να συναντήσει τον Ναπολέοντα τον Γ΄ να συζητήσει για την επιχείρηση του στην Αλγερία που πρόσφατα είχε καταληφθεί από την Γαλλία. Όταν έφθασε στο Σολφερίνο το βράδυ της 24ης Ιουνίου αντίκρυσε ένα φοβερό θέαμα. Ο Γαλλικοιταλικός συνασπισμός κατά την πολεμική σύγκρουση με τον Αυστριακό στρατό είχαν αφήσει στο πεδίο της μάχης 5550 νεκρούς και 23000 τρυματίες. Ο Ερρίκος Ντυνάν  συγκλονισμένος από το θέαμα εγκατέλειψε την αρχική του πρόθεση και παρέμεινε αρκετές μέρες για να βοηθήσει τους πληγωμένους. Η συνταρακτική εμπειρία που αποκόμισε από την εικόνα εκείνη και την οποία αφηγήθηκε το 1862 στο βιβλίο του "Μια ανάμνηση από το Σολφερίνο" τον έκαναν να διακηρύξει και να υποστηρίξει την ανώτερη αρχή της προστασίας και της περίθαλψης των αρρώστων και των τραυματιών πολέμου (ως το βαθμό να τους θεωρεί «ουδέτερους») και να αναλάβει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία εταιρειών εθελοντών για την προσφορά βοήθειας αναγνωρισμένων από τα κράτη.

Μαζί με τέσσερις άλλους Ελβετούς –τον στρατηγό Γκυγιώμ– Ανρί Ντυφούρ, το δικηγόρο Γκυστάβ Μουανιέ και τους γιατρούς Τεοντόρ Μωνουάρ και Λουί Απιά - ο Ντυνάν κατόρθωσε να εφαρμόσει στην πράξη τις ιδέες του, κινώντας το ενδιαφέρον της Εταιρείας Κοινής Ωφέλειας της Γενεύης, με τη βοήθεια της οποίας οργάνωσε στη Γενεύη την πρώτη διεθνή διάσκεψη για το θέμα αυτό, στην οποία έλαβαν μέρος αντιπρόσωποι 16 κρατών της Ευρώπης, που ζήτησαν την «ουδετεροποίηση» των τραυματιών, του υγειονομικού προσωπικού και των εθελοντών που χρησίμευαν ως βοηθοί τους, καθώς και τη δημιουργία εμβλήματος. Έτσι, υιοθετήθηκε ο ερυθρός σταυρός σε λευκό φόντο Η επιλογή αυτή δεν είχε θρησκευτική χροιά, αλλά έδινε φόρο τιμής στον Ελβετό εμπνευστή και ιδρυτή , καθώς αποτελούσε αναστροφή των χρωμάτων της Ελβετικής σημαίας. Οι ιδέες να εισαχθεί ένα ομοιόμορφο και ουδέτερο σύμβολο προστασίας καθώς επίσης και το συγκεκριμένο σχέδιό της προήλθαν αρχικά από το Δρ Louis Appia και το στρατηγό Henri Dufour,  μέλη της διεθνούς Επιτροπής.
Από τα 181 κράτη που αναγνωρίζονται αυτήν την περίοδο από τον ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ, 150 χρησιμοποιούν τον Ερυθρό Σταυρό ως επίσημο έμβλημα οργάνωσής τους. Κατά τη διάρκεια του Ρώσο-τουρκικού πολέμου οι Τούρκοι αρνήθηκαν να φορέσουν το διακριτικό. Προκειμένου ο «Ερυθρός Σταυρός» να μπορέσει να συνεχίσει το έργο του προσφέροντας ισότιμα και στις δυο πλευρές έκανε δεκτό το αίτημα των Τούρκων να χρησιμοποιηθεί η ερυθρά ημισέληνος ως διακριτικό . Το έμβλημα αυτό υιοθέτησαν στη συνέχεια και οι Αιγύπτιοι , ενώ οι Πέρσες επέλεξαν σαν
έμβλημά τους  τον ερυθρό λέοντα και ήλιο σε λευκό φόντο. Με επιφυλάξεις έγιναν δεκτά αυτά τα σήματα , που προσέδιδαν , όμως, θρησκευτική και εθνική χροιά , προκειμένου να συνεχιστεί η ανθρωπιστική δράση του εθελοντικού σώματος. Στη συνέχεια οι Ισραηλίτες προσβλέποντας θρησκευτική χροιά στην ημισέληνο και το σταυρό πρότειναν γι' αυτούς το κόκκινο αστέρι του Δαβίδ. Λόγω της διαμάχης για το αστέρι του Δαβίδ  και διάφορων άλλων διαφωνιών, συζητείται τα τελευταία χρόνια η εισαγωγή ενός πρόσθετου ουδέτερου συμβόλου, και έχει προταθεί το κόκκινο κρύσταλλο (προηγουμένως καλούμενο κόκκινο lozenge ή κόκκινο το διαμάντι). Πέρα από αυτά για την συνεργασία του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθρής ημισελήνου οργανώθηκε ομοσπονδία με έμβλημα τον ερυθρό σταυρό και την ερυθρή ημισέληνο. Στο διεθνές στάδιο, η ομοσπονδία οργανώνει και οδηγεί τις αποστολές βοήθειας ανακούφισης μετά από τις έκτακτες ανάγκες όπως τις φυσικές καταστροφές, τις προκαλούμενες από τον άνθρωπο καταστροφές, τις επιδημίες, τις πτήσεις μαζικών προσφύγων, και άλλες έκτακτες ανάγκες.

Σε καιρό πόλεμου ο Ερυθρός Σταυρός κλήθηκε να συμβάλει με προσωπικό και ειδικά μέσα για τη μεταφορά και την περίθαλψη ασθενών και τραυματιών, την εξασφάλιση της αντιαεροπορικής υγειονομικής άμυνας, την εξυπηρέτηση των αιχμαλώτων, τη συμμετοχή στην αναζήτηση των αγνοούμενων, την ανταλλαγή αλληλογραφίας και τη μεταβίβαση δεμάτων, καθώς και την προσφορά βοήθειας σε στρατιωτικούς και πολιτικούς κρατούμενους. Σε καιρό ειρήνης, υποβοηθώντας το έργο των διάφορων κρατών, προσφέρει βοήθεια στους πληθυσμούς που έχουν περισσότερη ανάγκη, διαθέτοντας κινητά μέσα (νοσοκομεία, σταθμούς πρώτων βοηθειών κλπ.), εκπαιδεύοντας υγειονομικό προσωπικό, οργανώνοντας την υπηρεσία μετάγγισης αίματος, μεταδίνοντας, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων (Ερυθρός Σταυρός Νεότητας), στοιχειώδεις γνώσεις υγιεινής, επεμβαίνοντας στην περίπτωση καταστροφών με τη συνδρομή της υγειονομικής του οργάνωσης και με τη διανομή βοηθημάτων.
 Πηγές
:

 Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη

 Wikipedia, the free encyclopedia
 

 

 Σημαία Αλγερίας.
 Σημαία Τυνησίας.
Σημαία Πακιστάν.
 Σημαία Μαυριτανίας.
Σημαία  Αζερμπαϊζαν
 

 

 Σημαία Κομόρων.
 Σημαία Μαλαισίας.
 Σημαία Μαλβίδων.
 Σημαία Νεπάλ.
 Σημαία Σιγκαπούρης.
 

 

Σημαία Δ. Σαχάρας.
  Σημαία Ν. Καρολίνας.
Σημαία Ουζμπεκιστάν.
Σημαία Τουρκμενιστάν.
Σημαία Περσίας το 1880.
     
Σημαία συμφιλίωσης Χριστιανών Μουσουλμάνων.
 

 

  Μετά από τα παραπάνω πρέπει να καταλάβουμε ότι όλοι οι άνθρωποι ανήκουμε στο είδος Homo sapiens, και δεν πρέπει να μας χωρίζουν σύμβολα, θρησκείες, πατρίδες. Σαν πρώτη κίνηση συμφιλίωσης των δύο μεγάλων θρησκειών, ευχόμαστε να κυματίζει η παραπάνω σημαία στις Πρεσβείες μουσουλμανικών κρατών που βρίσκονται σε χριστιανικά, και αντίστροφα, μαζί με την σημαία του κράτους που πρεσβεύει.  
Μέρος της σελίδας του Flags Of The World για πληρέστερη ενημέρωση των σημαιών που εμφανίστηκαν με ημισέληνο και άστρο.
Η  συλλογή  και  επεξεργασία  του  υλικού  έγιναν  από  τον  Σκαφίδα  Ζαχαρία