Οι σημαίες της επανάστασης:

Όταν κηρύχθηκε η επανάσταση κάθε επαναστατική εστία έφερε την δική της σημαία. Επειδή δεν υπήρχε ενιαία διοίκηση δεν μπορούσε να επικρατήσει ένας τύπος σημαίας. Κάθε οπλαρχηγός, εμπνευσμένος από το πάθος της ελευθερίας, τις οικογενειακές του παραδόσεις, τις ιστορικές του γνώσεις,  την προσωπική του φαντασία, τη θρησκευτική του προσήλωση και το μίσος για τους Τούρκους, χρησιμοποιούσε τη δική του σημαία. Μερικές έφεραν τα σύμβολα της Φιλικής Εταιρείας, άλλες τον φοίνικα, άλλες τον αητό, τον σταυρό, την γλαύκα τη Αθηνάς κ.α.

Όταν μιλάμε για σημαίες της επανάστασης μιλάμε για το πρώτο έτος αφού τον Γενάρη του 1822 θεσπίζεται ειδικός νόμος αναφορικά με τη χρήση συγκεκριμένου είδους σημαίας. Βέβαια δεν έπαψαν να υφίστανται οι σημαίες της επανάστασης αμέσως μετά το 1822, όμως σιγά σιγά άρχισε να ελαττώνεται η χρήση τους.

 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ελληνικές σημαίες.

Οι σημαίες αυτές δεν σώζονται, έχουν κατασκευασθεί από περιγραφές

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Την έναρξη της επανάστασης σημείωσε το λάβαρο της Αγίας Λαύρας που υψώθηκε από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Αυτό φέρει την εικόνα της κοιμήσεως της Θεοτόκου και ήταν παραπέτασμα της Βασιλικής Πύλης του παλιού ναού της μονής.
Οι διάφορες όψεις της σημαίας που πρότεινε ο Υψηλάντης. Η σημαία υψώθηκε στο Ιάσιο της Μολδαβίας στις 22-2-1821 από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και ευλογήθηκε στη Μονή των Τριών Ιεραρχών από το Μητροπολίτη Βενιαμίν.
Την σημαία που πρότεινε ο Υψηλάντης στήνει στο φρούριο ο Νικόλαος Μητρόπουλος. Το κόκκινο συμβόλιζε τον πατριωτισμό, το λευκό  την αδελφότητα,  και το μαύρο τη θυσία.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ένοπλοι στα περίχωρα της Αθήνας υψώνουν στο Διοικητήριο της πόλης την παραπάνω σημαία στις 28-4-21.
Στο πίνακα η άλωση της Τριπολιτσάς βλέπουμε τον τύπο της σημαίας που χρησιμοποιούσαν οι Κολοκοτρωναίοι. Ο Πετρόμπεης στις 17-3-1821 ύψωσε παρόμοια σημαία.
Σημαία του Αρείου Πάγου. Η  άγκυρα συμβολίζει την σταθερότητα στον τελικό σκοπό, η φλεγόμενη καρδιά συμβολίζει την αγνότητα του σκοπού της επανάστασης και την φλόγα για την ελευθερία και ο σταυρός  την πίστη και την ελπίδα για το δίκαιο αγώνα του Γένους.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η σημαία που ύψωσε η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα.
Στο εμπορικό πλοίο του 1821 βλέπουμε της σημαίες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή.
Στο πίνακα ο θάνατος του Καραϊσκάκη βλέπουμε τον τύπο της σημαίας που ο αγωνιστής Παναγιώτης Κεφαλάς έφτιαξε από την άσπρη φουστανέλα του και το μπλε ράσο του Παπαφλέσσα.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Η σημαία που ύψωσε ο Μάρκος Μπότσαρης από την περιγραφή του σε γράμμα προς τους κατοίκους της Πάργας 28-6-1821. Εκεί προτρέπει τους κατοίκους στο έμβλημα "Ελευθερία, Θρησκεία, Πατρίς".
Η σημαία που ύψωσε ο Δημήτριος Πλαπούτας.

 

Σημαία που χρησιμοποίησε ο Ανδρέας Λόντος στις 21-3-21 όταν μπήκε στην Πάτρα και ευλογήθηκε στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σημαία που χρησιμοποίησε στις μάχες του στο Πήλιο ο Άνθιμος Γαζής. Η σημαία είναι από το οικόσημο του πρώτου βασιλιά της Ιερουσαλήμ Γοδοφρείδου το 1099-1100 .
Σημαία της αυτονόμου Ηπείρου. Εθνικό μουσείο ιστορίας της Αθήνας.

 

Σημαία του Υδραίου καπετάνιου Σαχτούρη.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Σημαία που χρησιμοποίησε μεταγενέστερα ο Ανδρέας Μιαούλης.
Η Μάνη ήταν ελεύθερη σε όλη την διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Γι' αυτό χρησιμοποιούσαν στις σημαίες τους την λέξη ΝΙΚΗ  αντί της λέξης  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Σημαία που ύψωσε ο Φωκιανός.

 

 

 

 

 

Ο Αθανάσιος Διάκος ύψωσε παρόμοια σημαία. Την έφτιαξε στη Μονή του Οσίου Λουκά, παρόντων των Επισκόπων Σαλώνων Ησαΐα και Ταλαντίου Νεόφυτου.
 

 

 

 

 Ο οπλαρχηγός της Θεσσαλίας και Μαγνησίας, Μήτρος Λιακόπουλος, ο πρόκριτος της Νάουσας, Λογοθέτης Ζαφειράκης, και ο Εμμανουήλ Παππάς των Σερρών, ο οποίος και κήρυξε την Επανάσταση στις Καρυές του Αγίου Όρους, χρησιμοποιούσαν λευκή σημαία με τον Άγιο Γεώργιο.

 

 

 

 

 Σημαία της ένωσης των συνταγματαρχών που διατηρήθηκε παρά το διάταγμα.
 

 

      

       

 

           

 

 

 

         

        

                 

 

 

 

       
          
Η σημαία του χωριού Λάβαρα στον Έβρο, υψώθηκε στις 2-5-21. Παρόμοια σημαία υψώθηκε και στη Σαμοθράκη.
Σημαία των Συνταγματαρχών της Περαχώρας μετά το 1822.
Σημαία που χρησιμοποίησαν οι Έλληνες την διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου το 1854. (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο).
 

 

 

 

 

Το 1822 στην Νάουσα υψώθηκε ο αναγεννώμενος φοίνικας. Στην άλλη πλευρά έγραφε "Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος".
 

Ο Φοίνικας ήταν μυθικό πτηνό της Αραβίας, είχε μορφή αετού με ερυθρόχρυσα φτερά και ζούσε γύρω στα 500 χρόνια. Όταν καταλάβαινε το θάνατό του, έκανε φωλιά από αρωματικά ξύλα, τα οποία άναβαν οι ακτίνες του ήλιου και καιγόταν μαζί μ' αυτά. Λίγες ώρες μετά, αναγεννιόταν από τις στάχτες του.

Το σύμβολο χρησιμοποιήθηκε στην αβασίλευτη δημοκρατία το 1925-34 και την περίοδο της δικτατορίας 1971.

 

 

Σημαία τoυ Ηλία Δεληγιαννάκη 1906-1908. (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο).
 

 

 

Η  συλλογή  και  επεξεργασία  του  υλικού  έγιναν  από  τον  Σκαφίδα  Ζαχαρία