Διδακτικό σενάριο επίλυσης προβλημάτων με τη μέθοδο των Έξι Καπέλων Σκέψης.
Ητεχνική των Έξι Καπέλων Σκέψης επινοήθηκε από τον Edward de Bono, ψυχολόγο, φυσιολόγο και καθηγητή πανεπιστημίου στα μέσα της δεκαετίας του 1980 (De Bono, 1986). Πρόκειται για μια πρωτότυπη και ιδιαίτερη κατηγοριοποίηση των γνωστικών τρόπων σκέψης, που έχει χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων όπως μεταξύ άλλων: η ιατρική (Liu et al., 2014), η συστημική προσέγγιση (Zenko et al., 2013), η ανάπτυξη της κοινότητας (Batchelor, 1996), η συμβουλευτική ζευγαριών (Li et al., 2008), οι σπουδές φύλου (Hittner & Daniels, 2002) και η εκπαίδευση (Kivunja, 2015. Childs, 2012. Rizvi et al., 2011. Goebel & Seabert, 2006. Κουλιάδης κ.ά., 2007. Βλαχοκυριάκου & Τζωρτζάκης, 2015. Τζωρτζάκης & Βλαχοκυριάκου,
2015). Σύμφωνα με τη σχετική βιβλιογραφία, η τεχνική των έξι καπέλων συμβάλλει όχι μόνο στην αναγνώριση των διαφορετικών προσεγγίσεων σε ένα πρόβλημα αλλά και στη διαμόρφωση ενός πλαισίου που προάγει τη δημιουργική σκέψη (Schellens et al., 2009) και την καλύτερη κατανόηση του προβλήματος, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη πρωτοτυπία και δημιουργικότητα στις προτεινόμενες λύσεις (Vernon & Hocking, 2014). Στην παρούσα εργασία, παράλληλα με την τεχνική των έξι καπέλων σκέψης αξιοποιούvται και μορφές τέχνης, ώστε οι μαθητές/τριες ανακαλυπτικά να επιλύσουν πρακτικά ζητήματα και να προβούν σε ορθές επιλογές.
Το άρθρο βρίσκετε στην έκδοση του Παιδαγωγικού Τμήματος Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Κρήτης ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΑΓΩΓΗΣ στις σελίδες 114-132