Παπαλουκάς Σπύρος (1892-1957)

Σπούδασε στην Αθήνα, στη Σχολή Καλών Τεχνών και στο Παρίσι. Το 1921 πήρε μέρος στη μικρασιατική εκστρατεία ως ζωγράφος. Το 1923 μαζί με το φίλο του λογοτέχνη Στρατή Δούκα πήγε στο Άγιο Όρος όπου έμειναν έναν ολόκληρο χρόνο. Εκεί μελέτησε και αντέγραψε εικονίσματα , χρυσοκέντητα υφάσματα, τοιχογραφίες και ζωγράφισε πολλές απόψεις μοναστηριών. Ένα μέρος της δουλειάς του αυτής, το εξέθεσε στο Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης. Μετά έγινε καθηγητής ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών.
Τα θέματα που τον απασχόλησαν στη ζωγραφική του ήταν το ελληνικό τοπίο και ο άνθρωπος. Το ελληνικό φως τον απασχόλησε ιδιαίτερα και το μελέτησε πολύ στα διάφορα ταξίδια του στην Ελλάδα.. Ζωγραφίζει πλατιές χρωματικές επιφάνειες διαχωρίζοντας τα χρώματα σε θερμά για τα φωτεινά μέρη και ψυχρά για τα σκιερά. Έτσι όταν κοιτάζει κάποιος τις χρωματικές αυτές σχέσεις με τα χρώματα τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο , έχει την εντύπωση ότι γίνονται σχήματα, μορφές , φως , σκιές.