Κώστας

Γιαννουλέας

email

Αρχική Σελίδα

περιεχόμενα

2ο Γυμνάσιο

3ο  Γυμνάσιο

Σελιδ. Μαθητών

Σελ.Καθηγητών

Συλλογ. Γονέων

Εκπ/τικά  Νέα

Τεχνολογία

Ειδήσεις- Links

Health 1

Health 2 Health 3

Αθλητικά

Τοξοβολία

Songs - Games

Ανακύκλωση

Ν. Λακωνίας

Σπάρτη-Μυστράς

Πολιτιστικά

Φιλοσοφικά

on line users

www.google.gr

kostasgian.blog

Β.Βαβαρούτσου

otenet.kostboul

Χρήσ. Συνδ.

 

  ΘΕΜΑΤΑ

1. Tσιμπήματα εντόμων με κεντρί

2. Πώς να αντιμετωπίσετε έναν πιθανό πνιγμό

3. Η αντιμετώπιση μιας καρδιακής προσβολής

4. Βασικές  Πρώτες  Βοήθειες

5. Προστατευτείται απο τον καρκίνο του δέρματος

6. Τσίμπημα Αράχνης

7. Περιπτώσεις στεφανιαίας νόσου που δεν μπορούν να διαγνωσθούν

8. Δέκα κανόνες για απώλεια βάρους

9. Τα πάντα για τη χοληστερίνη

  Πίνακας Εποχικότητας Φρέσκων Φρούτων & Λαχανικών

 περισσότερα  θέματα...(more..)   Health 1   Health 2   Health 3

ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ

babaroutsoup/helth

  Προπόνηση

  Γυναίκα & Άσκηση

Υγεία

healthierworld   

Συμβεβλημένοι Ιατροί ΕΟΠΥΥ

Πρώτες βοήθειες

επισκέπτες  ιστοσελίδας. .                   

απο 6/4/2009

Μάθετε τα πάντα για τη χοληστερίνη (μέρος 1ο)
                   25 Μαρτίου 2009
Η υγεία είναι πάνω απ' όλα και η πρόληψη καλύτερη κάθε θεραπεία. Κι επειδή τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας και την πρόληψη σοβαρών ασθενειών, με πρώτη τη στεφανιαία νόσο, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τους δικούς σας δείκτες χοληστερίνης και προπαντός το πώς θα τους διατηρήσετε ή θα τους επαναφέρετε σε φυσιολογικά όρια.

Η χοληστερίνη είναι μία από τις τρεις βασικές ομάδες λιπιδίων που υπάρχουν στο αίμα (οι άλλες δύο είναι τα φωσφολιπίδια και τα τριγλυκερίδια). Από χημική άποψη, η χοληστερίνη είναι μία κηρώδης στεροειδής αλκοόλη και γι' αυτό η επιστημονική της ονομασία είναι χοληστερόλη.
Η χοληστερίνη συμμετέχει στη μετατροπή της προβιταμίνης D σε D3 και κατέχει θέση-κλειδί στη βιοχημική σύνθεση στεροειδών ενώσεων κι ορμονών, όπως τα χολικά άλατα, οι αδρενοκορτικοειδείς ορμόνες, τα οιστρογόνα, τα ανδρογόνα και η προγεστερόνη.

Η πλεονάζουσα όμως ποσότητά της στο αίμα είναι επιβλαβής, γιατί μπορεί να συσσωρευτεί στα αγγεία και να προκαλέσει τη στένωσή τους.
■ Η στεφανιαία νόσος, που αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτων στην Ελλάδα, οφείλεται σε στένωση των αρτηριών από αθηρωματικές πλάκες, που δημιουργούνται από την εναπόθεση λιπιδίων, όπως η χοληστερίνη, κι άλλων ουσιών.
■ Οι αθηρωματικές πλάκες μειώνουν την ποσότητα αίματος που φτάνει στο μυοκάρδιο, με αποτέλεσμα να προκαλείται πόνος στο θώρακα (στηθάγχη).
■ Σε περίπτωση που ένας θρόμβος αίματος σχηματιστεί σε κάποιο σημείο της στενεμένης αρτηρίας, το αποτέλεσμα είναι έμφραγμα του μυοκαρδίου.
 
Πλεονάζουσα χοληστερίνη
Η πιθανότητα εκδήλωσης στεφανιαίας νόσου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά η πλεονάζουσα χοληστερίνη αποτελεί έναν από τους πλέον επιβαρυντικούς.
Η συνολική ποσότητα χοληστερίνης που υπάρχει στον οργανισμό μας προέρχεται από δύο πηγές:
■ Από την ενδογενώς παραγόμενη στο συκώτι μας, το οποίο μπορεί να παράγει όλη την αναγκαία ποσότητα χοληστερίνης, και
■ Από την εξωγενώς προσλαμβανόμενη μέσω των τροφών.

Αφού το συκώτι μας έχει την ικανότητα να παράγει όλη τη χοληστερίνη που χρειαζόμαστε καθημερινά, δεν μας είναι απαραίτητο να προσλαμβάνουμε χοληστερίνη από τις τροφές. Γι' αυτό τουλάχιστον η μισή περίπου ποσότητα χοληστερίνης που λαμβάνουμε από τις τροφές ούτε απορροφάται ούτε χρησιμοποιείται από τον οργανισμό μας. Η υπόλοιπη ποσότητα ή θα χρησιμοποιηθεί για κάποιες ζωτικές λειτουργίες (αναγκάζοντας το συκώτι να μειώσει τη δική του παραγωγή) ή θα αυξήσει τη συνολική ποσότητα χοληστερίνης στο αίμα, με κίνδυνο να κολλήσει στις αρτηρίες και να δημιουργήσει αθηρωματικές πλάκες.

Η βλαπτικότητα όμως της πλεονάζουσας χοληστερίνης δεν εξαρτάται μόνο από την ολική ποσότητά της που κυκλοφορεί μέσα στο αίμα, αλλά και από το «πώς» μεταφέρεται, δηλαδή από τα επίπεδα των λιποπρωτεϊνών HDL και LDL.

Η επιπλέον από το επιθυμητό ποσότητά της οφείλεται συνήθως:

■ Στο γενικότερο τρόπο ζωής μας και σπανιότερα
■ Σε κληρονομικά αίτια. Επομένως, με τις κατάλληλες αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής μας μπορούμε να την ελαττώσουμε στα επιθυμητά επίπεδα.

«Καλή» και «κακή» χοληστερίνη
Το σώμα μας περιέχει κατά μέσο όρο 150g χοληστερίνης, από τα οποία το μεγαλύτερο μέρος βρίσκεται στις κυτταρικές μεμβράνες, ενώ ένα ελάχιστο ποσό (λιγότερο από 700 mg) κυκλοφορεί μέσα στο αίμα. Επειδή η χοληστερίνη είναι ένα λιπίδιο, μπορεί να κυκλοφορήσει στο αίμα (το οποίο είναι υδατικό διάλυμα) μόνο όταν είναι συνδεδεμένη με συγκεκριμένες πρωτεΐνες, οι οποίες αποτελούν τα «οχήματα μεταφοράς της». Τα «οχήματα» αυτά είναι σφαιρικά σωματίδια που αποτελούνται από λιπίδια και πρωτεΐνες και γι' αυτό ονομάζονται λιποπρωτεΐνες. Υπάρχουν διάφοροι τύποι λιποπρωτεϊνών, οι οποίοι ποικίλλουν στη σύνθεσή τους και ταξινομούνται με βάση την πυκνότητά τους, όπως οι λιποπρωτεΐνες πολύ χαμηλής πυκνότητας (VLDL), οι λιποπρωτεΐνες χαμηλής πυκνότητας (LDL) και οι λιποπρωτεΐνες υψηλής πυκνότητας (HDL).  

■ VLDL: Μεταφέρει κυρίως τριγλυκερίδια και μικρή ποσότητα χοληστερίνης από το συκώτι στην περιφέρεια.

■ LDL: Είναι ο κύριος μεταφορέας της χοληστερίνης στο αίμα. Η LDL είναι γνωστή ως «κακή» χοληστερίνη, γιατί ευθύνεται για τη μεταφορά της χοληστερίνης από το συκώτι στους ιστούς του σώματος και την εναπόθεσή της στα τοιχώματα των αρτηριών. Το υψηλό επίπεδο LDL χοληστερίνης, και ειδικά η οξειδωμένη μορφή της, θεωρείται η βασική αιτία για τη δημιουργία αθηροσκλήρωσης και για τη στένωση ή την απόφραξη των αρτηριών. Επομένως, θα πρέπει να αποβάλλεται από το αίμα το ταχύτερο δυνατό και να διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα.

■ HDL: Είναι γνωστή ως «καλή» χοληστερίνη, γιατί τα υψηλά επίπεδά της όχι μόνο είναι ασφαλή, αλλά βοηθούν και στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Αυτό συμβαίνει γιατί η HDL χοληστερίνη δεν επικάθεται στις αρτηρίες, αλλά, δρώντας σαν «ηλεκτρική σκούπα», παρασύρει τη χοληστερίνη από το αίμα, τα κύτταρα και τους ιστούς και τη μεταφέρει στο συκώτι. Μέσω αυτού του μηχανισμού μεταφοράς, που ονομάζεται «αντίστροφη μεταφορά χοληστερίνης», ο οργανισμός μπορεί να απαλλαγεί από την περιττή χοληστερίνη, συμπεριλαμβανομένης της χοληστερίνης από το αρτηριακό τοίχωμα.

ΠΗΓΗ: «ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ ΤΕΛΟΣ»
Ειδική έκδοση του περιοδικού ΑΡΜΟΝΙΑ
Κείμενα: Σταύρος Δεδούκος
Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος  

Δέκα κανόνες για απώλεια βάρους

                                                                                                  18 Μαρτίου 2009
Η διατροφολόγος Νάνσι Κλαρκ δίνει 10 συμβουλές που κάθε δρομέας οφείλει να γνωρίζει αν θέλει να χάσει μερικά κιλά.

της Νάνσι Κλαρκ

1. Για να χάσετε 5 κιλά σωματικού λίπους το χρόνο, πρέπει να καταναλώνετε 100 θερμίδες λιγότερες την ημέρα. Αν μειώσετε υπερβολικά τις ημερήσιες θερμίδες που παίρνετε, θα εξαντλήσετε τα ενεργειακά σας επίπεδα και θα αυξηθεί το αίσθημα της πείνας, με αποτέλεσμα να έχετε την τάση να καταναλώνετε τροφές υψηλής θερμιδικής αξίας. 

2. Μην παραλείπετε το πρωινό γεύμα. Πάρτε το πρωινό σας μέσα σε 2 ώρες από τη στιγμή που θα ξυπνήσετε. 

3. Φάτε περισσότερο πρωινό από αυτό που νομίζετε ότι πρέπει. Μειώστε μερικές θερμίδες από το βραδινό σας γεύμα και αντικαταστήστε τις με περισσότερες θερμίδες στο πρωινό. 

4. Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να πεινάει. Να τρώτε κάθε 4 ώρες τουλάχιστον. Μοιράστε ένα γεύμα στα δύο ώστε να ανεφοδιάζεστε σωστά πριν και μετά το τρέξιμο. Για παράδειγμα, φάτε μέρος του πρωινού σας γεύματος (μία μπανάνα) πριν από το πρωινό σας τρέξιμο και το υπόλοιπο, φάτε το αμέσως μετά (ένα ψωμάκι με ταχινόμελο).

5. Από τις ακόλουθες 4 κατηγορίες τροφών, να τρώτε σε κάθε γεύμα τουλάχιστον τρεις :
 - ψωμί, ζυμαρικά, δημητριακά, όσπρια, ρύζι
 - φρούτα και λαχανικά
 - γαλακτοκομικά χαμηλών λιπαρών και σόγια
 - άπαχα κρέατα, ψάρια και ξηροί καρποί

Η κατηγορία “ψωμί, ζυμαρικά, δημητριακά, όσπρια, ρύζι” πρέπει να είναι η βάση κάθε γεύματος και οι πρωτεΐνες το συνοδευτικό. 

6. Επιδιώξτε να χάσετε σταδιακά το σωματικό λίπος. Αν χάσετε απότομα βάρος, έχετε μεγάλες πιθανότητες να ξαναπάρετε τα ίδια κιλά (αν όχι και περισσότερα). 

7. Οι θερμίδες σε υγρή μορφή προσθέτουν εύκολα βάρος. Ελαχιστοποιήστε την ποσότητα των αναψυκτικών, των χυμών, των πόσιμων κοκτέιλ γιαουρτιού (smoothies), των αθλητικών ποτών, του καφέ και του οινοπνεύματος που καταναλώνετε. 

8. Να προτιμάτε προϊόντα που παράγονται από τη γη. Απολαύστε φρούτα, λαχανικά και αναποφλοίωτους καρπούς. Μειώστε την ποσότητα των κατεργασμένων τροφών που τρώτε, επειδή προσφέρουν λιγότερες φυτικές ίνες χωρίς να σας χορταίνουν. 

9. Αν δεν μπορείτε να αντισταθείτε στον πειρασμό του έτοιμου φαγητού, πριν κάνετε την παραγγελία σας, ρωτήστε ποια είναι η διατροφική αξία των φαγητών που θέλετε (ή ελέγξτε το εκ των προτέρων μέσα από την ιστοσελίδα του εστιατορίου). Αποφύγετε φαγητά τα οποία στο εδεσματολόγιο συνοδεύονται από τις λέξεις «τηγανητά», «κριτσανιστά» ή με «σπέσιαλ σάλτσα». Εγγυημένα, αυτά τα φαγητά περιέχουν πολλές θερμίδες. 

10. Να θυμάστε ότι οι θερμίδες που έχουν οι ενεργειακές μπάρες δημητριακών, τα αθλητικά ποτά και τα ζελέ που καταναλώνετε καθώς τρέχετε, προσθέτουν βάρος παρά το γεγονός ότι τρέχετε. Καταναλώστε τα μόνο σε περίπτωση ανάγκης. 

Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος
Μετάφραση : Φανή Αδάμ

Αρχή

Tσιμπήματα εντόμων με κεντρί

                                                                              11 Φεβρουαρίου 2009

Τα έντομα με κεντρί, όπως οι μέλισσες, οι σφήκες και άλλα, προκαλούν τα εντονότερα προβλήματα αν μας τσιμπήσουν. Ο πόνος είναι σχεδόν πάντα πολύ έντονος, ενώ σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού κινδυνεύει να εμφανίσει σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση.

Τα συμπτώματα μιας αλλεργικής αντίδρασης συνήθως εμφανίζονται μέσα σε μερικά λεπτά από το δάγκωμα ή το τσίμπημα. Μερικά όμως χρειάζονται ώρες ή και μέρες για να εκδηλωθούν. Εάν υπάρχει μόνο ελαφρά ευαισθησία στο δηλητήριο του εντόμου (που είναι ο κανόνας), θα εμφανιστούν κοκκινίλες, φαγούρα στα μάτια, πόνος ή φαγούρα γύρω από το σημείο του τσιμπήματος. Σε μια καθυστερημένη αντίδραση, μπορεί να εκδηλωθεί πυρετός, πόνος στις αρθρώσεις, κοκκινίλες και πρήξιμο των λεμφαδένων.

Πρακτικές συμβουλές
•   Αν φαίνεται κάποιο κεντρί, αφαιρέστε το με τσιμπιδάκι. Πιάστε το από το σημείο που μπαίνει στο δέρμα σας ή ξύστε το δέρμα με ένα σκληρό αντικείμενο, ώστε να ανασηκωθεί.
•Τοποθετήστε αντισηπτικό.
•Για να ελαττώσετε τον πόνο τοποθετήστε πάγο ή μια κρύα κομπρέσα.
•Εφαρμόστε αλοιφή κορτιζόνης αρκετές φορές την ημέρα ώσπου να υποχωρήσουν τα συμπτώματα.
•Αν υπάρχει έντονη φαγούρα, πάρτε ένα αντιισταμινικό από το στόμα.
 
Προσοχή
•Εάν έχετε ιστορικό αλλεργίας, πιθανώς να εμφανιστούν σοβαρές αντιδράσεις που μπορεί να απειλήσουν τη ζωή.
•Για μια αλλεργική αντίδραση πάντα υπάρχει η πρώτη φορά. Ακόμη και αν σας έχει τσιμπήσει το ίδιο έντομο στο παρελθόν χωρίς συνέπειες, θεωρητικός κίνδυνος υπάρχει πάντα.
 •Το πρήξιμο στην περιοχή του λαιμού ή μέσα στη στοματική κοιλότητα μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολία της αναπνοής. Κάθε τσίμπημα στην περιοχή αυτή θεωρείται επικίνδυνο, ακόμη και αν δεν υπάρχει ιστορικό αλλεργίας.
•Ζαλάδα, σύγχυση, δύσπνοια, θορυβώδης αναπνοή, πόνος στην κοιλιά, ναυτία, εμετοί ή λιποθυμία είναι σημεία πιθανής αναφυλακτικής αντίδρασης και καταπληξίας.


Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος
ΠΗΓΗ: Popular MEDICINE
Εφημερίδα H KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ / Ιούλιος 2006

Αρχή

 Πώς να αντιμετωπίσετε έναν πιθανό πνιγμό
                                                                     25 Ιουνίου 2008
Με τον όρο «πνιγμός» ορίζεται ο θάνατος που οφείλεται σε ασφυξία κατά τη βύθιση σε ένα υγρό μέσο, συνήθως νερό, ή εντός 24 ωρών από τη βύθιση. Ως «παρ' ολίγον πνιγμός» ορίζεται ένα επεισόδιο βύθισης στο νερό ικανής σοβαρότητας να απαιτήσει ιατρική φροντίδα και το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε νοσηρότητα και θάνατο (μετά την παρέλευση 24ώρου από το συμβάν). Περισσότερο κινδυνεύουν άτομα με διαφορές παθήσεις, όπως επιληψία, νοητική υστέρηση, ιστορικό εμφράγματος μυοκαρδίου, σοβαρή αρθρίτιδα, νόσο Ρarkinson, κατάθλιψη / τάσεις αυτοκτονίας, διαταραχή άγχους / πανικού, διαβήτη.


Πρακτικές συμβουλές

Η νοσηρότητα και η θνησιμότητα στον πνιγμό οφείλονται πρωταρχικά στην έλλειψη οξυγόνου και στα επιβλαβή αποτελέσματα της στον εγκέφαλο, στην καρδιά και στα άλλα οργανικά συστήματα.

•  Ποτέ δεν προσεγγίζουμε το θύμα χωρίς σωστικό μέσο, εκτός κι αν πρόκειται για παιδί. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, όμως, πρέπει να είμαστε σε καλή φυσική κατάσταση και να γνωρίζουμε καλά κολύμπι με το ένα χέρι. Αν δεν υπάρχει σωσίβιο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξύλα, βάρκες, σανίδες, σαμπρέλες. Η καλύτερη λύση αν δεν υπάρχουν τέτοια μέσα, είναι να προσεγγίσουν το θύμα περισσότερα του ενός άτομα.

• Αν το θύμα χτυπιέται στο νερό σε σημείο όπου δεν πατώνουμε και δεν υπάρχει άτομο πιο δυνατό από εμάς ούτε σωστικό μέσο, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί το θύμα θα μας παρασύρει στο βυθό. Προσεγγίζουμε το θύμα από πίσω και περνάμε το ένα μας χέρι από πάνω από τους ώμους του. Αν το θύμα δεν έχει τις αισθήσεις του, μπορούμε να το πιάσουμε από τα μαλλιά. Κολυμπάμε ανάποδα προς τη στεριά. 


• Εφαρμόζουμε άμεσα ΚΑΡΠΑ, ακόμη και μέσα από το νερό, αν είναι δυνατό, αμέσως μόλις φτάσουμε σε μέρος όπου πατώνουμε. Μέσα στο νερό δεν πραγματοποιούμε καρδιακές μαλάξεις αλλά μόνο αερισμό στόμα με στόμα, συνεχίζοντας παράλληλα την προσέγγισή μας στη στεριά. Δεν ξεχνάμε να ελέγξουμε για φύκια ή άλλες ακαθαρσίες στο στόμα, τις οποίες απομακρύνουμε, αν χρειάζεται με το χειρισμό Ηeilmlich.

• Δεν αναποδογυρίζουμε το θύμα για να βγει το νερό, διότι δεν ωφελεί.  Το  νερό  που  μπήκε  στους πνεύμονες, το οποίο και μας ενδιαφέρει, δεν βγαίνει με καμία τέτοια προσπάθεια. Με το αναποδογύρισμα, ενδεχομένως να αποβληθεί το νερό που έχει καταποθεί και βρίσκεται στο στομάχι ή στο φάρυγγα του θύματος, οπότε η κατάστασή του θα επιδεινωθεί.
 
• Τα θύματα που εμφανίζουν ταυτόχρονα υποθερμία μπορεί να φαίνονται νεκρά χωρίς εμφανή καρδιακό παλμό ή εγκεφαλική  λειτουργία. Η εμπειρία από εμβύθιση σε παγωμένο νερό δείχνει ότι πλήρεις προσπάθειες ανάνηψης μπορούν και πρέπει να συνεχίζονται μέχρις ότου η θερμοκρασία του σώματος γίνει σχεδόν φυσιολογική.

• Αν το θύμα συνέλθει, αφαιρούμε τυχόντα  βρεγμένα  ρούχα και το σκεπάζουμε με κουβέρτα,  ώστε να διατηρηθεί ζεστό αναμένοντας ιατρική βοήθεια.

Προσοχή
Το θύμα, ακόμη και αν συνέλθει πλήρως, χρειάζεται επειγόντως νοσοκομείο, καθώς τις επόμενες ώρες μπορεί να αναπτύξει επικίνδυνη αναπνευστική δυσχέρεια, λοίμωξη κ.ά. επιπλοκές. 

ΑΡΧΕΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΠΝΙΓΜΩΝ

• Αν δεν γνωρίζουμε καλό κολύμπι, μένουμε στα ρηχά, πάντα με συνοδεία.
• Αν ασχολούμαστε με θαλάσσια σπορ είμαστε πάντα με παρέα.
• Μπαίνουμε στο νερό τουλάχιστον 3 ώρες μετά το τελευταίο γεύμα μας και δεν καταναλώνουμε αλκοόλ, αλλά αντίθετα, άφθονα υγρά.
• Δεν απομακρυνόμαστε από την ακτή και υπολογίζουμε τις δυνάμεις μας για την επιστροφή μας.
• Προσέχουμε τα θαλάσσια ρεύματα- Αν πέσουμε σε τέτοιο, κολυμπάμε διαγώνια, κατά 45o.
• Δεν κάνουμε μακροβούτια σε θολά ή άγνωστα νερά.
• Σε περίπτωση καταιγίδας, απομακρυνόμαστε αμέσως από τη θάλασσα και κλείνουμε τις ομπρέλες ηλίου.
• Σε περίπτωση σεισμού, επίσης αναζητούμε καταφύγιο μακριά από τη θάλασσα και σε ύψωμα.
• Δεν φωνάζουμε για αστείο "βοήθεια» ή «πνίγομαι».
• Αν πάθουμε κράμπα δεν μας πιάνει πανικός. Όσο και αν πονάμε, γυρίζουμε ανάσκελα, χαλαρώνουμε ώστε να επιπλέουμε και καλούμε σε βοήθεια. Προσπαθούμε παράλληλα, όπως είμαστε, να τεντώσουμε το πόδι μας τραβώντας τα δάχτυλα προς τα πάνω.
• Δείχνουμε μεγάλη προσοχή στα μικρά παιδιά, με συνεχή επιτήρηση και παρακολούθηση.
• Δεν πετάμε γυάλινα και αιχμηρά αντικείμενα ή σκουπίδια.
• Παρατηρούμε και διαβάζουμε με προσοχή τις σημαίες και τις πινακίδες υποδείξεων, που υπάρχουν στις παραλίες.
• Αν νιώσουμε άσχημα, γυρίζουμε ανάσκελα και κάνουμε το «διεθνές σήμα κινδύνου»: κουνάμε δεξιά - αριστερά τα χέρια μας διαγράφοντας ένα μεγάλο ημικύκλιο, μέχρι να έρθουν να μας βοηθήσουν.
• Αν διαθέτουμε πισίνα, φροντίζουμε ώστε να είναι περιφραγμένη και με ασφαλή πόρτα, ώστε να μην εισέλθουν σε αυτήν παιδιά χωρίς να το γνωρίζουμε.
• Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ΚΑΡΠΑ, για την περίπτωση που θα χρειασθεί να την εφαρμόσουν στο παιδί τους.

Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος
Πηγή: Popular MEDICINE – Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ – Ιούλιος 2006

Αρχή

Μάθετε βασικές ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ
                                                                     19 Μαρτίου 2008

Η παροχή πρώτων βοηθειών είναι μια πράξη που προϋποθέτει από όποιον την προσφέρει υπευθυνότητα και επίγνωση της σημασίας της. Όλοι μας είναι πιθανό κάποτε να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια δύσκολη κατάσταση που ίσως να είναι απαραίτητη η βοήθειά μας. Δεν είναι ανάγκη να έρθει η δύσκολη στιγμή για να διαπιστώσουμε ότι δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα στοιχειώδη, αφού μερικές βασικές γνώσεις ίσως κάποτε να σώσουν μια ζωή. 

Εκτιμώντας τη σημασία των πρώτων βοηθειών το Dromeasclub ξεκινά σε ενότητες ένα μικρό αφιέρωμα που παρουσιάζει εγκεκριμένους τρόπους αντιμετώπισης διαφόρων περιστατικών. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα και να κάνετε πρακτική εφαρμογή υπό την επίβλεψη ενός ειδικού,  το αφιέρωμα αυτό δεν είναι αρκετό, καθώς θα χρειαστεί να παρακολουθήσετε ειδικά σεμινάρια που διοργανώνουν επίσημοι φορείς. Ελπίζουμε όμως, να αποτελέσει το ερέθισμα που θα  μας κινητοποιήσει όλους, μεταφέροντας πρωτίστως το μήνυμα της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπό μας.   

Τι πρέπει να προσέξετε
• Αν δεν είστε σίγουροι ότι οι πράξεις ή οι συμβουλές σας θα έχουν αυτά τα αποτελέσματα, καλύτερα να μην εμπλακείτε.
• Κατά τη διάρκεια μιας επείγουσας κατάστασης, η ανάγνωση αυτού του αφιερώματος δεν θα σας βοηθήσει. Αν πρακτικά θέλετε να θεωρείτε τον εαυτό σας ενημερωμένο επί του ζητήματος και κατά συνέπεια χρήσιμο και όχι επικίνδυνο, θα πρέπει να διαβάσετε και να κατανοήσετε τα αντίστοιχα κεφάλαια προληπτικά.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις η μεταφορά ασθενούς με Ι.Χ. προϋποθέτει την αυστηρή τήρηση όλων των κανόνων οδικής κυκλοφορίας. Αν αυτό δεν τηρηθεί, μια σοβαρή κατάσταση μπορεί να μετατραπεί σε τροχαίο δυστύχημα. Το μόνο που επιτρέπεται είναι η χρήση φώτων «ΑLARM» και των προβολέων καθώς και η χρήση του κλάξον, ώστε οι προπορευόμενοι να αντιληφθούν την επείγουσα κατάσταση και να δώσουν προτεραιότητα. Μην ξεχνάτε τη χρήση της ζώνης ασφαλείας, τόσο για εσάς όσο και για το θύμα.
• Οπουδήποτε στο αφιέρωμα για τις πρώτες βοήθειες γίνεται σύσταση για τη λήψη κάποιου φαρμάκου, προϋποθέτει ότι δεν υπάρχει ευαισθησία σε προηγούμενη λήψη, ούτε κάποια αντένδειξη. Σε κάθε τέτοια περίπτωση θα πρέπει να ερωτηθεί ο θεράπων ή άλλος ιατρός. 
 
Το φιλί της ζωής
Η πρακτική αυτή, γνωστή επίσημα ως ΚΑΡΠΑ (καρδιοπνευμονική ή καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση), έχει στόχο την προσωρινή «μίμηση» της αυτόματης αναπνευστικής και καρδιακής λειτουργίας προκειμένου να διασωθούν οι ευαίσθητοι στην έλλειψη οξυγόνου ιστοί (κυρίως ο εγκέφαλος) ενός ατόμου που παρουσιάζει καρδιοαναπνευστική ανακοπή, μέχρι να προσφερθεί οργανωμένη βοήθεια από ειδικούς. Περιλαμβάνει ένα συνδυασμό αερισμού στόμα με στόμα και μαλάξεων στο στήθος. Τα συνηθέστερα αίτια για ανάγκη διενέργειας ΚΑΡΠΑ εκτός νοσοκομείου περιλαμβάνουν την καρδιακή ανακοπή (συνήθως οφειλόμενη σε έμφραγμα) και τα ατυχήματα που συνοδεύονται από θωρακική, κρανιοεγκεφαλική ή αυχενική κάκωση. 

Η διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, από τη στιγμή που θα εντοπίσετε το άτομο που έχει υποστεί καρδιοαναπνευστική ανακοπή. Το πιο ευγενές όργανο, ο εγκέφαλος, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην έλλειψη οξυγόνου και σε διάστημα 4-7 λεπτών υφίσταται μόνιμες βλάβες και τελικά νεκρώνεται. Συνεπώς, η ΚΑΡΠΑ έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα αν ξεκινήσει μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Η ΚΑΡΠΑ διενεργείται σε βήματα, ακολουθώντας την ακροστοιχίδα Α-Β-C (χωρίς το Α δεν έχει νόημα το Β και χωρίς το Β δεν έχει νόημα το C).

Η καρδιακή προσβολή είναι μια βλάβη στον καρδιακό μυ, που προκαλείται από απώλεια της παροχής αίματος. Η προσβολή συμβαίνει όταν οι αρτηρίες που τροφοδοτούν την καρδιά με αίμα φράσσουν. Χωρίς οξυγόνο, τα κύτταρα καταστρέφονται, προκαλώντας πόνο και η λειτουργία της καρδιάς διαταράσσεται.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
Περίπου τα μισά από τα θύματα καρδιακής προσβολής έχουν προειδοποιητικά συμπτώματα ώρες, ημέρες ακόμη και εβδομάδες πριν από την προσβολή. Το πιο πρώιμο προειδοποιητικό στοιχείο είναι ο υποτροπιάζων πόνος στο στήθος (στηθάγχη), ο οποίος χαρακτηριστικά εμφανίζεται με την κούραση ή το στρες και υπόχωρεί στην ηρεμία.

Ανησυχητικοί χαρακτήρες του πόνου είναι:
• Το αίσθημα δυσφορίας και το αίσθημα ότι ο πόνος «γεμίζει» το κέντρο του στήθους, για περισσότερο από λίγα λεπτά.
• Επέκταση προς τους ώμους, το λαιμό ή τα άνω άκρα, ιδίως το αριστερό.
• Ζάλη, λιποθυμία, εφίδρωση, ναυτία ή δύσπνοια κατά την ώρα του πόνου.
Μια καρδιακή προσβολή προκαλεί, συνήθως, πόνο στο στήθος για περισσότερο από 15 λεπτά. Μπορεί όμως να είναι και «σιωπηλή», δηλαδή να μην προκαλέσει καθόλου πόνο, παρά απευθείας τις επιπλοκές της.

Πρακτικές συμβουλές
Έπειτα από ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου, η μεγαλύτερη από τη μόνιμη ζημιά στην καρδιά συμβαίνει την πρώτη ώρα. Έτσι, αν υποστείτε καρδιακή προσβολή, αυτό που δεν θα κάνετε είναι αυτό που μπορεί να σας οδηγήσει στο θάνατο. Η καρδιακή προσβολή είναι μια δυναμική διαδικασία, η οποία εξελίσσεται τυπικά μέσα σε 4 - 6 ώρες. Με κάθε λεπτό που περνάει, περισσότερος μυοκαρδιακός ιστός στερείται οξυγόνου και επιδεινώνεται ή νεκρώνεται. Στην καρδιακή προσβολή δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα: Ενδεχομένως να μπορείτε να πάτε κάποιον στο νοσοκομείο πιο γρήγορα με το δικό σας μέσο. Αν όμως πρόκειται για εσάς, ζητήστε από κάποιον να σας μεταφέρει στο νοσοκομείο και ποτέ μην οδηγείτε σε τέτοια περίπτωση. Ωστόσο, επιλέξτε αυτή τη λύση εάν πρακτικά μένετε στην ίδια γειτονιά με το νοσοκομείο. Η μεταφορά με ασθενοφόρο σάς δίνει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι ίσως να μπορεί να διενεργηθεί απινίδωση* εφόσον χρειαστεί, ενώ δεν χάνετε χρόνο στο δρόμο και μέσα στο τμήμα επειγόντων περιστατικών. 
Επιβεβαιώστε από το 166 το κοντινότερο νοσοκομείο που εφημερεύει. Καλέστε αμέσως το ΕΚΑΒ (166 ή 112 από κινητό τηλέφωνο). Σε περιοχές όπου δεν υπάρχει διαθέσιμη υπηρεσία του 166, μπορείτε να καλέσετε αμέσως στο τμήμα επειγόντων του τοπικού νοσοκομείου ή στο τοπικό Κέντρο Υγείας. Σε επείγουσες περιστάσεις, είναι προτιμότερο κανείς να καλεί άμεσα αυτά τα νούμερα, διότι η κλήση του οικογενειακού γιατρού ή του καρδιολόγου μπορεί να στοιχίσει πολύτιμο χρόνο. 
Περιγράψτε τα συμπτώματα, ώστε να γίνει σαφές στον τηλεφωνητή ότι υπάρχει υποψία καρδιακού επεισοδίου. Αυτό θα δώσει προτεραιότητα στην κλήση σας.
Αν είστε μόνος, αφήστε ανοιχτή την πόρτα και ξαπλώστε σε ύπτια θέση, με τα πόδια λυγισμένα, δίπλα στο τηλέφωνο.

• Μασήστε και καταπιείτε μια ασπιρίνη, αν  έχετε στο σπίτι. Η ασπιρίνη εμποδίζει τη θρόμβωση του αίματος και βοηθάει έτσι στη διατήρηση της ροής του αίματος μέσα από μια στενωμένη αρτηρία. Όταν λαμβάνεται στη διάρκεια μιας καρδιακής προσβολής, μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου. Στα πρώτα λεπτά, η καρδιακή προσβολή μπορεί να προκαλέσει διαταραχή του ρυθμού λειτουργίας της καρδιάς, με αποκορύφωμα την κοιλιακή μαρμαρυγή, που ουσιαστικά καταργεί τις σφίξεις και χωρίς άμεση αποκατάσταση οδηγεί σε αιφνίδιο θάνατο εντός λίγων λεπτών. Αν το θύμα χάσει τις αισθήσεις του, ξεκινήστε ΚΑΡΠΑ (στόμα με στόμα αερισμό και μαλάξεις στο στήθος).

Ο κυριότερος τρόπος για να αποτραπεί η προοδευτική βλάβη είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη θεραπεία με φάρμακα που διαλύουν το θρόμβο. Οι «θρομβολυτικές ουσίες» διαλύουν το θρόμβο και αποκαθιστούν την κυκλοφορία του αίματος. Μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων με καρδιακή προσβολή επιβιώνουν με ελάχιστη ή καμία βλάβη εφόσον η θεραπεία με τα φάρμακα αυτά ξεκίνησε μέσα στα πρώτα 70 λεπτά από την έναρξη των συμπτωμάτων.

Προσοχή
Στη διάρκεια μιας καρδιακής προσβολής, πολλοί άνθρωποι χάνουν πολύτιμο χρόνο επειδή δεν αναγνωρίζουν τα συμπτώματα ή επειδή τα αρνούνται. Επίσης, πολλοί άνθρωποι καθυστερούν να ζητήσουν βοήθεια επειδή φοβούνται ότι θα ντροπιαστούν σε περίπτωση «ψευδούς συναγερμού». Ακόμη και αν πιθανολογείτε ότι μπορεί και να πρόκειται για απλή δυσπεψία, δράστε γρήγορα.
Κανείς δεν ντροπιάζεται επιχειρώντας να σώσει τη ζωή του.

 Αντιμετωπίστε τις αλλεργικές αντιδράσεις
                                                          23 Απριλίου 2008

Η άνοιξη μπορεί να είναι η εποχή των χρωμάτων, της ανθοφορίας και της αναγέννησης της φύσης, είναι όμως και η εποχή που οι αλλεργικές παθήσεις βρίσκονται σε έξαρση. Τι είναι όμως η αλλεργία; Πως προκαλείται και με ποιόν τρόπο μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε; 

Η αλλεργία είναι μια αντίδραση σε μια ξένη ουσία (που καλείται αλλεργιογόνο) από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού. Η αντίδραση αυτή μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, όπως κοκκινίλες στο σώμα, ρινική συμφόρηση και σπάνια, δύσπνοια, σοβαρή υπόταση και θάνατο. Τα συνηθισμένα αλλεργιογόνα περιλαμβάνουν τη γύρη, τα δηλητήρια των εντόμων, την οικιακή σκόνη, το τρίχωμα των ζώων, μύκητες και διάφορα άλλα. Επικίνδυνες για τη ζωή αντιδράσεις προκαλούνται συνήθως από τσιμπήματα εντόμων, από τροφές και από φάρμακα. Ωστόσο, οποιοδήποτε αλλεργιογόνο μπορεί να προκαλέσει αναφυλακτική αντίδραση. Μερικά άτομα εμφανίζουν αναφυλακτική αντίδραση άγνωστης αιτιολογίας.

Τροφικές αλλεργίες
Οι τροφικές αλλεργίες είναι οι πιο παρεξηγημένες απ' όλες. Εύκολα ρίχνει κανείς την ευθύνη σε κάποια τροφή για τα αλλεργικά του συμπτώματα, ωστόσο λιγότερο από 1 % του πληθυσμού έχει πραγματικά τροφική αλλεργία.
Σημεία και συμπτώματα
• Πόνος στην κοιλιά, διάρροια, ναυτία και εμετός.
• Λιποθυμία.
• Κοκκινίλες, πρήξιμο στο δέρμα ή έκζεμα.
• Πρήξιμο στα χείλη, μάτια, πρόσωπο, γλώσσα ή λαιμό.
• Συμφόρηση της μύτης και δύσπνοια.

Συνήθεις τροφές που προκαλούν αλλεργία
• Αγελαδινό γάλα και σπανιότερα άλλα γάλατα
• Αυγά κότας και σπανιότερα άλλων πουλιών
• Τόνος και λοιπά αφρόψαρα (ρέγγα, σκουμπρί κ.λπ.), φρέσκα, παστά ή σε κονσέρβα
• Φράουλες, ακτινίδια
• Γαρίδες και άλλα οστρακόδερμα
• Φιστίκια και σπανιότερα τα φασόλια και άλλα όσπρια
• Παράγωγα της σόγιας και σπανιότερα της σίκαλης
• Παράγωγα σιταριού
• Χημικά πρόσθετα και συντηρητικά, όπως το αραβικό κόμμι και η «Κίτρινη Χρωστική των τροφών Ν ο 5».

Φαρμακευτικές αλλεργίες
Οποιοδήποτε σχεδόν φάρμακο μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες σε μερικούς ανθρώπους. Οι αντιδράσεις στα περισσότερα φάρμακα δεν είναι συνηθισμένες, η βαρύτητα τους όμως κυμαίνεται, από έναν απλό ερεθισμό μέχρι απειλή για τη ζωή.

Ποια φάρμακα προκαλούν αλλεργία;
Θεωρητικά, οποιοδήποτε φάρμακο μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση σε προδιατεθειμένα άτομα. Η πενικιλίνη και οι συγγενείς με αυτήν ουσίες είναι υπεύθυνες για μεγάλο αριθμό αλλεργικών φαρμακευτικών αντιδράσεων, που κυμαίνονται από απλά εξανθήματα μέχρι αναφυλαξία. Οι περισσότερες πάντως αντιδράσεις είναι ελαφρά εξανθήματα. 'Αλλα φάρμακα που πιθανώς να προκαλέσουν αλλεργική αντίδραση περιλαμβάνουν τις σουλφοναμίδες, τα βαρβιτουρικά, τα αντί επιληπτικά, την ινσουλίνη και τα τοπικά αναισθητικά. Επίσης, ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων, κυρίως ενήλικες, εμφανίζουν αντίδραση στην ασπιρίνη που μοιάζει με αλλεργία.

Σημεία και συμπτώματα
• Θορυβώδης αναπνοή και δύσπνοια.
• Εξάνθημα, κοκκινίλες, γενικευμένη φαγούρα.
• Σοβαρή υπόταση (καταπληξία).
 
Πρακτικές συμβουλές για την παροχή πρώτων βοηθειών
Η αποφυγή είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης μιας αλλεργικής εκδήλωσης. Αν εσείς ή κάποιος δικός σας είχε στο παρελθόν μια σοβαρή αντίδραση, πρέπει να φοράει προειδοποιητικό βραχιόλι. Ρωτήστε το γιατρό σας για ειδικά φάρμακα, τα οποία θα μπορείτε να έχετε μαζί σας σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης. Αν έχετε εμφανίσει μια σοβαρή αντίδραση, μάθετε τα ονόματα των φαρμάκων που μοιάζουν με αυτό που σας την προκάλεσε. Ειδοποιείτε τους γιατρούς σας για την αλλεργία σας πριν σας χορηγήσουν μια φαρμακευτική αγωγή.
• Έχετε μαζί σας ένα αντιισταμινικό όταν φεύγετε από το σπίτι σας.
• Μάθετε τις τεχνικές πρώτων βοηθειών και δράστε ανάλογα με τα συμπτώματα.
• Η αναφυλαξία είναι η χειρότερη εκδήλωση αλλεργίας και απαιτεί άμεση μεταφορά σε τμήμα επειγόντων περιστατικών, προκειμένου να χορηγηθούν ειδικά φάρμακα που αναστρέφουν αυτή την αντίδραση.
• Η αναφυλακτική αντίδραση συμβαίνει ταχύτατα. Μπορεί να ξεκινήσει μέσα σε λεπτά ή δευτερόλεπτα και χαρακτηρίζεται από σοβαρό οίδημα των ματιών, των χειλιών ή της γλώσσας, οίδημα του λάρυγγα που προκαλεί δυσκολία στη δίοδο του αέρα και συμπτώματα βαριάς υπότασης, όπως σύγχυση, μυϊκές κράμπες, εμετοί και λιποθυμία. Η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα.
• Η αδρεναλίνη είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο τέτοιο φάρμακο. Πολλοί τη φέρουν μαζί τους κατόπιν συνταγής γιατρού, εάν είναι αλλεργικοί.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα του φαρμάκου είναι προσωρινά και θα πρέπει να αναζητηθεί περαιτέρω ιατρική βοήθεια, ενώ η χρήση της από μη εκπαιδευμένα άτομα είναι επικίνδυνη.
• Αν μια αλλεργική αντίδραση συνοδεύεται από σημάδια αναφυλαξίας, καλέστε αμέσως το 166. Ψάξτε μήπως το άτομο έχει μαζί του κάποια ειδικά φάρμακα (χάπια, ενέσεις ή εισπνεόμενα). Εφαρμόστε την ΚΑΡΠΑ ως διασωστικό μέσο, στην περίπτωση που εμφανιστεί κώμα και κατάργηση της αναπνοής ή του σφυγμού.

Προσοχή
Ποτέ δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων αν μια αλλεργική αντίδραση θα εξελιχθεί σε αναφυλαξία, οπότε από αλλεργικά άτομα, προληπτικά μέτρα πρέπει να λαμβάνονται πάντα, σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Αν εμφανίζετε αλλεργική αντίδραση για πρώτη φορά, θα πρέπει οπωσδήποτε η κατάσταση σας να αξιολογηθεί από γιατρό. Σε αντίθεση με ό,τι ευρέως πιστεύεται, οι ενέσεις κορτιζόνης δεν έχουν την ικανότητα ταχείας άρσης των συμπτωμάτων εφόσον αυτά έχουν εμφανιστεί και η χρήση τους από τον μη ειδικό χωρίς αξιολόγηση από το γιατρό μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή, καθυστερώντας την αρμόζουσα αντιμετώπιση. Παρ' όλο που η αναφυλαξία είναι σχετικά σπάνια, κάθε χρόνο αρκετοί άνθρωποι πεθαίνουν από αυτή την αντιμετωπίσιμη αιτία.

Προστατευτείτε από τον καρκίνο του δέρματος
    2 Ιουλίου 2008 Της Μαρλέν Σάιμονς

Ανίχνευση του καρκίνου του δέρματος

Αρχή

Τσίμπημα αράχνης

8 Μαρτίου 2009

Λίγες μόνο αράχνες είναι επικίνδυνες για τον άνθρωπο. Στην Ευρώπη, το μόνο επικίνδυνο είδος είναι η μαύρη χήρα (Latrodectus mactans). Αναγνωρίζεται από το κόκκινο σχέδιο στην κοιλιά της σε σχήμα κλεψύδρας. Βρίσκεται συνήθως στις νότιες περιοχές της Ευρώπης, όπου το κλίμα είναι πιο θερμό.

• Το τσίμπημα της μαύρης χήρας είναι εξαιρετικά επώδυνο, σε αντίθεση με τα τσιμπήματα άλλων αραχνών που μπορεί να προκαλέσουν ελαφρό μόνο ερεθισμό.

• Μέσα σε λίγες ώρες μπορεί να εμφανιστεί σημαντικό πρήξιμο, αλλά και δύσπνοια. Μερικές φορές προκαλούνται κράμπες στους μυς, σπασμοί ή αδυναμία. 

• Ζητήστε άμεσα ιατρική βοήθεια. Αυτό ισχύει ακόμη και αν δεν είδατε την αράχνη, αλλά από τα συμπτώματα υποψιάζεστε ότι σας τσίμπησε μαύρη χήρα.

Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος
Πηγή: Popular MEDICINE –εφημ. Kαθημερινή –Ιούλιος 2009

Αρχή

Ποιες περιπτώσεις στεφανιαίας νόσου δεν μπορούν να διαγνωσθούν

Κάθε χρόνο, εκατοντάδες χιλιάδες ενήλικοι ανεβαίνουν σε έναν κυλιόμενο διάδρομο, όχι για να γυμναστούν, αλλά για να αξιολογηθεί η υγεία της καρδιάς τους.
Ο Τιμ Ράσερτ*,  δημοσιογράφος του NBC, είχε υποβληθεί σε αυτή την εξέταση - τεστ κοπώσεως -έξι εβδομάδες πριν πεθάνει από έμφραγμα τον περασμένο μήνα, σε ηλικία 58 χρόνων. Όπως ανακοινώθηκε, τα αποτελέσματά του ήταν φυσιολογικά και αυτό έκανε πολλούς να αναρωτιούνται πόσο αξιόπιστη είναι αυτή η εξέταση. Δύο εβδομάδες πριν από τον θάνατο του Τιμ Ράσερτ, ο δρ Τοντ Ντ. Μίλερ, καρδιολόγος και διευθυντής στο Εργαστήριο Πυρηνικής Καρδιολογίας της Κλινικής Μάγιο στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, είχε δημοσιεύσει στην «Επιθεώρηση Ιατρικής της Κλινικής του Κλίβελαντ» (CCJM) μία αξιολόγηση της ικανότητας του τεστ κοπώσεως να ανιχνεύει την παρουσία καρδιολογικών- προβλημάτων, δυνητικά απειλητικών για τη ζωή. Όπως εξήγησε σε τηλεφωνική συνέντευξη ο δρ Μίλερ, το τεστ κοπώσεως προορίζεται «σχεδόν αποκλειστικά» για ανθρώπους με συμπτώματα στεφανιαίας νόσου». «Στην πραγματικότητα όμως», πρόσθεσε, «συχνά χρησιμοποιείται ως διαγνωστική εξέταση για ανθρώπους δίχως συμπτώματα, οι οποίοι ανησυχούν ότι κινδυνεύουν. Η ακρίβεια του τεστ εξαρτάται από τον άνθρωπο στον οποίο εφαρμόζεται. Έχει μεγαλύτερη ακρίβεια σε πληθυσμούς με υψηλή συχνότητα στεφανιαίας νόσου. Ωστόσο, στους περισσότερους ανθρώπους δίχως συμπτώματα, η συχνότητα της νόσου είναι τόσο χαμηλή με αποτέλεσμα και η ακρίβεια του τεστ να είναι χαμηλή».

Περιορισμοί και πλεονεκτήματα
Η αλήθεια είναι πως το τεστ κοπώσεως είναι αδύνατον να ανιχνεύσει το είδος του προβλήματος που κόστισε τη ζωή του Τιμ Ράσερτ - μία πλάκα στο εσωτερικό τοίχωμα μιας στεφανιαίας αρτηρίας που υπέστη ρήξη, προκαλώντας τη δημιουργία ενός θρόμβου ο οποίος τάχιστα προκάλεσε μοιραία διαταραχή του καρδιακού ρυθμού. «Εάν δεν διαταρασσόταν ο καρδιακός ρυθμός, ο Τιμ Ράσερτ θα είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσει από το έμφραγμα» είπε ο δρ Μίλερ, ο οποίος πάντως δεν ήταν ο θεράπων ιατρός του. Τα αποτελέσματα του Τιμ Ράσερτ στο τεστ κοπώσεως μπορεί να τον κατέταξαν στην κατηγορία χαμηλού κινδύνου για καρδιακό θάνατο, πρόσθεσε ο δρ Μίλερ, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν κινδύνευε.
 
«Υπολογίζουμε πως 3 ασθενείς στους 1.000 με χαμηλού κινδύνου τεστ κοπώσεως πεθαίνουν από καρδιαγγειακό επεισόδιο μέσα σε έναν χρόνο. Μεταξύ όσων έχουν υψηλού κινδύνου τεστ κοπώσεως, η αντίστοιχη αναλογία είναι 1 ασθενής στους 100». Επιπλέον, «όταν το τεστ κοπώσεως χρησιμοποιείται σε ανθρώπους με χαμηλό κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, ένα μη φυσιολογικό εύρημα συνήθως είναι ψευδώς θετικό, δηλαδή οδηγεί σε περαιτέρω αλλά αχρείαστο στην πραγματικότητα έλεγχο». Τα κύρια πλεονεκτήματα του τεστ είναι πως είναι γρήγορο και έχει χαμηλό κόστος, σε σύγκριση με εξετάσεις όπως η αξονική ή η κλασική στεφανιαιογραφία. Ανεξαρτήτως κόστους όμως δεν έχει καμία αξία εάν τα ευρήματά του δεν ερμηνευθούν σε συνάρτηση με τους άλλους παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο που συγκεντρώνει κανείς: το φύλο, την ηλικία και τα τυχόν συμπτώματά του, καθώς και το αν καπνίζει, είναι υπέρβαρος, έχει υπέρταση, υψηλή χοληστερόλη, διαβήτη ή οικογενειακό ιστορικό καρδιοπάθειας.

Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος
ΠΗΓΗ: Ένθετο ΥΓΕΙΑ ΔΡΑΣΗ+ΖΩΗ
Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ - Αύγουστος 2008

Αρχή

Αρχή