Κώστας

Γιαννουλέας

 Επικοινωνία

Αρχική Σελίδα

περιεχόμενα

2ο Γυμνάσιο

3ο  Γυμνάσιο

Σελιδ. Μαθητών

Σελ.Καθηγητών 

Συλλογ. Γονέων

Εκπ/τικά  Νέα

Τεχνολογία

Ειδήσεις  - Links

Health

Health2

Health3

Αθλητικά

Τοξοβολία

Καιρός

Songs - Games

Ανακύκλωση

Ν. Λακωνίας

Σπάρτη- Μυστράς

Πολιτιστικά

Φιλοσοφικά

on line users 

Χρήσ. Συνδ.

www.google.gr

kostasgian.blog

Β.Βαβαρούτσου

otenet.kostboul

  ΘΕΜΑΤΑ  1

1.   Στην Υγειά σας -Βιταμίνες κατά της μέθης

2.   Το μπρόκολο "σκοτώνει" το ζάχαρο

3.   Ενέργεια & Διατροφή στον αθλητισμό

4.   Ήπια γυμναστική κατά Aλτσχάιμερ

5.   Οι αλλεργίες της άνοιξης

6.   Mαθημάτα Υγιεινής και Πρώτων Βοηθειών

7.   Δείκτης Μάζας Σώματος

8.   Ενημέρωση για το Νέο Ιο Α(Η1Ν1)

9.   Βασιλικός: βότανο με πολλαπλές ωφέλειες

10. Πρόληψη ημικρανιών

              go to :  ..HEALTH..    ..HEALTH  2..   ..HEALTH  3..

ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ

babaroutsoup/helth

  Προπόνηση

  Γυναίκα & Άσκηση

Υγεία

healthierworld   

Πρώτες βοήθειες

επισκέπτες  ιστοσελίδας.                    

απο 6/4/2009  ..

ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ !

                                                                                    15 Απριλίου 2009

Γεμίστε βιταμίνες, ενισχύστε το ανοσοποιητικό σας σύστημα, γλιτώστε από πονοκεφάλους μετά από οινοποσία και ξυπνήστε ολόφρεσκοι για πρωινό τρέξιμο. Ακολουθήστε τις οδηγίες που σας προτείνουμε και μάθετε να πίνετε σωστά.

της Λίζας Μπλερ

Στην περίοδο του Πάσχα, το να πίνει κανείς μεγάλες ποσότητες αλκοόλ αποτελεί εορταστική παράδοση, όπως ο διαγωνισμός «ποιος θα καταβροχθίσει τα πιο πολλά Πασχαλινά πιταρόνια» ή ο τσακωμός μπροστά στην τηλεόραση για το ποια εκπομπή θα παρακολουθήσουν. Aκόμη και οι δρομείς, μολονότι είναι οι πιο συνειδητοποιημένοι από όλους σε θέματα υγείας, τους αρέσει να χαλαρώνουν κι εκείνοι όπως όλοι οι άνθρωποι.

Δυστυχώς, η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος συνεπάγεται συνήθως δυσάρεστα σωματικά συμπτώματα που μπορούν να σταθούν εμπόδιο για το τρέξιμο (αν και υπάρχουν μερικές σκληραγωγημένες ψυχές που παίρνουν όρκο ότι ο καλπασμός μέσα σε δροσερό αναζωογονητικό αεράκι είναι η ιδανική θεραπεία). Εντούτοις, υπάρχουν βασικά αμυντικά τεχνάσματα που μπορείτε να εφαρμόσετε για να ελαττώσετε τις συνέπειες της οινοποσίας. 

ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΠΙΝΕΤΕ
Η προστατευτική επικάλυψη του στομάχου είναι όντως αποτελεσματική. Ο Δρ Γκράχαμ 'Αρτσαντ, αντιπρόεδρος του Επιστημονικού Βασιλικού Συλλόγου Παθολόγων, εξηγεί: «Είναι καλό να φάτε ένα γεύμα πλούσιο σε λιπαρά, επειδή τα λίπη επιβραδύνουν την απορρόφηση του οινοπνεύματος από τον οργανισμό». Οπότε απολαύστε για μια φορά κι εσείς, ψητές πατάτες. Το γάλα είναι επίσης αποτελεσματικό επειδή περιέχει λιπαρά, και επιπλέον προστατεύει το στομάχι. Η Δρ Σάρα Σένκερ, διατροφολόγος στο Βρετανικό Ίδρυμα Διατροφής συστήνει πριν πιείτε αλκοόλ, να καταναλώνετε υδατάνθρακες αργής απορρόφησης (όπως νιφάδες δημητριακών, καστανό ρύζι ή ζυμαρικά ολικής άλεσης), δεδομένου ότι αυτές οι τροφές βοηθούν τον οργανισμό να διατηρεί πιο σταθερά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. 

ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Το συκώτι μπορεί να διαχειριστεί μόνο ένα ποτό την ώρα. Οτιδήποτε παραπάνω δημιουργεί στο αίμα μια τοξική λίστα αναμονής, με άλλα λόγια το παραπανίσιο αλκοόλ κυκλοφορεί στον οργανισμό, μέχρι το συκώτι να είναι έτοιμο ώστε να μπορεί να το επεξεργαστεί.

Συκώτι και νεφρά χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού για να διασπάσουν το οινόπνευμα και να το απομακρύνουν από τον οργανισμό, πράγμα που προκαλεί αφυδάτωση. Για να αποφύγετε τη σφοδρή δίψα και τον έντονο πονοκέφαλο, να εναλλάσσετε αλκοολούχα με μη αλκοολούχα ποτά, και κατά προτίμηση νερό. Θυμηθείτε ότι τα αεριούχα ποτά επιταχύνουν την απορρόφηση του οινοπνεύματος και σας κάνουν να μεθάτε γρηγορότερα.

Γενικά είναι καλή ιδέα να αποφεύγετε τα φτηνά οινοπνευματώδη ποτά. Μακριά κι αλάργα από τα επιβλαβέστερα χημικά συστατικά των ποτών. Η μεθανόλη για παράδειγμα, βρίσκεται σε ορισμένα κόκκινα κρασιά κακής ποιότητας και πρόκειται για το κοινό πράσινο οινόπνευμα – το υγρό που ίσως έχει τύχει να χρησιμοποιήσετε για να καθαρίσετε πινέλα μπογιατίσματος. 'Αλλα ύπουλα χημικά συστατικά συγγενούς χημικής δομής (γνωστά και ως congeners), τα οποία ανιχνεύονται σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις σε πιο σκουρόχρωμα ποτά όπως κόκκινο κρασί, σκούρο ρούμι και ουίσκι, προκαλούν ακόμη χειρότερο μεθύσι.
Παρόλα αυτά, αν μάθετε να πίνετε σωστά, το κόκκινο κρασί θα μπορούσε να σας προσφέρει όλα του τα οφέλη, μια που περιέχει την αντιοξειδωτική ουσία ρεσβερατρόλη, που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Ακόμη καλύτερα, δοκιμάστε βιολογικό κρασί που δεν περιέχει κανένα από τα χημικά που υπάρχουν σε συμβατικά κρασιά, κι έτσι μειώνετε την πιθανότητα της κακής μέθης. 

ΠΡΙΝ ΞΑΠΛΩΣΕΤΕ
Μόλις δείτε ότι αρχίζετε να παραπατάτε και πριν “γίνετε τελείως κομμάτια”, πιείτε ένα μεγάλο ποτήρι νερό (ίσως να αφήνατε κι ένα σημείωμα στο μαξιλάρι σας για να σας το θυμίσει). Τα πόσιμα ενυδατικά άλατα, μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη ή μια ενεργειακή ταμπλέτα είναι επίσης καλή ιδέα στη φάση που βρίσκεστε. 

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ 
Πρέπει να αναπληρώσετε τα υγρά που χάσατε και να επαναφέρετε τα επίπεδα σακχάρου ταχύτατα. Η Δρ Σένκερ συμβουλεύει να πιείτε ένα μεγάλο ποτήρι χυμό φρούτων. Οι χυμοί πορτοκαλιού ή γκρέιπφρουτ είναι αρκετά όξινοι, έτσι αν το στομάχι σας είναι χάλια, προτιμήστε χυμό μήλου ή μάνγκο. Ένας χυμός φρούτων που περιέχει γιαούρτι ή γάλα, είναι το καλύτερο απ’ όλα, επειδή εκτός από τη ζάχαρη σάς προσφέρει βιταμίνες και μέταλλα. Ακόμη, φροντίστε να πίνετε συνεχώς νερό.

Αλείψτε μια φρυγανιά ολικής άλεσης με μαρμάιτ* για να ανεφοδιαστείτε σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β και άλατα. Ένα πλήρες πρωινό γεύμα αγγλικού τύπου θα ήταν καλό, αλλά η υψηλή του περιεκτικότητα σε λίπη θα υποβάλλει σε δοκιμασία το ήδη ταλαιπωρημένο γαστρεντερικό σας σύστημα. Τα αβγά βοηθούν, επειδή περιέχουν κυστεΐνη, αμινοξύ που θεωρείται ότι συμβάλλει στη διάσπαση του οινοπνεύματος.

Ίσως προκαλεί έκπληξη ότι η Δρ Σένκερ επίσης προτείνει έναν δυνατό καφέ ή τσάι. Η καφεΐνη είναι διουρητική, αλλά μόνο σε μεγάλες ποσότητες (4 ή περισσότερα φλιτζάνια την ημέρα), και η διεγερτική της επίδραση είναι ακόμη πολυτιμότερη όταν είστε υπό καθεστώς σύγχυσης.

Τέλος, δυναμώστε και προστατέψτε το συκώτι σας με γαϊδουράγκαθο. Το βότανο αυτό διατίθεται ως συμπλήρωμα διατροφής, προστατεύει τα κύτταρα του ήπατος ώστε να μην διαποτίζονται τόσο εύκολα από το αλκοόλ και έτσι μειώνει τις φθορές που υφίστανται. Ακόμη περιορίζει την καταστροφή της γλουταθειόνης, ένα βασικό αποτοξινωτικό ένζυμο που αυξάνει την ταχύτητα με την οποία ο οργανισμός μπορεί να διασπάσει τοξίνες όπως το οινόπνευμα. 

Σημείωση το μεταφραστή
* Το μαρμάιτ (marmite) είναι ένας σκουρόχρωμος πολτός με κολλώδη υφή που τρώγεται αλειμμένος σε ψωμί ή φρυγανιά. Παρασκευάζεται από εκχύλισμα σόγιας και είναι υποπροϊόν της ζυθοποιίας. Είναι διαδεδομένο στην Αγγλία, Νότιο Αφρική, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, και κατάλληλο για χορτοφαγική διατροφή. Έχει δυνατή και ιδιαίτερα αλμυρή γεύση που θυμίζει τη σάλτσα σόγιας. Η πολύ χαρακτηριστική του γεύση αποτυπώνεται στο αγγλικό διαφημιστικό μήνυμα:

 «Αγαπήστε το ή μισήστε το!»

Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΜΕΘΗΣ

Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος     -   Μετάφραση : Φανή Αδάμ

Αρχή

To μπρόκολο «σκοτώνει» το ζάχαρο

                                                                                           8 Απριλίου 2009

Η κατανάλωση του μειώνει την υπεργλυκαιμία έως και 73%
 
Η συστηματική κατανάλωση μπρόκολου θα μπορούσε να αντιστρέφει τις βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία που προκαλεί ο διαβήτης, σύμφωνα με νέα μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της ιατρικής επιθεώρησης «Diabetes Care». Επιστήμονες από το Ερευνητικό Ίδρυμα Κλινικών Επιστημών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ουόργουικ, με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Θόρνλι, μελέτησαν στο εργαστήριο τις επιδράσεις ενός συστατικού του μπρόκολου, της σουλφοραφάνης*, σε κύτταρα ανθρώπινων αιμοφόρων αγγείων.

Έτσι διαπίστωσαν ότι η σουλφοραφάνη μπορεί να βοηθήσει τον οργανισμό να παράγει περισσότερα ένζυμα που προστατεύουν τα αγγεία, καθώς και να ελαττώνει τα υψηλά επίπεδα μορίων που προκαλούν σοβαρές κυτταρικές βλάβες.

Προστασία
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως διατροφή πλούσια σε λαχανικά - ιδίως σε όσα ανήκουν στην οικογένεια των σταυρανθών του γένους Βράσσικα, όπως το μπρόκολο - συσχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Οι πάσχοντες από διαβήτη, ιδίως όταν δεν ρυθμίζουν καλά το σάκχαρο τους, διατρέχουν εξαιρετικά αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας, εγκεφαλικού και άλλων ασθενειών όπως η νεφροπάθεια, λόγω των βλαβών που προκαλεί στα αιμοφόρα αγγεία τους το αυξημένο σάκχαρο. Στην πραγματικότητα, οι διαβητικοί διατρέχουν έως πενταπλάσιες φορές υψηλότερο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρδιαγγειακή νόσο σε σύγκριση με τους μη διαβητικούς συνομηλίκους τους. Στη νέα μελέτη, τα κύτταρα των ανθρώπινων αιμοφόρων αγγείων είχαν υποστεί βλάβες λόγω υπεργλυκαιμίας, δηλαδή πολύ υψηλών επιπέδων σακχάρου (γλυκόζης).

Μεγάλο όφελος
Όπως έγραψαν οι επιστήμονες, η μελέτη τους κατέδειξε σοβαρή μείωση σε μια ομάδα μορίων που αποκαλούνται ενεργοποιημένα (αντιδρώντα) παράγωγα οξυγόνου (ROS). Ήδη είναι τεκμηριωμένο πως η υπεργλυκαιμία προκαλεί τριπλασιασμό αυτών των μορίων στο σώμα, καθώς και ότι τα υψηλά επίπεδά τους προκαλούν βλάβες στα κύτταρα. Η έκθεση  των   κυττάρων  στη σουλφοραφάνη αντέστρεψε την αύξηση των RΟS κατά 73%.

Η μελέτη έδειξε επίσης ότι η σουλφοραφάνη ενεργοποιούσε μια πρωτεΐνη που ονομάζεται nrf2 και προστατεύει τα κύτταρα και τους ιστούς από το οξειδωτικό στρες, ενεργοποιώντας προστατευτικά αντιοξειδωτικά και αποτοξινωτικά ένζυμα. Η παρουσία της σουλφοραφάνης διπλασίασε την ενεργοποίηση της nrf2. «Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι συστατικά του μπρόκολου, όπως η σουλφοραφάνη, μπορεί να συμβάλλουν στην αναχαίτιση διεργασιών οι οποίες συσχετίζονται με την ανάπτυξη της αγγειοπάθειας του διαβήτη», δήλωσε ο καθηγητής Θόρνλι. «Το επόμενο βήμα είναι να διερευνηθεί σε κλινικές μελέτες κατά πόσον τα λαχανικά του γένους Βράσσικα ωφελούν την υγεία των ατόμων με διαβήτη. Από τα έως τώρα στοιχεία των μελετών που έχουν διεξαχθεί, πιστεύουμε πως όντως θα καταγραφούν οφέλη». Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο δρ Ίαν Φρέιμ, διευθυντής Έρευνας στον βρετανικό οργανισμό Diabetes UK, παρ' ότι τόνισε πως η μελέτη είναι εργαστηριακή και απέχει πολύ από το να αποδειχθεί στον αληθινό κόσμο. Ωστόσο, υπογράμμισε ότι «τα νέα ευρήματα    προσθέτουν επιστημονική αξία στη σύσταση να τρώμε  μπρόκολο, διότι κάνει καλό στην υγεία».

*Η σουλφοραφάνη -ουσία που περιέχει το μπρόκολο - ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη που προστατεύει τα κύτταρα και τους ιστούς από το οξειδωτικό στρες.

ΠΗΓΗ: Ένθετο ΥΓΕΙΑ ΔΡΑΣΗ+ΖΩΗ       Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ - Αύγουστος 2008      Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος

Αρχή

                                                                                           22 Απριλίου 2009

Στη σύγχρονη κοινωνία μας, τόσο οι ενήλικοι όσο και τα νεαρά άτομα δεν έχουν ιδιαίτερα μεγάλη μυϊκή δραστηριότητα. Μολαταύτα, κατά την εφηβική και την πρώτη μετεφηβική ηλικία, ο χρόνος που αφιερώνεται σε ελαφρά ως και έντονη μυϊκή δραστηριότητα είναι κάπως μεγαλύτερος σε σύγκριση με εκείνο που διατίθεται για τον ίδιο σκοπό σε μεγαλύτερη ηλικία. Τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια εξακολουθούν να διαθέτουν ποσοστό μεγαλύτερο από τα 90% του ελεύθερου χρόνου τους για ύπνο, είτε σε δραστηριότητες που μπορούν να χαρακτηρίζονται ως πολύ ελαφρά μυϊκή δραστηριότητα.. 

Η ικανότητα για εκτέλεση μυϊκού έργου εξαρτάται από διεργασίες που αποδίδουν ενέργεια στους μυς. Για τη λειτουργία τους οι μυς χρειάζονται οξυγόνο που παραλαμβάνεται με τους πνεύμονες από την ατμόσφαιρα και μεταφέρεται στους μυς με το αίμα. Γι' αυτό η ικανότητα για επιτέλεση μυϊκού έργου περιορίζεται όταν η διεργασία αυτή είναι ελαττωματική σε οποιοδήποτε στάδιό της, όπως συμβαίνει σε πνευμονική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια, είτε ελαττωμένη ικανότητα του περιφερικού κυκλοφορικού συστήματος (αγγεία) για την παροχή επαρκούς αίματος στους μυς (αιμάτωση των μυών). 

Σε ορισμένες νόσους των πνευμόνων καθώς και σε καπνιστές, ο περιοριστικός παράγων είναι η ικανότητα των πνευμόνων να εμπλουτίζουν το αίμα με οξυγόνο, στις περισσότερες όμως περιπτώσεις ο περιοριστικός παράγων είναι ο βαθμός επάρκειας του κυκλοφορικού συστήματος. Κατά την επιτέλεση μυϊκού έργου, προκαλείται μια εκτροπή αίματος, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, από τα διάφορα άλλα όργανα του σώματος προς τους μυς και το μυοκάρδιο (αύξηση της αιμάτωσης των των μυών, με παράλληλη σχετική μείωση της αιμάτωσης άλλων ιστών και οργάνων του σώματος). Με αυτό τον τρόπο, μαζί με την αύξηση του ρυθμού της παροχής αίματος από τη καρδιά, η παροχή αίματος προς τους λειτουργούντες μυς γίνεται ως και τριάντα φορές μεγαλύτερη σε σύγκριση με την αιμάτωση ηρεμίας τους.. 

Η αναιμία περιορίζει την ικανότητα του αίματος για μεταφορά οξυγόνου και κατά συνέπεια περιορίζει σε σημαντικό βαθμό την ικανότητα για την επιτέλεση μυϊκού έργου. Σε φυσιολογικά άτομα, που διάγουν όμως καθιστική ζωή, ο περιοριστικός παράγων συνήθως είναι η περιορισμένη επάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος. Το αποτέλεσμα είναι ότι σε αυτά τα άτομα η καρδιά αναγκάζεται να καταβάλλει σημαντική προσπάθεια για την παροχή αυξημένου ποσού αίματος (αύξηση της αιμάτωσης των ιστών του σώματος), που σε άλλα προπονημένα άτομα, παρέχεται με πολύ μεγαλύτερη ευκολία.

Επειδή για την επιτέλεση μυϊκού έργου απαιτείται ενέργεια που προέρχεται από οξειδώσεις ουσιών, το έργο αυτό πάντοτε συσχετίζεται με ανάλογα αυξημένη πρόσληψη και κατανάλωση οξυγόνου από τους μυς, και κατά συνέπεια, και την ανάλογα αυξημένη πρόσληψη οξυγόνου από την ατμόσφαιρα με τους πνεύμονες. Έτσι, η μεγίστη ποσότητα οξυγόνου που μπορεί ένα άτομο να προσλαμβάνει με τους πνεύμονές του, κατά την επιτέλεση βαριάς μυϊκής εργασίας, αποτελεί ένα δείκτη του επιπέδου της φυσικής του κατάστασης. Για τον μέσο μεσήλικα άνδρα, η ποσότητα αυτή είναι κάπου 35 ως 40 κυβικά εκατοστόμετρα οξυγόνου ανά kg σωματικού βάρους ανά λεπτό. Όμως, σε καλά προπονημένους νεαρούς αθλητές, η μεγίστη αυτή πρόσληψη οξυγόνου είναι δυνατό να φτάνει και στα 70 κυβικά εκατοστόμετρα ανά kg σωματικού βάρους ανά λεπτό.

Παρά ταύτα, κατά την επιτέλεση βαριάς μυϊκής εργασίας, παρά τη μεγάλη αύξηση του ποσού του οξυγόνου που μεταφέρεται στους μυς, αυτό δεν επαρκεί για την απελευθέρωση όλης της ενέργειας που απαιτείται για την επιτέλεση αυτού του έργου. Στις περιπτώσεις αυτές, ένα μέρος από το γλυκογόνο των μυών διασπάται αναερόβια, δηλαδή χωρίς οξειδωτικές διεργασίες, αποδίδοντας επιπρόσθετη ενέργεια, με αποτέλεσμα την παραγωγή γαλακτικού οξέος. Δηλαδή στις περιπτώσεις αυτές δημιουργείται στον οργανισμό μια κατάσταση που μπορεί να χαρακτηρίζεται ως "χρέος οξυγόνου." Το έργο που επιτελείται με ενέργεια που απελευθερώνεται με αυτό τον τρόπο χαρακτηρίζεται ως αναερόβιο έργο. Μετά το τέλος μιας τέτοιας βαριάς μυϊκής εργασίας, το άτομο εξακολουθεί να αναπνέει έντονα και να προσλαμβάνει και να καταναλίσκει οξυγόνο με ρυθμό μεγαλύτερο από τον συνήθη ρυθμό σε ηρεμία, για αρκετά λεπτά, μέχρις ότου οι μεταβολικές διεργασίες στο σώμα του να επανέλθουν στον πριν από την μυϊκή εργασία ρυθμό. Δηλαδή, κατά το χρονικό αυτό διάστημα πραγματοποιείται η "αποπληρωμή του χρέους οξυγόνου." 

Όταν το μυϊκό έργο επιτελείται με βραδύτερο ρυθμό, χωρίς την παραγωγή γαλακτικού οξέος, αυτό χαρακτηρίζεται ως αερόβιο έργο. Για τα περισσότερα φυσιολογικά άτομα, το όριο για αερόβιο έργο αντιστοιχεί περίπου στην ενέργεια που απαιτείται για έντονο βάδισμα σε οριζόντιο έδαφος, δηλαδή σε κατανάλωση 5 θερμίδων (Kcal) ανά λεπτό, ή κατανάλωση οξυγόνου λίγο περισσότερο από ένα λίτρο ανά λεπτό. Η κατανάλωση αυτή είναι τέσσερις ως πέντε φορές μεγαλύτερη από εκείνη του βασικού μεταβολισμού. Το έργο που επιτελείται με αυτόν τον χαμηλότερο ρυθμό χαρακτηρίζεται ως έργο σταθερής κατάστασης, γιατί είναι δυνατό να συνεχίζεται σχεδόν απεριόριστα χωρίς να εμφανίζεται κάματος.

Η σημασία των υδατανθράκων 

Παλιότερα πιστεύονταν ότι οι υδατάνθρακες αποτελούσαν τη μοναδική πηγή ενέργειας για την επιτέλεση από τους μυς μηχανικού έργου. Αργότερα όμως διαπιστώθηκε ότι οι υδατάνθρακες διαδραματίζουν πρώτιστο ρόλο μόνο κατά την πολύ έντονη μυϊκή δραστηριότητα. Αντίθετα, κατά τη μυϊκή εργασία με το ρυθμό σταθερής κατάστασης, το μισό περίπου της απαιτούμενης ενέργειας προέρχεται από την οξείδωση λιπαρών οξέων, ενώ όταν η μυϊκή δραστηριότητα παρατείνεται πέρα από τέσσερις ώρες, το ποσοστό αυτό είναι δυνατό να φτάσει στα 60 ως 70%. Τα λιπαρά οξέα που χρησιμοποιούνται στις περιπτώσεις αυτές προέρχονται από τα αποθέματα που βρίσκονται μέσα στο μυϊκό ιστό, καθώς και από κινητοποίησή τους από τον λιπώδη ιστό, οπότε και μεταφέρονται στους μυς με το αίμα. Παλιότερα πιστεύονταν ότι το λεύκωμα (πρωτεΐνες) δεν αποτελούσε ουσιαστική πηγή ενέργειας για τους μυς. Σήμερα όμως είναι γνωστό ότι τα αμινοξέα (που προέρχονται από τη διάσπαση των πρωτεϊνών), παρέχουν στους μυς, όταν το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας, 10 ως 14% από το σύνολο της απαιτούμενης ενέργειας για το μεταβολισμό τους. Κατά την επιτέλεση όμως μυϊκού έργου, το ποσοστό αυτό περιορίζεται σε 4 ως 5%. 

Από πειράματα που έγιναν για να διαπιστωθεί κατά πόσο το είδος της διατροφής, τόσο μακροπρόθεσμα όσο και βραχυπρόθεσμα επηρεάζει τη απόδοση των μυών κατά την επιτέλεση μυϊκού έργου, συμπεραίνονται τα ακόλουθα:

1. Διαιτολόγιο που προσφέρει ενέργεια σε μεγάλο ποσοστό με τη μορφή του λίπους και σε ελάχιστο μόνο ποσοστό με τη μορφή των υδατανθράκων, περιορίζει την ικανότητα για επιτέλεση βαριάς μυϊκής εργασίας στο μισό περίπου του φυσιολογικού.

2. Διαιτολόγιο φτωχό σε λίπος και πλουσιότατο σε υδατάνθρακες αυξάνει την ικανότητα για μυϊκό έργο κατά 25% περίπου. 

Μεγάλη σημασία για την απόδοση των μυών έχει η περιεκτικότητά τους σε γλυκογόνο. Σε περιπτώσεις που το άτομο λαμβάνει για τρεις συνεχόμενες μέρες τροφή που δεν περιλαμβάνει υδατάνθρακες, η περιεκτικότητα των μυών σε γλυκογόνο περιορίζεται στο ένα τρίτο περίπου του αρχικού. Αντίθετα, μετά από τρεις μέρες σίτισης με τροφή που περιέχει πολύ υψηλό ποσοστό υδατανθράκων, η περιεκτικότητα των μυών σε γλυκογόνο σχεδόν διπλασιάζεται..

Μια γνωστή μέθοδος για τον εμπλουτισμό των μυών σε γλυκογόνο, κατά την προετοιμασία αθλητών είναι η μέθοδος Astrand. Σύμφωνα με αυτή τη μέθοδο, το γλυκογόνο των μυών εξαντλείται με μυϊκή άσκηση και ακολουθεί για τρεις μέρες διαιτολόγιο πλούσιο σε λίπος και πρωτεΐνες, και πολύ φτωχό σε υδατάνθρακες, με συνέπεια την παραπέρα εξάντλησή του. Στη συνέχεια χορηγείται διαιτολόγιο πλουσιότατο σε υδατάνθρακες για τρεις συνεχόμενες μέρες. Με αυτή τη μέθοδο το γλυκογόνο των μυών είναι δυνατό να φτάσει, ακόμα και να ξεπεράσει τα 4 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια μυϊκού ιστού, δηλαδή να υπερδιπλασιαστεί. (Σημειώνεται ότι η φυσιολογική περιεκτικότητα των μυών σε γλυκογόνο κατά την ηρεμία είναι γύρω στα 1,5 ως 1,75 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια μυός). 

Από τους παράγοντες που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν δυσμενώς την απόδοση των μυών δυο έχουν ιδιαίτερη σημασία: η αφυδάτωση και η στέρηση τροφής.

Από τους δυο αυτούς παράγοντες , εκείνος που εξασκεί άμεση δυσμενή επίδραση είναι βέβαια η αφυδάτωση. Φυσιολογικά, το άτομο αισθάνεται την ανάγκη να πιει νερό όταν η περιεκτικότητα του σώματος σε νερό ελαττωθεί κατά 1%, κατά τη διάρκεια όμως της επιτέλεσης μυϊκής εργασίας, ο μηχανισμός αυτός αναστέλλεται, με συνέπεια την αφυδάτωση. Η απόδοση σε μυϊκό έργο αρχίζει να περιορίζεται όταν το έλλειμμα νερού ξεπεράσει τα 3% του σωματικού βάρους, δηλαδή όταν άτομο με σωματικό βάρος 60 kg χάσει κάτι παραπάνω από 1.800 γραμμάρια νερό. Το νερό, κατά την επιτέλεση μυϊκής εργασίας χάνεται βέβαια, κατά κύριο λόγο με τον ιδρώτα, αλλά και με τον εκπνεόμενο αέρα, που είναι σε όλες περιπτώσεις κορεσμένος με υδρατμούς. Κατά την επιτέλεση μέτριας έντασης μυϊκής εργασίας, σε όχι δυσμενές από την άποψη θερμοκρασίας περιβάλλον, η απώλεια νερού είναι δυνατό να φτάσει στα δυο ως τέσσερα λίτρα ανά ώρα (Μαραθωνοδρόμοι). 

Δίαιτα και ενέργεια
 
Όσον αφορά τη στέρηση τροφής, αυτή στις περισσότερες περιπτώσεις εφαρμόζεται προκειμένου να ελαττωθεί το βάρος του σώματος όταν αυτό υπερβαίνει το κανονικό. Με αυτή την έννοια, ο περιορισμός των θερμίδων του διαιτολογίου κατά τρόπον ώστε να χάνεται μόνο το υπερβάλλον λίπος, φαίνεται πως δεν έχει δυσμενή, αλλά μάλλον ευεργετική επίδραση στην απόδοση των μυών. Η εφαρμογή όμως απισχναντικού διαιτολογίου για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν συμβιβάζεται με κορυφαία μυϊκή απόδοση.

Βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία 
 
Η βιταμινική ανεπάρκεια επιδρά δυσμενώς στην απόδοση των μυών. Η ανεπάρκεια των βιταμινών του συμπλέγματος Β προκαλεί τα πρωιμότερα συμπτώματα, ενώ η ανεπάρκεια της βιταμίνης Α προκαλεί συμπτώματα μετά από μήνες. Η ανεπάρκεια διαφόρων μεταλλικών στοιχείων, εκτός από το νάτριο και τον σίδηρο, δεν έχει μελετηθεί επαρκώς. Επειδή όμως τα διάφορα αυτά στοιχεία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη νευρομυϊκή διαβίβαση των νευρικών ώσεων, ενώ ορισμένα από αυτά χρησιμεύουν και ως συμπαράγοντες σε ενζυμικά συστήματα, η ανεπάρκειά τους αναμένεται να είναι επιβλαβής όσον αφορά στην απόδοση των μυών.

Η ανεπάρκεια σιδήρου προκαλεί βέβαια αναιμία, με επακόλουθο την ελάττωση της ικανότητας του αίματος για μεταφορά οξυγόνου, γεγονός που επιδρά άμεσα δυσμενώς στην απόδοση των μυών. Επιπρόσθετα όμως, ο σίδηρος είναι απαραίτητος και ως συστατικό της μυοσφαιρίνης, που βρίσκεται στους περισσότερους μυς του σώματος, και χρησιμεύει ως επιτόπια αποθήκη οξυγόνου. Σε περίπτωση ανεπάρκειάς του, η ποσότητα της μυοσφαιρίνης περιορίζεται, με τα ανάλογα δυσμενή αποτελέσματα. 

Η πλήρης στέρηση πρωτεϊνών για χρονικό διάστημα δυο εβδομάδων, αλλά με επαρκή πρόσληψη ενέργειας με τη μορφή των υδατανθράκων και λιπιδίων, δεν φαίνεται να προκαλεί μείωση της απόδοσης των μυών. Επίσης, η ημερήσια πρόσληψη μόνο 50 ως 60 γραμμαρίων λευκώματος, ποσού που είναι πολύ μικρότερο από εκείνο που συνήθως λαμβάνεται από αθλητές, και γενικά από άτομα που επιτελούν βαριά χειρωνακτική εργασία, δεν φαίνεται να επηρεάζει δυσμενώς την απόδοση των μυών, εφόσον τα άτομα αυτά είναι ήδη προπονημένα.

Η διατροφή αποτελεί πολύ σημαντικό παράγοντα σε όλα τα προγράμματα προπόνησης. Γι' αυτό και η ενημέρωση τόσο των προπονητών όσο και των αθλητών, για τις διατροφικές ανάγκες και το ρόλο των διαφόρων τροφών που περιλαμβάνονται στο διαιτολόγιο, είναι απαραίτητη. Γενικά στους αθλητικούς κύκλους παρατηρείται συχνά η τάση για υπερβολή σχετικά με την πρόσληψη ορισμένων ουσιών και ιδιαίτερα των πρωτεϊνών, του ασβεστίου και της βιταμίνης C. Οι υπερβολές όμως αυτές είναι μάλλον αβλαβείς. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται σε ό,τι αφορά την πρόσληψη της θειαμίνης (βιταμίνη Β1), γιατί η δοσολογία της πρέπει να μεταβάλλεται παράλληλα με τον ολικό μεταβολισμό του αθλουμένου. Σε πολλά προγράμματα διατροφής για προπονούμενους και αγωνιζόμενους φαίνεται ότι η δοσολογία της θειαμίνης υπολείπεται των απαιτήσεων, με συνέπεια τον περιορισμό των δυνατοτήτων των αθλητών.

Ιωάννης Χατζημηνάς Καθηγητής Φυσιολογίας     Επιμέλεια: Ανδρέας Καλογερόπουλος

      Ήπια γυμναστική κατά Aλτσχάιμερ

Αρχή

Βασιλικός: βότανο με πολλαπλές ωφέλειες

15 Ιουλίου 2009

«Το άρωμα του βασιλικού κάνει καλό στην καρδιά - διώχνει τη στενοχώρια που οφείλεται στη μελαγχολία και κάνει τον άνθρωπο χαρούμενο και ευτυχισμένο.»
John Gerard, 'Αγγλος αποθηκάριος του 16ου αι.

Παράλληλα με το να αρωματίζετε τα ποτά σας με το πιο υπέροχο βότανο, ο γλυκός βασιλικός θα σας προσφέρει ένα τονωτικό του νευρικού συστήματος, ένα αντισηπτικό για το κρύωμα και τη γρίπη και ένα χαλαρωτικό για το στομάχι. Ο βασιλικός ηρεμεί τα νεύρα, μειώνει την ένταση, καθαρίζει και τονώνει το μυαλό και φτιάχνει τη διάθεση. Προσφέρει ενέργεια όταν είστε κουρασμένοι και ηρεμία όταν έχετε υπερένταση και ανησυχία. Καταπραΰνει πλήθος συμπτωμάτων που σχετίζονται με το άγχος, όπως ο πονοκέφαλος, οι νευρόπονοι και οι πεπτικές διαταραχές.

Σε ζεστές σούπες και αφεψήματα, ο βασιλικός καταπολεμά τη ρινική καταρροή και τη συγκέντρωση βλέννας στους πνεύμονες, ανακουφίζει τον πυρετό, το κρύωμα και το βήχα. Επίσης, βοηθά τον οργανισμό στη μάχη κατά των λοιμώξεων.

Αρχή

Πρόληψη ημικρανιών

Αρχή