Απόλλωνας του Πειραιά, ύψος 1.91 μ., περίπου 530-520 π.Χ., Πειραιάς, Αρχαιολογικό Μουσείο, ΜΠ 4645

Το χυτό άγαλμα του Απόλλωνα είναι από τα λίγα μεγάλα χάλκινα αγάλματα της αρχαϊκής περιόδου και από τα τελευταία της σειράς των κούρων. Βρέθηκε σε αποθέτη μαζί με δύο μεταγενέστερα χάλκινα αγάλματα και σώζεται ακέραιο, αλλά η επιφάνειά του έχει υποστεί φθορές και ρωγμές. Ο θεός αναγνωρίζεται από τα εμβλήματά του, ίχνη των οποίων διακρίνονται ακόμη στα χέρια του: στο αριστερό κρατούσε το τόξο και στο δεξί φιάλη, πιθανόν χρυσή. Η μορφή του διακρίνεται για την αναπτυγμένη πλαστικότητα και τη γενική χαλάρωση του αρχαϊκού σχήματος. Προβάλλει το δεξί πόδι και όχι το αριστερό, όπως οι τυπικοί κούροι, ενώ το κεφάλι του κλίνει ελαφρά προς τα κάτω και δεξιά, εγκαταλείποντας την αυστηρά μετωπική στάση. Τα μαλλιά του αποδίδονται περισσότερο φυσιοκρατικά, δένονται με ταινία και σχηματίζουν σπειροειδείς βοστρύχους στο μέτωπο. Το άγαλμα θεωρείται προϊόν εργαστηρίου της βορειοανατολικής Πελοποννήσου, όπου η χαλκοπλαστική γνώρισε μεγάλη άνθηση στο β΄ μισό του 6ου αι. π.Χ.

Πηγές:

odysseus.culture.gr