Η αντικατάσταση της βασιλείας από την αριστοκρατία και αργότερα από την ολιγαρχία δεν ήταν ικανή να σταματήσει τις κοινωνικές αναταραχές. Σε πολλές πόλεις την κατάσταση αυτή εκμεταλλεύτηκαν οι τύραννοι. Ο πλούτος είναι συγκεντρωμένος σε λίγα χέρια και ένα μέσο για την επίδειξή του ήταν και τα γλυπτά.

 

Την περίοδο αυτή ο τύπος του κούρου δεν παρουσιάζει καμιά αλλαγή στη στάση. Παρατηρούνται όμως κάποιες αλλαγές στις αναλογίες και μια προσπάθεια για ρεαλιστικότερη απεικόνιση. Τα μέρη του σώματος αποδίδονται με μεγαλύτερη ακρίβεια. Τα αυτιά δεν είναι ελικοειδή αλλά μοιάζουν περισσότερο με αυτιά. Οι κοιλιακοί μύες αρχίζουν να χωρίζονται σε δύο τμήματα κι όχι σε τρία ή τέσσερα όπως παλιότερα.

 

Ο τύπος της κόρης παρουσιάζει περισσότερες αλλαγές. Το φόρεμα παύει να είναι μια επίπεδη επιφάνεια με εγχάρακτη διακόσμηση και γίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον με τις πτυχώσεις του χιτώνα, του ιματίου, του πέπλου και του επιβλήματος. Η νέα αυτή «μόδα» ξεκινά από την Ιωνία και σιγά σιγά κυριαρχεί σ' όλο τον ελλαδικό χώρο.

 

Ενδεικτικά παραδείγματα

 

Κούρος της Βολομάνδρας, περίπου 570-560 π.Χ.

Ο Μοσχοφόρος, περίπου 570-560 π.Χ.

Κόρη του Βερολίνου, περίπου 570 π.Χ.

Οι κόρες του Χηραμύη, περίπου 560 π.Χ.

Το σύνταγμα του Γενέλεω, περίπου 560 π.Χ.

Φρασίκλεια, περίπου 550-540 π.Χ.

Κόρη της Λυών, περίπου 550-540 π.Χ.

Ο ιππέας. Το κεφάλι «Rampin», περίπου 550 π.Χ.

Κούρος από το Πτώο της Θήβας, περίπου 550 π.Χ.

Ο κούρος από την Τενέα, περίπου 550 π.Χ.

Κούρος από τη Μερέντα, περίπου 540-530 π.Χ.

Κούρος από την Κέα, περίπου 530-520 π.Χ.

Η πεπλοφόρος, περίπου 530 π.Χ.

Δίδυμοι κούροι από την Κλένια Κορινθίας, περίπου 530-520 π.Χ.