ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η γη γενικότερα είναι μια πολυτέλεια στη Σιγκαπούρη ποσό μάλλον η καλλιεργήσιμη. Μια νησιωτική χώρα μόνο 710 τετραγωνικών χιλιομέτρων που κατοικείται από 5 εκατομμύρια ανθρώπους εισάγει πάνω από το 93% των τροφίμων, ενώ η έννοια της γεωργίας δεν φαντάζει μόνο ως μια τρελή ιδέα αλλά κάτι εντελώς απίθανο να συμβεί. Ωστόσο ένας φιλόδοξος επιχειρηματίας παράγει πέντε φορές περισσότερα λαχανικά από ότι ένα κανονικό αγρόκτημα και μάλιστα το κάνει σε κάθετη δομή μέσα στην καρδιά της πιο πυκνοκατοικημένης εμπορικής περιοχής της Σιγκαπούρης.

Χάρη σε μια νέα επαναστατική τεχνική ο Jack Ng είναι σε θέση να παράγει 1 τόνο φρέσκα λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα, παρέχοντας στους πολίτες μια νέα και βιώσιμη πηγή από ντόπια ολόφρεσκα λαχανικά. Η τεχνολογία του Jack Ng ονομάζεται «A-Go-Gro» και μοιάζει με μια πανύψηλη ρόδα λούνα παρκ για φυτά. Τα λαχανικά αναπτύσσονται μέσα σε μεταλλικούς δίσκους που περιστρέφονται έτσι ώστε να λαμβάνουν σωστό φωτισμό, αερισμό και ύδρευση. Το νερό που τροφοδοτεί τα φυτά ανακυκλώνεται και φιλτράρεται πριν επιστρέψει στα λαχανικά.

Διάβασα στη Βικιπαίδεια το οικονομικό θαύμα που έγινε το 1932 στο Βεργκλ και εντυπωσιάστηκα. Νομίζω ότι αξίζει να αναδημοσιεύσω το σχετικό άρθρο και σας παρακαλώ, αν θέλετε, να το σχολιάσετε. Το Βεργκλ (W?rgl) είναι πόλη στο Τιρόλο της Αυστρίας, στην περιφέρεια Κούφσταϊν. Απέχει 20 χμ. από τα σύνορα με τη Βαυαρία.

Το «Οικονομικό Θαύμα του Βεργκλ» έλαβε χώρα κατά την παγκόσμια ύφεση του 1929, ένα θαύμα που οφείλεται στην έκδοση ενός τοπικού νομίσματος, με μορφή σε «Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας». Την καινοτόμο ιδέα εισήγαγε ο τότε δήμαρχος της πόλης Μίχαελ Ούντεργκούγκενμπέργκερ (Michael Unterguggenberger), εφαρμόζοντας τις οικονομικές θεωρίες του Γερμανού οικονομολόγου Σίλβιο Γκέσελ. Η θεωρία, σύμφωνα με το πόνημα του Γκέσελ «Η Φυσική Τάξη», όριζε ότι η παρακμάζουσα οικονομία οφείλεται στην αργή κυκλοφορία τού χρήματος, καθώς αυτό συσσωρεύεται από τους κεφαλαιούχους και δεν επιστρέφει πίσω στην αγορά.

Σε μια προσπάθεια αναστροφής της οικονομικής κατάστασης, ο δήμαρχος εφάρμοσε ένα πρόγραμμα με απαραίτητα δημοτικά έργα, δίνοντας εργασία στους κατοίκους, αλλά υπό τον όρο ότι η πληρωμή τους θα γινόταν στο τοπικό νόμισμα. Τα «Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας» δεν είχαν αντίκρυσμα σε χρυσό, αλλά απλώς πιστοποιούσαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα (ένα είδος Απόδειξης Παροχής Υπηρεσιών), αγνοώντας τον πληθωρισμό του Αυστριακού νομίσματος. Τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 τέτοια γραμμάτια (γνωστά και ως Σελίνια του Βεργκλ), σε χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας 1, 5 και 10 σελινίων.

Στις 31 Ιουλίου 1932 κυκλοφόρησαν τα πρώτα 1.800 Σελίνια, αρχίζοντας έναν ταχύτατο κύκλο κυκλοφορίας των χρημάτων αυτών. Για την αποφυγή της πλαστογράφησης τέθηκε σε εφαρμογή μια πρόσθετη μέθοδος, κατά την οποία τα χρήματα έχαναν το 1% της ονομαστικής τους αξίας κάθε μήνα που περνούσε. Μ' αυτόν τον τρόπο, ήταν προς το συμφέρον του κεφαλαιούχου να δαπανήσει το κεφάλαιό του, προτού αυτό χάσει μέρος της αξίας του. Η αντίθετη προς τον τοκισμό διαδικασία αυτή επέτρεπε την απρόσκοπτη και ταχύτερη κυκλοφορία του χρήματος, αποτρέποντας τη συσσώρευσή του σε τράπεζες και ιδιωτικά. Ο ιδιοκτήτης των χρημάτων που δεν προλάβαινε να τα δαπανήσει είχε τη δυνατότητα να αγοράσει πίσω το 1% της αξίας που έχανε κάθε μήνα, με τη μορφή επικολλούμενων ενσήμων.

Το μεγαλύτερο ηφαίστειο του πλανήτη ανακαλύφθηκε ότι βρίσκεται στον βυθό του βορειοδυτικού Ειρηνικού ωκεανού και λέγεται Ταμού Μασίφ.

Με τεράστιο πλάτος 650 χιλιομέτρων, σχετικά χαμηλό ύψος τεσσάρων χιλιομέτρων και πολύ μεγάλο όγκο 2,5 εκατ. κυβικών χιλιομέτρων, είναι κατά πολύ μεγαλύτερο σε έκταση (310.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) από τον προηγούμενο κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ, το ενεργό ηφαίστειο Μάουνα Λόα της Χαβάης, το οποίο όμως είναι αρκετά ψηλότερο (9 χλμ).

Το Ταμού Μασίφ είναι επίσης μόνο 25% μικρότερο σε όγκο από το μεγαλύτερο ηφαίστειο του ηλιακού μας συστήματος, το «Όρος Όλυμπος» στον Άρη, το οποίο έχει μικρότερο πλάτος (625 χιλιόμετρα), αλλά πολύ μεγαλύτερο ύψος (σχεδόν 22 χλμ).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωλογίας Ουίλιαμ Σάγκερ του πανεπιστημίου του Χιούστον των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience", σύμφωνα με το "Science" και το "Nature", δήλωσαν ότι για τελευταία φορά το Ταμού Μασίφ, που ανήκει στην υποθαλάσσια οροσειρά Σάτσκι Ράιζ και βρίσκεται 1.500 χλμ. ανατολικά της Ιαπωνίας, εξερράγη πριν από περίπου 140 έως 145 εκατ. χρόνια, στη διάρκεια της Κρητιδικής περιόδου, όταν «βασίλευαν» οι δεινόσαυροι, ενώ από τότε παραμένει ανενεργό.

Το γιγάντιο ηφαίστειο, όπως τα περισσότερα στη Γη, έχει έναν κεντρικό κώνο από όπου διέρρευσαν τεράστιες ποσότητες λάβας, ενώ στην κορυφή του υπάρχει μια σειρά από καλδέρες. Ο εντοπισμός του έγινε από τη μελέτη των σεισμικών κυμάτων και την ανάλυση δειγμάτων λάβας, που συλλέχθηκαν από ερευνητικά πλοία κατά τα τελευταία χρόνια.