«Εκείνο»
Εκείνο που ζήτησα από τη ζωή
μου τώδωσε
ίσως και δίχως να το θέλει
εκείνο που της ζήτησα
το πήρα σαν ψωμί μέσ' απ' τα τα δόντια της,
γιαυτό σαν βλέπω λίγο εσύ να μου μακραίνεις
λίγο πως πας να κουραστείς
πως μένεις πίσω από τα βήματά μου
είμαι έτοιμος να βγάλω μια φωνή:
βοήθεια!
Ο Νίκος Παππάς(1906 - 1997) γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Το 1927 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον ίδιο χρόνο έφυγε για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Γερμανία, όπου παρέμεινε ως το 1928. Από το 1939 και για τριάντα χρόνια άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα, ενώ εργάστηκε και στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1928 με τη δημοσίευση ποιημάτων του στο περιοδικό Νέα Εστία και το 1930 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Μάταια λόγια. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Νέα Εστία, Ελληνικά Γράμματα, Το Ξεκίνημα, Το Νέον κράτος, Νεοελληνικά Γράμματα, Μακεδονικές Ημέρες, Εφημερίδα των ποιητών, Επιθεώρηση Τέχνης και άλλα, όπου δημοσίευσε ποιήματα, μεταφράσεις και δοκίμια. Συνεργάστηκε επίσης με την εφημερίδα Καθημερινή (1935-1940).
Υπήρξε εκδότης και διευθυντής στο περιοδικό των Τρικάλων Επαρχία (1931-1932), μέλος της επιτροπής του περιοδικού της Χαλκίδας Νεοελληνικά Σημειώματα (1936), καθώς επίσης των Νέων Ρυθμών (1949-1950) και της Εφημερίδας των ποιητών (1956-1958).
Το 1936 παντρεύτηκε την ποιήτρια Ρίτα Μπούμη. Τιμήθηκε με το Α΄ και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1959 και 1964 αντίστοιχα) και υπήρξε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Μετέφρασε έργα των Μπρεχτ, Ρίλκε, Απολλιναίρ και άλλων, ενώ έργα του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, πολωνικά και ιταλικά.
Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.