ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Βρετανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι μόρια, που πρόσφατα ανακαλύφθηκαν στην ατμόσφαιρα της Γης, μπορούν να παίξουν σημαντικό αντισταθμιστικό ρόλο στην κλιματική αλλαγή, ρίχνοντας την θερμοκρασία του πλανήτη μας και "φρενάροντας" την υπερθέρμανση.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Μάντσεστερ και του Μπρίστολ, με επικεφαλής τον ειδικό στην ατμοσφαιρική χημεία Καρλ Πέρσιβαλ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, αναφέρουν ότι οι συγκεκριμένες αόρατες ενδιάμεσες οργανικές χημικές ουσίες, που περιέχουν δύο ελεύθερες ρίζες (Criegee intermediates ή biradicals), μπορούν να έχουν εν δυνάμει επαναστατικές επιπτώσεις στο κλίμα: επειδή αποτελούν ισχυρούς "οξειδωτές" (δηλαδή παράγουν ταχύτατες χημικές αντιδράσεις οξείδωσης, όταν έλθουν σε επαφή με ρυπογόνες ουσίες, όπως τα διοξείδια του θείου και του αζώτου που παράγονται από τις καύσεις}, έχουν τη δυνατότητα να καθαρίζουν την ατμόσφαιρα με φυσικό τρόπο.

Τα μόρια αυτά - που φαίνεται να δημιουργούνται στην ατμόσφαιρα όταν το όζον αντιδρά με τα αλκένια (μορφή ακόρεστων υδρογονανθράκων) που παράγουν τα φυτά - είχαν προταθεί θεωρητικά το 1949 από τον γερμανό χημικό Ρούντολφ Κρίγκι, από όπου πήραν και το όνομά τους, αλλά μόνο πρόσφατα ανιχνεύθηκαν στην ατμόσφαιρα.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι, με περαιτέρω έρευνες, θα μπορούσαν ίσως να τα χειραγωγήσουν, ώστε να παίξουν το ρόλο αντίβαρου στην κλιματική αλλαγή.

Οι ερευνητές - χρησιμοποιώντας μια πηγή φωτός λέιζερ 100 εκατ. φορές ισχυρότερη από τον ήλιο - δημιούργησαν στο εργαστήριο τέτοιες ουσίες και διαπίστωσαν πειραματικά πόσο αστραπιαία αντιδρούν αυτά τα μόρια με μερικά από τα "αέρια του θερμοκηπίου".

Από αυτές τις αντιδράσεις (που είναι τόσο γρήγορες, ώστε ως τώρα δεν είχε καταστεί δυνατό να γίνουν αντιληπτές από τους επιστήμονες), δημιουργούνται άλλες ουσίες και μικροσκοπικά σωματίδια, τα αερολύματα, τα οποία τελικά διευκολύνουν το σχηματισμό νεφών στον ουρανό.

Μια αθόρυβη «επανάσταση» εκσυγχρονισμού συνέβη από την 1η Ιανουαρίου 2012 στη Βοτανική, η οποία αποτόλμησε πλέον να υποδεχτεί τον 21ο αιώνα, καθώς οι επιστήμονες που ασχολούνται με την ταξινόμηση και το «βάφτισμα» των νέων ειδών φυτών, που ανακαλύπτονται συνεχώς στον πλανήτη μας, αποφάσισαν να μην δίνουν μόνο λατινικά ονόματα, αλλά θα επιτρέπεται η χρήση και της αγγλικής γλώσσας στην επίσημη επιστημονική ονοματοθεσία.

Τα λατινικά αποτελούν εδώ και αιώνες την «επίσημη» γλώσσα των βιολόγων, όσον αφορά την απόδοση επίσημων- και συχνά δυσνόητων ή ευφάνταστων - ονομάτων στα ζώα και τα φυτά. Όμως η όλη ταξινομική διαδικασία έχει αποδειχτεί πολύ χρονοβόρα, με συνέπεια να υπάρχουν είδη που εξαφανίζονται από προσώπου γης, πριν καν αποκτήσουν ένα όνομα.

Μια από τις αιτίες είναι ότι στη σημερινή εποχή όπου όλο και λιγότεροι επιστήμονες είναι εξοικειωμένοι με τα λατινικά, αργεί υπερβολικά η εξακρίβωση ότι το νέο όνομα είναι επιστημονικά και γραμματικά σωστό, ενώ στη συνέχεια η νέα λατινική ονομασία πρέπει να δημοσιευτεί σε κάποιο καταξιωμένο επιστημονικό περιοδικό.

Προκειμένου να επιταχυνθεί η ταξινόμηση των ειδών, το Διεθνές Βοτανικό Συνέδριο, που συνήλθε στην Αυστραλία το 2011 (συνέρχεται μια φορά κάθε έξι χρόνια), με τη συμμετοχή περίπου 200 μελών της Διεθνούς Ένωσης Ταξινόμησης των Φυτών, πήρε δύο βασικές αποφάσεις σχετικά με την ονοματολογία: πρώτον, από την αρχή του 2012 δεν θα θεωρείται υποχρεωτική η επιστημονική ονοματοθεσία μόνο στα λατινικά και, δεύτερον, η δημοσίευση των νέων ειδών (φυτών, φυκιών, μυκήτων) σε online επιστημονικά περιοδικά και βιβλία θα θεωρείται εξίσου αποδεκτή με την έως τώρα υποχρεωτική δημοσίευση σε έντυπα περιοδικά του χώρου των βοτανολόγων.

Με τον τρόπο αυτό, θα διευκολυνθεί περαιτέρω η διάχυση των πληροφοριών για τα νέα είδη.

Το νέο καθεστώς που θα ισχύσει από φέτος στη Βοτανική, περιγράφηκε στο διαδικτυακό περιοδικό «PhytoKeys» από τον Τζέιμς Μίλερ του Βοτανικού Κήπου της Νέας Υόρκης.

Γνωστό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αρκετά από τα νησιά μας σχετικά με την έλλειψη του πόσιμου νερού. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην υπερκατανάλωση ή σπατάλη, στο γέμισμα των πισινών και γενικά στην κακή διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Κάποια νησιά αγοράζουν νερό από ιδιώτες το οποίο μεταφέρεται με καράβια.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι: υπάρχει άλλη λύση;

Η απάντηση έρχεται από την Ηρακλειά, δίπλα στη Νάξο όπου εδώ και τρία χρόνια λειτουργεί η «Υδριάδα» ένα εξολοκλήρου ελληνικό έργο.

Πρόκειται για μια πρότυπη σε παγκόσμιο επίπεδο πλωτή μονάδα αφαλάτωσης η οποία λειτουργεί με ενσωματωμένη ανεμογεννήτρια και φωτοβολταϊκή συστοιχία.

Επικεφαλής του προγράμματος είναι ο κ. Νικήτας Νικητάκος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιου Αιγαίου και μαζί με τους συνεργάτες του Θ. Λίβα και Α. Βατίστα κατάφεραν τη δημιουργία πόσιμου νερού από τη θάλασσα χωρίς να καταναλώνεται «ρυπογόνο» ρεύμα της ΔΕΗ.

Η Υδριάδα έχει ύψος πάνω από 35 μέτρα και αποτελείται από τέσσερις πλωτήρες και έναν κεντρικό, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικό πύργο που φιλοξενεί και την ανεμογεννήτρια. Έχει τη δυνατότητα κάλυψης 300 κατοίκων σε ημερήσια κατανάλωση νερού με σχεδόν μηδενικό κόστος λειτουργίας.